Discussiegroep

Onderwerp: Verschil in geweer

Totaal berichten: 1
2.155 keer gelezen
3 reacties
Categorie: Slag om de Grebbeberg en Betuwestelling / Bewapening en legerzaken
Mijn interesse in WO2 is al geruime tijd aanwezig en na wat begraafplaatsen, documentaires, boeken, monumenten en musea te hebben gezien/ gelezen, dacht ik toch een beetje een beeld te hebben. Dan ga je eens op een zonnige dag naar een dierentuin, lees je onderweg toevallig een bord, kom je uiteindelijk hier terecht en leer je dat je NIETS over die gevechten in je eigen land weet. Oprecht bedankt daarvoor ^_^.

(Hier komt hij!) MAAR na (wat) zoeken op het forum en de faq kwam ik nog niet tot een antwoord op het volgende. Op de pagina "nederlandse-bewapening" geven jullie aan dat het verschil in het standaard geweer niet erg groot is: "Het Nederlandse M.95 geweer of karabijn - standaardwapen voor de krijgsmacht - was een repeteergeweer uit 1895. Het Duitse G.98/K.98 geweer of karabijn was evenzo een repeteergeweer uit de 19e eeuw, zij het met een iets zwaarder kaliber.".

Echter na wat bezoeken aan Wikipedia en andere webpagina's krijg ik dit beeld niet. De K98, was het standaard geweer van het Duitsers leger, ontworpen in 1935. De G98 is inderdaad een 19de eeuws wapen, maar meeste waren "geconverteerd" naar bijna niet te onderscheiden K98's (ook in prestatie). Nou ben ik zelf niet erg deskundig op het gebied van wapens, veel dieper dan uiterlijk en benaming kom ik niet. Maar ik vraag mij dus echt af, was het verschil in bewapening echt zo klein?

PS: Zelf "erken" ik dat de (staat/ soort) bewapening van de Duitsers tegenover de Geallieerde bij de slag om Frankrijk zwaar overschat is.
» Dit bericht is geplaatst op 8 mei 2015 22:25
Totaal berichten: 2.107
Er wordt op wikipedia en veel andere internetsites een weinig betrouwbaar beeld geschapen, zeker als het gaat om vergelijkingen. Helaas is men te vaak geneigd zich niet werkelijk in de materie te verdiepen of chauvinistisch een 'eigen' (favoriet) wapen uit te lichten. De werkelijkheid is dat vrijwel alle legers in de periode mei/juni 1940 een gelijkwaardig standaardgeweer hadden. De enige die werkelijk een modern geweer hadden, waarvan de oorsprong in de jaren dertig lag, was een beperkt aantal actieve Franse eenheden, die de MAS gebruikten. Voor alle andere Franse, Duitse, Belgische, Britse en Hollandse eenheden gold dat men een gelijkwaardig wapen gebruikte.

Alle legers gebruikten een repeteergeweer. Dat hield in dat na ieder schot een volledige grendelactie gemaakt moest worden. Men kon dus slechts schot-voor-schot vuur uitbrengen. Men noemt dit een enkelschotswapen. De meeste geweren hadden een magazijn of clip met vijf patronen.

De accuratesse en het bereik van de wapens was groot. Groter dan menig wapen dat tegenwoordig als standaardwapen fungeert. De lange wapens - de geweren en de oudere karabijnen - hadden accuratesse tot zeker 400-600 m voor de goed geoefende gebruiker. Dat kan men met de huidige generatie 'assault-rifles' zelden evenaren. De korte karabijnen haalden dit soort accuratesses niet, maar hadden overigens eenzelfde actie als de basisgeweren.

De Duitse wapens waren vaak gereviseerd of waren van latere constructiedatum dan de oorspronkelijke eerste serie (1898). Dat geldt evenzo voor andere partijen. Nederland maakte ook nog M.95 aan in de jaren twintig. Veel karabijnen stamden van de jaren twintig of dertig. Dat maakte de wapens er qua ontwerp niet moderner op, maar de aanmaak was later. Dat was evengoed zo met de Duitse en Belgische Mauser-geweren. De ontwerpen waren echter van eind 19e eeuw, toen de ontwikkeling van kruit, eenheidsmunitie en metallurgie legers massaal deden overgaan op de sub 10 mm kalibers en de vergelijkbare grendelgeweren die we in 1940 terug zagen.

Het kaliber maakt weinig uit. Zoals nu het standaard NATO kaliber 5,56 mm is en ruim voldoende dodelijk bij een treffer in de fatale sectoren van het lichaam. De kalbers in mei/juni 1940 varieerden van 8 mm tot 6,5 mm. Wie echter de massa van de 6,5 mm volmantelkogel vergelijkt met de 7,92 mm kogel van de Duitsers ziet dat de massa van de 6,5 mm kogel vergelijkbaar is. De energie die de kogel daarom (potentieel) overbrengt op zijn doel (als hij daarin achterblijft) is dus bij een gelijke snelheid vergelijkbaar. Het enige onderscheid van belang tussen de Duitse kogel en de Nederlandse is de vorm en het materiaal. De Nederlandse kogel bleef vrij homogeen bij inslag, kreeg erg veel energie mee (grote drijflading in patroon), waardoor de accuratesse en het bereik werden geholpen, maar de stopkracht afnam omdat (zeker bij kortere afstanden) de doorslagkans (kogel verlaat lichaam weer) groot was. Als de kogel het lichaam weer verlaat brengt hij slechts beperkte energie over en is de schade relatief beperkt. De Duitse kogel - die wij voor de zware mitrailleurs en de cavaleriemitrailleurs ook gebruikten - leidde tot meer weefselschade en verliet het lichaam dus ook niet zo vaak. Dat onderscheid was aanwezig.

De Duitsers hebben qua bewapening in mei/juni 1940 vooral het voordeel gehad bij de gemotoriseerde troepen en de hoogste klasse eenheden (w.o. Waffen SS, parachutisten, luchtlandingstroepen en cavalerie) van de moderne MG.34 mitrailleurs. Die waren in hoge aantallen voorhanden en zouden gedurende de gehele oorlog (incl. MG-42) domineren over alle tegenstanders. Dat je daar geen oorlogen mee wint, toonden Russische en Amerikaanse legers, die vrijwel uitsluitend met oudere mitrailleurs de oorlog uiteindelijk glansrijk wonnen.

De overdreven rol voor de pistoolmitrailleur of mortieren is onderdeel van de Blitzkriegmythe. De westerse landen zijn strategisch, tactisch en vooral operationeel gewoon vernederd. Dat had met bewapening niet zo veel te maken, maar wel alles met de opvattingen der legers. De Fransen en Britten meenden dat ze de Duitsers in de Eerste Wereldoorlog superieur hadden verslagen. De waarheid lag veel genuanceerder. Helaas bleef vooral Parijs in zijn eigen mythe geloven en volgden alle westerse landen het Franse voorbeeld, ook Nederland, dat zijn leger en tactieken volledig naar Frans voorbeeld inrichtte. Dat was de grote misvatting. De Fransen werden naar rato van hun bewapening en legeromvang volkomen vernederd in mei/juni 1940. Zij hadden, net als een aantal andere landen, ernstig behoefte aan een aantal mythes om dat démasqué verklaarbaar te maken. Helaas overleven nog veel mythes van die dagen. Mythes waar de Duitsers zelf - Hitler voorop - overigens ook in gingen geloven. Met alle gevolgen van dien.
» Deze reactie is geplaatst op 9 mei 2015 17:54
Totaal berichten: 143
Nog een kleine toevoeging alhoewel er na Allert's uitleg eigenlijk weinig toe te voegen valt:
Grendel geweren worden altijd beschouwt als zijnde zeer antiek. De waarheid is dat grendel geweren nog steeds tot aan vandaag gefabriceerd worden. Het zijn bij voorkeur de jachtgeweren die bv in de US gebruikt worden. Ze zijn veel nauwkeuriger dan semi automatische wapens. In WO2 waren de Engelse Lee-Enfield en de Amerikaanse 1903 Springfield de meest gebruikte (Grendel) geweren. De Russische Mosin Nagant was een uiterst eenvoudig ontwerp en zeer effectief.
» Deze reactie is geplaatst op 10 mei 2015 22:16
Totaal berichten: 2.107
Wat Eric zegt. Ook scherpschuttergeweren zijn stuk voor stuk 'bolt-action-rifles', met uitzondering van de squad-sniper, die tegenwoordig veelal ook met semi-automatische wapens schieten, maar die zijn bedoeld voor precisievuur in stedelijke omgeving. Alles voor middellange- en langeafstand is grendel omdat de actie van het wapen dan achterwege blijft en dus de accuratesse niet wordt beïnvloed. Bij semi-automatisch wordt de gasdruk teruggeleid en treedt (meer) oscillatie op. Op langere afstand is dat een afwijking van meters.
» Deze reactie is geplaatst op 11 mei 2015 16:21

Plaats hier uw reactie

Opgelet: We behouden ons nadrukkelijk het recht voor om nieuwe berichten of reacties die voor de thematiek van onze websites en de discussiegroep irrelevant zijn, onbetamelijk of onbegrijpelijk geformuleerd zijn, ongewenste politieke of commerciële lading hebben of inbreuk maken op de privacy van nog levende personen niet te plaatsen. Uw reactie zal pas na goedkeuring door de beheerders zichtbaar zijn in de discussiegroep.

De inhoud van berichten - en daarin vermeldde gegevens en personalia - wordt na publicatie niet gewijzigd en/of verwijderd, tenzij daarvoor een dwingende aanleiding is. Berichtenschrijvers zijn zelf verantwoordelijk voor het toetsen van de inhoud van hun berichten voordat deze worden gepost.

Zie voor meer informatie de Gebruiksvoorwaarden. Tevens verzoeken wij u om kennis te nemen van de FAQ (veelgestelde vragen), wellicht dat uw vraag daar al beantwoord wordt.

Wenst u een gescande foto of ander beeldmateriaal op te nemen bij uw bericht, e-mail deze naar info@grebbeberg.nl en wij verzorgen de plaatsing (meestal nog dezelfde dag).

Bericht:   * 
Uw naam:   * 
 
E-mailadres:     * 
Om ongewenste (spam)berichten op onze website te beperken vragen wij u hieronder een eenvoudige controlevraag te beantwoorden. Berichten worden alleen geaccepteerd indien deze vraag correct is beantwoord.
1 + 1 =     * 
*) = verplicht veld  

2554