Discussiegroep

Onderwerp: artillerie ondersteuning

Totaal berichten: 34
2.987 keer gelezen
15 reacties
Categorie: Slag om de Grebbeberg en Betuwestelling / Gevechten en gevechtsomstandigheden
Na het doorbreken van de frontlijn schijnt de nl artillerie niet op de oude stellingen en het gebied voor de stoplijn te hebben geschoten. Kan iemand mij meer vertellen over de afwegingen hieromtrend? Is er geen enkel vuur afgegeven op bijvoorbeeld de roggeakker tijdens de duitse aanvallen van 12/13 mei?
» Dit bericht is geplaatst op 5 juni 2007 21:47
(redactie)
Totaal berichten: 2.294
Op 12 mei rond 15.00 is door I - 8 RA afsluitingsvuur 144 afgegeven op het gedeelte voor de stoplijn bij de Heimersteinse laan. Dit vuur zou een half uur later worden herhaald, maar is toen op verzoek van majoor Landzaat ingetrokken, dit in verband met een uit te voeren tegenstoot. Ook is een afsluitingsvuur ( 143 ) voorbereid door III - 8 RA voor het gebied voor de stoplijn zuid van de weg. Deze bevelen tot ongedaan maken zijn naderhand nooit meer ingetrokken.

In het algemeen kun je zeggen dat de zo op het oog soms onbegrijpelijke voorzichtigheid bij het afgeven van vuur vooral voortkwam uit de angst mogelijk eigen troepen te treffen.
» Deze reactie is geplaatst op 5 juni 2007 23:22
Totaal berichten: 34
Bedankt voor je reactie, betekent dit dat vanuit de stoplijn op 13 mei zonder artillerie ondersteuning is gevochten ter hoogte van de roggeakker?
» Deze reactie is geplaatst op 6 juni 2007 12:31
(redactie)
Totaal berichten: 2.294
Ja ,exact.
Er zijn op de 12e en 13e wel b.v vuren uitgebracht op het Hoornwerk en enkele andere verderaf gelegen plaatsen, maar die leverden natuurlijk geen directe steun op aan de verdedigers van de stoplijn.
» Deze reactie is geplaatst op 6 juni 2007 12:40
(redactie)
Totaal berichten: 2.107
Dat er geen artilleriesteun kort op de stoplijn werd gegeven is nog wel te begrijpen. Artillerie heeft de neiging kort of lang te vallen [nog meer bij een glooiend landschap], zeker bij veldgeschut, en dus werden veiligheidsmarges van 150-200 meter voor de eigen linies aangehouden.

Ondersteuning van de stoplijnverdediging was een rol voor mortieren en licht infanteriegeschut. En laten onze zes mortieren ter plaatse nu zonder munitie zitten in de vroege morgen van de 13de ...
» Deze reactie is geplaatst op 6 juni 2007 13:32
Totaal berichten: 34
Bedankt voor jullie reactie.
Verbazingwekkend allemaal. Het komt mij nogal klungelig over allemaal. Respect voor degenen die daar hebben gevochten en een tijdje standgehouden.
» Deze reactie is geplaatst op 6 juni 2007 19:16
(redactie)
Totaal berichten: 2.294
"Ondersteuning van de stoplijnverdediging was een rol voor mortieren en licht infanteriegeschut. En laten onze zes mortieren ter plaatse nu zonder munitie zitten in de vroege morgen van de 13de ..." ( Allert ).

Misschien wel aardig om even toe te voegen wat het Stafwerk Veldleger over deze kwestie te melden heeft:

" de op korte afstand achter de compagnie ( de 8e comp. mortieren van 8 ) opgeslagen munitievoorraad was om onbekende redenen naar achteren vervoerd en nieuwe aanvulling is niet meer gekomen."
» Deze reactie is geplaatst op 22 juni 2007 14:34
Totaal berichten: 103
= = = Verbazingwekkend allemaal. Het komt mij nogal klungelig over allemaal. = = =

En dat is nou net wat zo moeilijk te geloven is. Klungelig is namelijk nogal zwak uitgedrukt. Helaas schieten mij de juiste bewoordingen, in algemeen beschaafd Nederlands, te kort.

Het is o.a. onbegrijpelijk dat met de waarschuwingen van Sas vanuit Berlijn niets nuttigs gedaan is. Ongeloofwaardig konden ze niet zijn want hij gaf ook goede redenen aan waarom een en ander niet doorging.
1939 waarschuwt hij al voor de parachutisten(2000 man geeft hij aan). In de jaren '30-'40 oefent het Russische leger volop met parachutisten(daar zijn zelfs Internationale waarnemers bij) en het is een Russische volkssport. 1932 wijst Generaal Schtscherbakow tijdens een bezoek in Frankrijk Maarschalk Petain op de kwetsbaarheid van de Maginot-linie. Die versterkt meteen de luchtafweer aldaar.
Dan de overval op Noorwegen, op Denemarken. Daaraan vooraf nog het invliegen van troepen in Sudetenland. En nog gaat er in Nederland geen lichtje branden. Sterker nog, als Sas waarschuwt in april en mei voor de komende aanval op Nederland, en wederom de route van de Pz-divisie aangeeft, wordt in Nederland bij troepen op belangrijke lokatie's(bijv. Willemsdorp) grotendeels de munitie ingenomen, en van de diverse verspreidde lokatie's naar 1 verzamelpunt gebracht. Men verzuimt de troepen aldaar te trainen in het gebruik van handgranaten, op Waalhaven worden ze buiten bereik van de troepen opgeslagen in een loods(een van de hoofddoelen van een luchtaanval zoals elke leek weet).
Terwijl men er vanuit gaat dat de hoofdmacht van de Duitsers via de Grebbeberg aanvalt, haalt men daar de voor verdediging belangrijke zware mitrailleurs onder Lt. De Metz weg, terwijl men voor bewakingstaken in Den Haag voldoende recruten etc. heeft. En zo kunnen we nog heel, heel lang doorgaan, om nog maar niet te spreken over het feit dat de Duitsers gewapend met fototoestel vrijelijk overal door onze linie's marcheerden, tesamen met de Nederlandse burgerij die ook eens een leuk dagje uit wilde.

Natuurlijk kunnen we allerlei redenen bedenken, we waren een naïf volkje, we hadden al honderd jaar geen oorlog gevoerd, we hoopten op neutraliteit, etc.etc. en meer van dat soort bladiebla. Feit blijft dat er op diverse niveau's dingen zijn gebeurd die zelfs voor een leek, voorzichtig uitgedrukt, van een ongekende stupiditeit getuigen.

En uiteraard was het weer de gewone Hollandse soldaat die daarvoor uiteindelijk de prijs betaalde. Eerst in mei '40, daarna tot ver na pensioengerechtigde leeftijd. En kennelijk heeft men sindsdien nog steeds niet veel geleerd in Nederland. Maar da's een ander onderwerp.
» Deze reactie is geplaatst op 22 juni 2007 21:13
Totaal berichten: 3
Bedankt voor de info. Hoe kom je in bezit van dergelijk stafwerk?
» Deze reactie is geplaatst op 22 juni 2007 22:38
(redactie)
Totaal berichten: 2.294
Hugo.

Luitenant de Metz was commandant van de mitrailleurcompagnie van II - 20 RI. Hij lag ergens noord van Woudenberg en had dus niets te maken met de Grebbeberg. Ik heb vorig jaar medewerking verleend aan een tamelijk uitgebreid artikel over hem in een landelijk dagblad.


Thomas

Als je geluk hebt kun je ergens een 2e hands - exemplaar op de kop tikken, niet goedkoop overigens. Anders ben je aangewezen op b.v het NIMH of grote bibliotheken zoals Provinciale.
» Deze reactie is geplaatst op 22 juni 2007 23:00
Totaal berichten: 3
Ok Hajo, ik zal eens rond gaan struinen op internet. Wat ik me afvraag na het vlammende betoog van Hugo: zijn het type fouten die door de nl legerleiding zijn gemaakt of passen ze bij het tijdvak? De fransen laten zich immers ook niet onbetuigd met hun vetrouwen in de maginotlinie?
» Deze reactie is geplaatst op 22 juni 2007 23:10
(redactie)
Totaal berichten: 2.107
Hugo, er passen behoorlijk wat nuances als kanttekening bij wat je zegt. Hoewel er natuurlijk zeker bijzonder naieve en overstandige dingen zijn gebeurd in de aanloop naar mei 1940.

De ongeloofwaardigheid van majoor Sas zijn waarschuwingen hadden twee duidelijke oorzaken. Allereerst het feit dat hij - overigens niet door zijn eigen schuld - vele keren voor een invasie waarschuwde, die niet kwam. Daarnaast was de man nogal weinig geproportioneerd in zijn gedrag, waardoor hij weinig sympathie genoot en waardoor hij soms weinig genuanceerd en overwogen overkwam.

Het Duitse bezit van een zekere luchtlandings- en para-eenheid was allang bekend, ook bij onze legerleiding. De Duitsers deden ook geen moeite dat te verbergen; wel de omvang. Het was de Geallieerden niet bekend - en Sas ook niet - dat er een volledige luchtlandingsdivisie en een kleine paradivisie aanwezig waren. Over de tactische mogelijkheden van de inzet van parachutisten was nog veel onduidelijkheid. Als je nagaat dat bijvoorbeeld v Brauchitsch er volmaakt sceptisch over was, en Student en Hitler de plannen volkomen moesten doordrukken binnen de Duitse legerleiding, is wel duidelijk dat de Nederlandse legerleiding nu niet de meest visionaire van al deze elementen had hoeven te zijn. Grote luchtlandingsoperaties werden door nauwelijks iemand - aan weerszijde van de tafel - voor haalbaar geacht. Je kunt de Nederlandse legerleiding op dit vlak geen naieviteit verwijten.

Daarnaast hadden de Nederlanders ruimschoots maatregelen genomen tegen kleine tactische luchtlandingen. De hoofdvliegvelden hadden een zware infanteriebezetting, de kleinere tenminste een compagnie. Doorgaande grote wegen waren om de zoveel meter met obstakels voor vliegtuiglandingen versperd. Hogere commandanten waren ingelicht over mogelijke beperkte tactisch Duitse luchtlandingen. Grosso modo kan gesteld worden dat Nederland op dat punt opvallend goed was voorbereid, wat mede de reden was waarom de Duitse luchtlanding rondom Den Haag grandioos mislukte. Ik begrijp je kritiek op dat vlak dan ook niet.

Het innemen van de munitie rond het zuidfront was inderdaad een bizar verhaal. Dat kan met recht een blunder worden genoemd, en ontzettend naief. Daar hoeven we geen doekjes om te winden. Eveneens was het een blunder deze eenheden niet in de hoogste staat van paraatheid te brengen in de avond van 9 mei. Dat vind ik een nog grotere blunder, omdat daarmee ook het munitieprobleem opgelost was geweest. Van Andel - die sowieso nauwelijks een moderne kijk op oorlog leek te hebben - maakte hier zijn eerste opzichtige fout van de komende zes dagen.
» Deze reactie is geplaatst op 23 juni 2007 14:14
Totaal berichten: 103
Hallo Allert,
Zonder nuances en kanttekeningen geen discussie zeg ik altijd maar, dus laten we de stellingen betrekken en elkaar uitleggen hoe en waarom. Correct me if I’m wrong.

Goed, met betrekking tot Majoor Sas. Hoeveel redenen men ook kan aangeven, en typisch Nederlands had dat dus weer met zijn karakter te maken en niet zijn ter-zake-kundigheid(je zegt het zelf al: nogal weinig geproportioneerd in zijn gedrag, waardoor hij weinig sympathie genoot) kunnen we voor het gemak even kijken naar www.mei1940.nl. Wat zien we daar o.a. bij de slotopmerkingen:

Allereerst deze informatie:
= = = Andere belangrijke informatie kwam direct uit het hol van de leeuw naar Den Haag.
Kapt. M.R.H. Calmeyer volgde in 1938 de Duitse Kriegsakedemie. Hoe de Duitse strategie en tactiek zouden zijn bij aankomende conflicten kwam hij hier aan de weet, er werd openlijk over gediscussieerd. In oktober 1938 werd het spannend omdat toen uiteen werd gezet hoe gemotoriseerde infanterie en gepantserde eenheden gebruikt moesten worden volgens de nieuwste Duitse tactieken. Voor Calmeyer een volkomen nieuw aspect, want daar was tot dan toe in Nederland geen rekening mee gehouden. Gepantserde eenheden in een aanvallende rol, de samenwerking tussen tanks en gepantserde voertuigen, dat was in Nederland, dat niet over tanks beschikte en slechts een aantal pantserwagens had, volkomen nieuw. De inzet op kleine schaal van het nieuwe parachutistenwapen voor gebruik achter de vijandelijke linies werd ook belicht. Het gebruik van radio zendontvangers aan het front waarmee de aanvallende eenheden met elkaar in contact stonden.
Men wist in Den Haag dus van de hoed en de rand. = = =

Inderdaad, en toen had men nog een paar jaar te gaan waarin Sas zeer belangrijke informatie gaf. En ik denk dat ze in Den Haag zeker hadden kunnen beseffen, mede vanwege de informatie van Sas, en conclusies die men had kunnen trekken uit ontwikkelingen, dat de Duitsers niet stil zouden zitten met het ontwikkelen van hun tactieken.

Dan elke meldingen van Majoor Sas:
20 april 1939: Na het meemaken van de parade in Berlijn t.g.v. de 50e verjaardag van de Rijkskanselier zijn de majoors Calmeijer en Sas onder de indruk van al het nieuwe wapentuig wat voorbij kwam marcheren. Grote aantallen tanks, gemechaniseerde infanterie, nieuwe kanonnen, ruim 2000 parachutisten en honderden vliegtuigen vlogen over.
Hij waarschuwt dat er meteen maatregelen genomen moeten worden om eventuele acties van parachutisten onmiddellijk te kunnen bestrijden. Reactie: vangen we op met hooivorken!

28 september 1939:
Na overval op Polen door de Rijkskanselier meldde Sas uit eigen waarneming aan De Haag dat er gevaar was en dat het in het westen zal losbreken en onderbouwde zijn veronderstelling met:
Hergroeperingen van troepen op grote schaal nabij de Nederlandse grens,
Gesneuvelden werden vervangen door nieuwe dienstplichtigen,
Tanks en pantservoertuigen werden gerepareerd,
Grote munitie en benzinevoorraden werden aangelegd in het westen van Duitsland.
De signalering van pioniereenheden die grote hoeveelheden pontonbruggen klaar hadden liggen,
De aanleg van vliegvelden aan de Nederlandse en Belgische grenzen,
Zijn ervaringen die hij op uitnodiging van de Abwehr met andere militaire attachés had opgedaan in Polen,
Het lezen van het verontrustende boek van Herman Rauschning, "Die Revolution des Nihilismus", waarvan hij een exemplaar had meegenomen. (in Zwitserland gedrukt in Duitsland verboden omdat hier onverholen in stond wat de nazi's van plan waren.)
Ditmaal, zo schreef Sas in een brief aan de opperbevelhebber, zouden zij het plan-Schlieffen van 1911 uitvoeren, dat voorzag in een zwenking met een sterke rechtervleugel door zuidelijke Nederland. Zijn tweede voorspelling was, dat over ongeveer zes weken de spanning in het westen zou beginnen.
7 december 1939
Aanval is uitgesteld tot 17 december maar kan best nogmaals door het slechte weer uitgesteld worden. Het OKW in Zossen gaat er van uit dat de onderwater gezette gebieden in Nederland, de Waterlinie, waarin de Duitse Generale staf wel een behoorlijke hindernis voor een snelle opmars ziet, dat deze inundaties omstreeks 17 december een heel lage waterstand zullen hebben.
De aanval zal plaats vinden met behulp van eenheden in Hollandse uniformen, van pantsereenheden en van parachutisten. Het vermogen om weerstand te bieden wordt niet hoog aangeslagen. Men is er van overtuigd dat passende en handige aanbiedingen een einde kunnen maken aan een verzet dat, naar men meent, zich tot de oppervlakte zal beperken.
De toestand van de Duitse divisies aan de Nederlandse en Belgische grens is zeer moeilijk; de troepen zijn letterlijk in de modder ingekoekt. Men concentreert reserve troepen in de Harz. Geen troepenconcentraties in Slowakije of Oostenrijk


Half jan. 1940
De 9e pantserdivisie, die in het rayon Rheine - Osnabrück - Munster is gelegen, volgt bij de invasie globaal de weg; 's Hertogenbosch - de Langestraat - Rotterdam."

11 april 1940
Brief nr 230, zeer geheim. Bij het OKW is men van mening dat de toestand in het noorden niet duidelijk is en zal leiden tot hergroepering, speciaal van de luchtstrijdkrachten. Dit brengt met zich een uitstel van het offensief in het Westen, dat echter niet is opgegeven


Half april.
De pantserdivisie, die in het rayon Rheine - Osnabrück - Munster is gelegen, bijzonder te doen gadeslaan aangezien een verplaatsing van deze pantserdivisie naar het zuiden een indicatie is voor onmiddellijk gevaar van een invasie. De route van die de pantserdivisie zou bij de invasie globaal zijn; 's Hertogenbosch - de Langestraat - Rotterdam.

Ik kan in al deze berichten de ongeloofwaardigheid van Sas niet vast stellen. Hij geeft duidelijk redenen aan van het waarom niet, en details van het hoe dan wel. Gelet op de informatie zou je volgens mij mogen verwachten van de Nederlandse opperhoofden, die zeer zeker zelf zouden moeten weten hoe moeilijk het is een dergelijk grootscheepse aanval op te zetten gelet op hun studies in Frankrijk betreffende WW 1, dat alles eigenlijk precies ging zoals het zou moeten gaan. Plan maken, bijstellen, slecht weer dus geen goede gelegenheid, plan bijstellen naar nieuwe termijn, ervaring opdoen in Polen, plannen bijstellen, ervaring opdoen in het Noorden, plannen bijstellen. En laten we eerlijk zijn, het is qua weer beter aanvallen in de zomer dan gedurende de Hollandse winter of het natte voorjaar.


De Duitse luchtlandingsdivisies.
= = = Het Duitse bezit van een zekere luchtlanding- en para-eenheid was allang bekend, ook bij onze legerleiding. De Duitsers deden ook geen moeite dat te verbergen. = = =
Met betrekking van de sterkte van die eenheden denk ik dat er wel wat kanttekeningen bij geplaatst kunnen worden. De Duitsers hebben in Sudetenland 1938(Freudenthal, nu Bruntál) voor het eerst III./ IR16 ingevlogen met Junkers naar het vliegveld. Daarna herhaalde dit zich in Polen(vliegveld Lodz, IR 16 compleet) Deze methode werd vervolgens herhaald in Noorwegen en Denemarken. Vervolgens zien we dat de parachutisten gebruikt worden in Noorwegen en Denemarken en welke objecten doel van aanval zijn.
Logisch rekensommetje: Elke natie zal nooit en te nimmer de ware omvang van zijn strijdkrachten, en zeker niet de speciale, kenbaar maken. Sas melde in april 1939 ruim 2000 parachutisten. Neem vervolgens de inzetten die er geweest zijn, dan is er geen rekenwonder voor nodig om te beseffen dat de Duitse mogelijkheden veel meer zijn dan wat getoond is en men kennelijk met geheimhouding hoogste categorie bezig waren.(Daarbij kun je dan nog in rekening nemen dat diegene die zich aanmeldde voor de parachutisten slechts 2 jaar hoefden te dienen. Dat betekent dat het verloop onder dienstplichtigen veel groter is en je dus in kortere tijd meer mensen kan opleiden, die vervolgens de reserve induiken. Alles te lezen in folders die in Duitsland te lezen waren) Neem daarnaast de Russische oefeningen vele jaren eerder, waar waarnemers bij waren, de door Sas gemelde opmarsroute van 9 Panzer en de ontwikkelingen aan het Duitse westfront, ons oostfront, samen met de gevechtshandelingen die er al waren aan de Duits-Franse grens (Je leest er in Nederland nagenoeg niks over, maar die waren al volop bezig, alleen op zeer kleine schaal) dan mag je verwachten dat er kennelijk ergens in Den Haag bij iemand een belletje ging rinkelen.

Ik denk dat je dus toch kan spreken van naïviteit. Men heeft op zijn minst een heleboel signalen gemist of verzuimd deze aux serieux te nemen. Iets wat je niet mag verwachten van een land dat zich moet voorbereiden op een oorlog met Duitsland.

= = = Daarnaast hadden de Nederlanders ruimschoots maatregelen genomen tegen kleine tactische luchtlandingen. De hoofdvliegvelden hadden een zware infanteriebezetting, de kleinere tenminste een compagnie. Doorgaande grote wegen waren om de zoveel meter met obstakels voor vliegtuiglandingen versperd. Hogere commandanten waren ingelicht over mogelijke beperkte tactisch Duitse luchtlandingen. Grosso modo kan gesteld worden dat Nederland op dat punt opvallend goed was voorbereid, wat mede de reden was waarom de Duitse luchtlanding rondom Den Haag grandioos mislukte. Ik begrijp je kritiek op dat vlak dan ook niet. = = =

Die kritiek is niet zo moeilijk uit te leggen. Met jou opmerking betreffende de inname van munitie aan het Zuidfront is een deel al onderbouwt.

= = = Hogere commandanten waren ingelicht over mogelijke beperkte tactisch Duitse luchtlandingen = = =
Waarin je dus het gebrek aan besef ziet van o.a. dat de vijand niet zijn ware sterkte toont, dat kleine inzetten in het verleden als oefening voor grotere inzetten kunnen dienen)Sudetenland III./IR 16, Polen IR16 compleet), dat de Duitsers nog steeds bezig waren met het door ontwikkelen van hun strategie.(Er zal allengs een verschil gezeten hebben tussen de lessen van Calmeyer in 1938 en de praktijkuitvoering Polen 1939). Etc. Een gebrek aan visie, het ontwikkelen van een visie of het trachten te ontwikkelen van een visie betreffende het toekomstig handelen van de vijand(al dan niet gebaseerd op hetgeen geschiedde, de informatie die binnenkwam via andere kanalen en de informatie van Sas).

Het grandioos mislukken van de Luchtlandingen rondom Den Haag is natuurlijk, zonder de verdiensten van onze jongens af te kraken, deels ook zeer zeker te wijten aan de Duitse voorbereidingen.
Zo lees je aan Duitse zijde een aantal zaken terug die je in Nederland weinig hoort. Om er een aantal te noemen:
- De Duitse transportvloot had nimmer geoefend op een zodanig grote inzet als die in Nederland. Over de geoefendheid van die transportvloot, en de grootte ervan valt ook wel wat te zeggen, gelet op het feit dat de instructeurs tevens ingezet werden. Hieruit proef je al dat de Duitsers er feitelijk nog niet helemaal klaar voor waren;
- Dit onvoldoende geoefend zijn werd ook duidelijk doordat men niet gewend was in grote verbanden te vliegen, en vervolgens door slecht zicht(wolkendek) en door luchtafweer de onderlinge verbanden kwijt raakte. Parachutisten voor Ockenburg kwamen bijv. in Valkenburg omlaag.
- De parachutisten werden niet goed afgezet rondom Den Haag, te ver van hun doel namelijk. Een van de duidelijkste klachten hierover zijn die van Olt. Von Roon van 3./Fjr2, die zich erover beklaagde dat hij met het gros van zijn compagnie bij Hoek van Holland omlaag kwam ipv bij Ockenburg. Het resultaat hiervan kennen we. Hij weet dit ook aan de piloten: Wat voor de piloten enkele seconden vliegen is, is voor de parachutist kilometers lopen door vijandelijk gebied. Dit o.a. heeft geleid tot het opleiden van “Absetzleitenden” onder de parachutisten die kort voor de sprong de leiding in het vliegtuig overnamen, het toestel de juiste richting op dirigeerden en op het juiste moment bevel tot springen gaven.
- Ook was er kritiek, en terecht, op de voorverkenningen. We lezen dat o.a. terug in het “Ervaringsbericht” van het 22. ID(LL). Daar gaf men als aanbeveling o.a. enkele dagen voor inzet nog eens luchtfoto’s te maken van de objecten. De luchtfoto’s van Valkenburg stamden uit herfst 1938, ik bedoel maar. Tevens ging men er vanuit dat Ockenburg een sportveld was(volgens hun informatie), en kwam men er op de grond achter dat het daadwerkelijk een vliegveld was. Om maar nog een voorbeeld te noemen.
- Het 22. ID heeft feitelijk nooit als geheel geoefend in de luchtlandinginzetten, en al helemaal niet in samenwerking met de parachutisten. Gelet op alle aanbevelingen en geleerde lessen kun je er vanuit gaan dat men er feitelijk nog niet klaar voor was, niet juist getraind en niet juist uigerust.
- Ypenburg was in Duitse handen. Hadden die de transportvliegtuigen gehad die in Valkenburg weggezakt waren(door de slechte verkenningen vooraf) is het nog maar de vraag hoe een en ander verder verlopen was. Maar dat zullen we nooit weten. Feit blijft dat het verlies van die 50 JU-52’s heel veel gevolgen heeft gehad aan Duitse zijde.
- Last but not least, de bombardementen waren niet overal zo effectief als men graag gewild had.


= = = Grosso modo kan gesteld worden dat Nederland op dat punt opvallend goed was voorbereid. = = =
Dat durf ik dus te betwijfelen. Op Waalhaven werden de handgranaten netjes opgeslagen waar niemand erbij kon en die gingen dus verloren. De reserve stond onbeschut en ging er dus massaal vandoor, en aangezien het Duitse plan bijna geheel lukte duurde het dan ook niet lang of ze hadden het vliegveld in handen. Ondanks onze opvallend goede voorbereiding.
De versterkingen waren nagenoeg nergens wat je zou mogen verwachten na wat de Duitsers her en der in Europa getoond hadden:
Ockenburg is niet mislukt door deze geweldige voorbereidingen. Parachutisten verkeerd gedropt, verdediging niet uitgeschakeld, vliegtuigwrakken versperren de komst van nog meer toestellen, het was immers niet al te groot. Valkenburg slechte voorverkenning, vliegtuigen zitten vast en komen niet meer weg. En versterkingen er niet meer in.
Ypenburg slecht bombardement, parachutisten te ver en met te weinig afgezet, en te weinig tijd om het vliegveld te bezetten, met alle gevolgen van dien.

En over de Moerdijk, tja als je gewaarschuwd wordt dat 9 Panzer naar Rotterdam gaat, als je weet dat parachutisten in Denemarken een soortgelijke brug ingenomen hebben, als je weet dat je eigen verdediging uiteindelijk draait om “Vesting Holland” en je weet dat de vijand dat ook weet ………..

Dit alles doet niets af aan de successen die vele Nederlandse eenheden behaald hebben, en ook doet dit niets af aan de moed van velen die tot het uiterste hun best hebben gedaan voor ons Vaderland, waarvan velen tot in de dood. Maar het zegt volgens mij genoeg over een aantal zaken die grandioos fout gegaan zijn. En dat kan je Jan Soldaat niet aanrekenen, maar diegene die er voor gekozen hebben en er voor betaald werden om zulks te onderkennen, in te calculeren etc., die mag je toch wel enkele ernstige verwijten maken. Minimaal. En dan kom je dus uit bij diegene die daar verantwoordelijk voor zijn: De hogere legerleiding, de inlichtingendienst/analisten, en de politieke bemoeials die zo aandrongen op neutraliteit.

Zo, en nu doe ik er even het zwijgen toe, ben jij weer aan zet. Ik wacht vol spanning op wat er komen gaat.
» Deze reactie is geplaatst op 23 juni 2007 22:24
(redactie)
Totaal berichten: 2.107
Dank je Hugo, een leuke uitdaging natuurlijk. En een boeiend onderwerp.

Tja, erg geheimzinnig waren de Duitsers niet omtrent hun nieuwe tactieken hoor. Zo publiceerde menig Duits generaal al ruim voor de oorlog over de nieuwe tactieken, en waren de vele legerparades alles behalve verhullend. Verhullend waren ze hoogstens door de suggestie dat het gehele Duitse leger een groot mechanisch theater leek; en niets was minder waar. Ook deed Hitler niet al te geheimzinnig over zijn nieuwste speeltje, de luchtlandings- en parachutistentroepen. Als de bezetting van Sudetenland niet dankzij Chamberlain in een 'vredige intocht' was veranderd waren twee Duitse para-bataljons achter de Tsjechische bunkerlinie gedropt - in 1938 dus. Er was dus geen sprake van gebrek aan wetenschap omtrent Duitse luchtlandings- en para-eenheden. Er was wel gebrek aan inzicht in de sterkte en vooral zag niemand - en ook vele Duitse topgeneraals niet - de potentie van dergelijke eenheden in groter tactisch verband. Dat was dus - ik herhaal dat nog maar eens - geen verwijt dat je de Nederlandse legerleiding kan maken. En opnieuw zeg ik ook: er waren allerhande maatregelen genomen tegen Duitse luchtlandingen, vooral naar aanleiding van de operatie Weserübung.

Als je Sas zijn meldingen en de manier waarop daarmee is omgegaan beredeneert dan doe je dat nadrukkelijk met de kennis van vandaag. Met de oplossing in de hand de vraag stellen is eenvoudig. Je gaat volkomen voorbij aan het feit dat inlichtingendiensten altijd rekening moeten houden - ja heel sterk rekening moeten houden - met misleiding. Het was in Den Haag bekend dat Sas zich vooral op een contact baseerde. Kolonel Oster van de Abwehr. Toen de alarmen van Sas reeds vele keren nergens toe aanleiding gaven, werd al snel gedacht dat Sas werd misleid. Dat was geen Nederlandse manke alleen, ook de Belgen die door Oster werden bediend, gingen hem steeds minder geloven. Daarbij hecht ik er waarde aan op te merken dat Sas zijn waarschuwing van 9 mei wel degelijk op het AHK mede leidde tot de overtuiging dat de aanval heel waarschijnlijk die nacht zou komen. Er werd namelijk ook deze keer vanuit andere bronnen een waarschuwing ontvangen. Daarom werd het veldleger, de LVA en de grenseenheden ook in hoge paraatheid gebracht.

De Duitse Fallschirmjäger - majoor Reinberger, liaisonofficier van Student - die bij Mechelen aan de Maas neerkwam met zijn Bf-108 en met een deel van de Fall Gelb plannen, had aan de Geallieerden veel nieuws kunnen brengen. Maar het gros der Geallieerde planners dacht met opperste misleiding te maken te hebben. En hoe effectief kan dat zijn?! Iedere beetje WOII kenner kent het fantastische resultaat van de schijnoperatie die in 1944 de Duitsers deed geloven dat Patton na Normandië alsnog de 'hoofdinvasie' in het Nauw van Calais zou leiden. Het verhaal van Reinberger toont slechts aan hoe complex spionage en informatievergaring is.

Daarbij wil ik erop wijzen dat er geen sprake was van 'ervaring opdoen in het Noorden'. Weserübung was oorspronkelijk helemaal niet bedoeld plaats te hebben voor Fall Gelb. Maar de Engelsen toonden teveel ambities Scandinavië te bezetten, en dat zou de essentiele noordelijke ijzererts en marineroute blokkeren. Daarom besloot Hitler Weserübung snel in te lassen. Had dus niets met 'ervaring opdoen' te maken, hoewel het uiteraard wel een ervaring werd.

In april 1940 vond de grootste Duitse inzet van parachutisten plaats - tot dat moment. Dat was slechts een bataljon [1ste bataljon, 1FJR], te weten twee compagnieën bij Oslo, een compagnie bij Stavanger en een compagnie in Kopenhagen. Enkele versterkingen werden later ingevlogen. De inzetten waren slechts ten dele succesvol, en maakten eigenlijk nauwelijks indruk. De inzet van 16IR was natuurlijk weinig schokkend. Als tegenmaatregel bezette Nederland alle vliegvelden, en de grootste met enkele compagnieën tot een bataljon, inclusief jachttoestellen en luchtafweer. De inzet van para's werd verwacht op beperkte schaal, met kleine tactische inzet. Precies zoals dat gebeurde in Noorwegen en Polen. Ik ben het oneens dat vanuit een inzet van nauwelijks 1,000 para's afgeleid zou moeten worden dat de Duitsers een slordige 7,000 man paraat hadden staan. Dat geldt des te meer voor het deel van 16IR dat tenslotte een luchtlandingsdivisie vormde met twee andere regimenten met een sterkte van ongeveer 14,000 man. Waaruit zouden wij en de overige Geallieerden hebben moeten afleiden dat een grote luchtmobiele legermacht gereed zou staan? De Duitse Luftwaffe had geen eens voldoende toestellen om ze te vervoeren. Voor het gehele Duitse leger waren slechts circa 700 transporttoestellen beschikbaar en een handvol gliders. Maximaal gebruik voor luchtlandingen zou dus alleen al daardoor bij eerste inzet beperkt worden tot circa 5,000-6,000 man. En niemand die er vanuit ging dat de gehele transportvloot voor dit doel zou worden gebruikt. En dat was geen onlogische gedachte als je het mij vraagt.

Daarbij ga je aan een nog veel belangrijker punt voorbij. Nederland wist natuurlijk dat een aanval op ons land gepaard zou gaan met een simultane operatie tegen België en Frankrijk. We wisten bij voorbaat dat het zwaartepunt van de Duitse macht en kracht tegen het Centrale front en Frankrijk / BEF zou worden gericht. Waarom zou Hitler nu juist tegen het zwakke Nederland zijn meest vernieuwende wapens en onderdelen inzetten? Als je ook naar de prelude kijkt dan zie je dat lange tijd juist de inzet van luchtlandingstroepen en para's was overwogen tegen het Belgische front. De inzet achter de Luikse fortengordel. Dat veranderde toen Manstein zijn plan werd geadopteerd en juist het centrale front een bindend front werd, en de zuid- en noordbewegingen progressief. Het werd toen zinvol Nederland zeer snel op de knieën te dwingen. Pas toen, door een revolutionair plan dat niemand had voorzien in het Geallieerde kamp, ontstond het idee voor inzet van de para’s en luchtlandingstroepen in het noorden. Nogal een genie die dit alles zou hebben voorzien!

Vervolgens, beste Hugo, noem je zelf allemaal factoren op waarom nu juist niemand van de Geallieerden [en het gros der Duitse generaals] een grootschalige inzet van parachutisten en luchtlandingstroepen voorzag. Je noemt zelf namelijk al de spreiding van gedropte para’s, het capaciteitsgebrek van de Luftwaffe, gebrek aan oefening en gebrek aan effectieve luchtsteun. Juist de paradrops in Duitsland hadden aangetoond wat een grote spreiding bij de minste afleiding aan de orde zou zijn. Noorwegen toonde aan dat grondmist en luchtafweer rampzalig waren. Kortom, er was nauwelijks ergens enig enthousiasme voor deze nieuwe tactiek, en een ‘grand performance’ had niemand ergens gezien. Ook de Russen niet, die het zelfs als tactisch middel zeer laag inschatten. Zij zagen slechts mogelijkheden in beperkt gebruik, en zouden het ook nauwelijks gebruiken in WOII.

Het is tamelijk zinloos vind ik om de slag om de Residentie terug te brengen tot Duits falen. Uiteraard was er sprake van allerhande mislukking in de operatie, maar had dit niet juist grotendeels zijn oorzaak in juist onze voorbereidingen? Ypenburg werd een mislukking omdat onze luchtafweer succesvol was, onze pantserwagens zich kranig weerde, en onze troepen aldaar toevallig niet zo snel op de loop gingen als de Duitsers hadden verwacht. De bezettingstroepen op het veld weerden zich kranig en vormden snel een geimproviseerde verdediging tegen de Duitsers langs de Vliet. Hadden onze troepen daar niet gelegen dan was de landing bij Ypenburg een succes geworden. Valkenburg idem dito. Hoewel de Ju-52 in het zompige veld wegzakten, was juist de crux van die mislukking gelegen in het feit dat de Duitse logistieke planning totaal niet klopte. Een van de hoofdredenen – de logistieke problematiek en spreiding van troepen – voor de scepsis bij velen ten aanzien van het luchtlandingswapen. Ockenburg mislukte ook door directe Nederlandse tegenmaatregelen. Kortom, die slag werd vooral gewonnen doordat de Nederlandse voorbereidingen en tegenmaatregelen op 10 mei klopten en de Duitse logistiek dus inderdaad veel te naief positief was geweest. Een bewijs dat cynische generaals op dat punt gelijk hadden.

De slag om Den Haag was nu juist dat wat de Nederlanders hadden geleerd van de wetenschap van het Duitse tactische wapen in de vorm van luchtlandingstroepen, en wat bekend was over de specifieke tactische inzet. Men had terecht grotere angst voor de luchtlandingstroepen dan voor de para’s. Van de laatste waren er immers ook niet veel. En de voorbereidingen op die luchtlandingen waren grotendeels passend en adequaat gebleken.

De inzet aan het zuidfront was echter veel verrassender. De Duitsers hadden deze tactische component nog niet eerder toegepast [op een sectie inzet in Denemarken na, die bij een brug landden – overigens was dit helemaal niet algemeen bekend zoals je abusievelijk suggereert in je eennalaatste alinea en was dit natuurlijk ook nauwelijks opvallend] en de omvang van deze aanval was totaal onvoorzien. Dat valt niemand kwalijk te nemen, tenzij je perse iemand iets kwalijk wilt nemen natuurlijk.

Het valt me op dat je in je benadering van de kwestie de neiging hebt de Duitse missers ook in het nadeel van de Nederlandse legerleiding te buigen. Dat is onzuiver. Juist heel veel van de problemen die de Duitsers ondervonden, zoals de immense logistieke operatie, de spreiding van troepen, de beperkte capaciteit van de vliegvelden en alternatieve landingszones, de lichte bewapening en de mogelijkheid van door wrakken versperde vliegvelden was de verzameling bezwaren die mensen als Brauchitsch uiterst cynisch maakte over de massale inzet van dit wapen. Sterker, Kreta bewees opnieuw dat dit cynisme niet misplaatst was. Een sterke tegenstander was er nauwelijks mee te verslaan. Eigenlijk kent de wereld geen enkele echt succesvolle luchtlandingsoperatie van grote omvang. De Geallieerden kunnen slechts Varsity echt succesvol noemen, maar dat ging om des keizers baard, die paar weken voor de Duitse capitulatie. De andere grote acties zoals Tunesie, Sicilië, Normandië en Arnhem waren eigenlijk mislukkingen, hoewel in Normandië nog wel iets werd bereikt. Aan Duitse zijde werd de inzet in Nederland al niet positief gewogen. Maar Hitler duwde door, en Kreta moest een staaltje worden van Duitse FJR show. Het werd een ramp, en als de Britten iets meer power hadden gehad, en de Luftwaffe niet zo had huisgehouden met haar Stuka’s, was Kreta zelfs volkomen mislukt. Het was de zwanenzang voor de FJR als luchtmobiel wapen. Was onze legerleiding dus zo blind, of was het toch vooral de inefficiency en slechte staat van ons leger dat de Duitsers de overwinning op het zuidfront bracht? Ik denk nadrukkelijk het laatste, en dat zal ik tzt aantonen als mijn studieresultaten over het zuidfront geleidelijk aan worden gepubliceerd op DordtOpenStad. Want de Duitse overwinning op het zuidfront hing tussen 10-12 mei aan een zijden draadje, en vooral fortuin bracht hen de winst. Niet de klasse van de tactische inzet van de luchtmobiele troepen zelf.

Het is voor mij nieuws dat Sas de route van de 9e pantserdivisie wist na de Langstraat. Ik ben benieuwd naar je bron daarvoor. Bij mijn beste weten wist hij niets meer dan dat de 9e PD gevormd werd en dat deze bedoeld was voor een stoot door Brabant richting Breda – Antwerpen. Rotterdam is voor mij nieuws.

Begrijp me goed als ik zeg dat er bepaald veel zaken in de hoofden van de Nederlandse planners minder handig zijn verlopen. Maar laten we eens kijken naar de Britse, Belgische en Fransen legerleiding die wel WOI ervaring hadden. Zij hadden gezamenlijk een grotere legermacht dan de Duitsers, meer tanks, veel meer geschut en een bijna gelijk aantal vliegtuigen. Onze luchtmacht werd nauwelijks verrast op de grond, en was gewaarschuwd voor een Duitse overval in de eerste uren; de Belgische moderne luchtmachtdelen waren op 10 mei om 1000 uur een rokende puinhoop, net als een groot deel van de RAF [BAFF] en Franse noordelijke luchtmachteenheden. Op de grond ging het al niet veel beter. De Belgische linie langs het Albertkanaal werd genomen doordat Eben Emael en de bruggen over het kanaal vielen door … jawel luchtlandingen. De Duitse pantserstoot door de Ardennen en oversteek van de Maas bij Dinant en Sedan was al even verrassend voor de Geallieerden, net als de doorstoot langs de Somme naar de kust. Het BEF liet zich bijna insluiten, en ontsnapte door Duits toedoen. De Duitsers wonnen in twee maanden tijd puur doordat strategisch en tactisch de Geallieerden ‘en masse’ met oude doctrine dachten en vochten. En laat dat nu juist vrijwel iedere oorlog typeren! De aanvaller vecht meestal met nieuwe tactieken en strategieën terwijl de verdediger zich vaak veilig waant in zijn oude vertrouwde denkbeelden. Moeten we dan bij iedere verliezer in een oorlog roepen dat ze zo dom en naief waren? Dat zou toch niet logisch zijn. Het is gewoon zo dat de aanvaller zich vaak uitgebreid kan oriënteren op zijn doelen, en het voordeel heeft van zijn voorkennis. En de aanvaller gebruikt dan de tactiek en strategie die hem het beste past, en die liefst de tegenstander compleet verrast.

Tenslotte Hugo. Nederland had bij de luchtlandingen in Vesting Holland te maken met typische Duitse vindingrijkheid en een nieuwe tactiek. Het overige deel van de strijd was nauwelijks verrassend. Wij werden nauwelijks met echte Blitzkrieg tactieken verrast. Die verrassing kwam in de Ardennen. In Nederland zagen we vooral de klassieke strijd van een vijand die over een breed front aanviel. De enige echt toegevoegde component was de aanwezigheid van de Luftwaffe in het zuiden en bij Rotterdam. Voor het overige verloren we een strijd op basis van vooral klassieke manoeuvres, en die verloren we simpelweg van een beter leger. Die wetenschap scheelt heel wat zwarte-pieten …
» Deze reactie is geplaatst op 24 juni 2007 03:45
Totaal berichten: 103
Zo Allert, ben ik weer.
Tja, the next part of the never ending story. Ben alleen bang dat we er niet echt uit gaan komen. Maar dat mag de pret niet drukken, jouw zienswijze heeft mij toch weer het een en ander geleerd.
Overigens heb ik niet terug kunnen vinden dat ik Weserübung heb gekwalificeerd als “ervaring opdoen in het Noorden”. Dat zou toch wel op een zeer gebrekkige historisch besef duiden.

Een leuke opmerking, trouwens, dat “…..beredeneert dan doe je dat nadrukkelijk met de kennis van vandaag”. Leuk, omdat ik dat in jou schrijven behoorlijk veel tegenkom, de meningen van Duitse generaals, alles wat de Engelsen, Fransen en Belgen al dan niet wisten, niet konden geloven, onderschat hebben etc. Die stukjes kwamen bij mij in ieder geval niet zoveel voor en vindt ik feitelijk ook helemaal niet belangrijk. (Net zoals dat de Russen later geen tactische waarde zagen in de parachutisten. Dat had ook andere oorzaken). En wel hierom:

Nederland had besloten neutraal te blijven. Dat betekent dus dat je alles moet beredeneren vanuit de positie wij zijn neutraal, wij staan er alleen voor, wat zou de Duitser doen om ons kikkerlandje onder de voet te lopen. Dat moet je dus niet verwachten dat hier plots 80 divisies binnen komen marcheren, maar je mag dan volgens mij wel heel erg goed om je heen kijken, en rekening proberen te houden met speciale of opvallende dingetjes. Men kon natuurlijk aannemen dat de Duitsers over het hele westfront zouden aanvallen, MAAR ook dat het anders zou gaan. Alle verwijzingen tot de Geallieerden zijn dus niet relevant. Wij behoorden daar niet bij en wilden dat kennelijk ook niet.

En dan dien je dus rekening te houden met wat de vijand bezit. Jezelf rijk rekenen door te stellen daar heeft hij er niet veel van(2000 gemeld door Sas lijkt me een behoorlijke hoeveelheid) of hij zal ze ergens anders gebruiken, etc. is dus gewoon niet professioneel.

Dus om te stellen dat de andere partijen ook niet precies wisten hoeveel etc. betekent niet dat onze Legerleiding het niet kon weten en dus geen rekening hoefde te houden. Tussen weten en rekening houden met zit een groot verschil. Dat Duitse generaals het niet zo zagen zitten betekent niet dat het dus goed is dat onze Legerleiding het ook niet deed. Bovendien is die kennis achteraf. Alle andere opmerkingen over het al dan niet succesvol zijn van luchtlandinginzetten van de Duitsers en de geallieerden zijn dus ook niet relevant. Het heeft niets te maken met de inzet in Nederland, de omstandigheden waren anders etc.etc. en is kennis achteraf.

Wat wel relevant is, en dat gaf ik in mijn vorige post al aan, is het feit dat er al enige jaren kennis en ervaring vanuit het buitenland was die men hier had kunnen en moeten weten. En dat men met die wetenschap niet veel gedaan heeft. Het feit dat de Duitsers enkele inzetten hebben gedaan zoals ik aan gaf, had bij onze Legerleiding een lichtje moeten doen branden wat de potentie van zulke troepen was. En als dan volgens onze specialisten die inzetten niet indrukwekkend waren, had men zich moeten realiseren dat de Duitsers wel “ervaring opdeden” die meewerkten aan de doorontwikkeling en die aangaven dat Sas kennelijk wel goede dingen had gemeld. Zoals ik al zei moet je met veel dingen rekening houden. Dat men parachutisten had, daar deed men niet moeilijk over. Dat Sas er tijdens een parade 2000 zag, kon betekenen dat er dus minimaal 2000 waren. Volgens mij moet je daar dus vanuit gaan vanaf dat moment. Dat de Duitsers, zoals later bleek, niet voldoende transport hadden is wetenschap achteraf. En niet relevant voor de keuzes van onze Legerleiding. Dat wist men namelijk niet. Dat ze interesse hadden in bruggen en vliegvelden zag men zelf en is tactisch ook heel logisch.

Maar nu de hoofdzaak. Onze Legerleiding wist dus dat men uiteindelijk terug zou vallen op Vesting Holland. Dat betekent dat men wist dat daar de hoofdaanval van de Duitsers op gericht zou zijn, het onder de voet lopen van Vesting Holland. Met in het achterhoofd de nieuwe Duitse strategieën, men was daar bekend mee, had men moeten beseffen dat de Duitsers kennelijk uit waren op een zogenaamd “Kessel”, door de landstrijdkrachten. Het gros van onze troepen bevond zich toch in/aan de Vesting. Dat betekent dus de noordelijke poot via de Grebbeberg, en de zuidelijke poot, tja, die kon niet anders dan Sas al enkele keren gemeld had(www.mei1940.nl, slotopmerkingen) via Langstraat/Brabant naar Rotterdam. Dat is niet beredeneren met de kennis van vandaag, maar simpelweg kijken naar de Duitse strategie(kesselschlagen), de Nederlandse kaart en een stukje informatie van Sas. En het besef, net als dat de Duitsers dat dondersgoed wisten, dat Nederland feitelijk geen betere verdediging had dan de Vesting Holland. En die moest opengebroken en de troepen “eingekesselt”worden.

Als je dus dit als zekerheid aanneemt, je neemt daarbij de meldingen van Sas(al plaats je daar je kanttekeningen bij), je neemt daarbij de kennis die er was dat de Duitsers Luchtlandingstroepen hadden, hoe de Duitsers gebruik maakten van Luchtlandingstroepen, hoe de Russen daarvan gebruik hadden gemaakt tijdens oefeningen in het verleden, wat de potentie van die troepen dus kan zijn, en je laat dat alles los op je Vesting Holland, dan lijkt het mij dat je moet beseffen dat de enige mogelijkheid voor de zuidelijke poot van de Duitse aanval Moerdijk zou kunnen zijn. Dat men bijvoorbeeld een daar dichtbij gelegen vliegveld nodig zou kunnen hebben voor aanvoer van troepen, etc. En de waarde van de havenstad Rotterdam. En dat je dus niet ver komt met opmerkingen als “vangen we op met hooivorken”, maar dat er een reële dreiging bestaat, waarvoor de Duitsers in ieder geval een kleine 2000 parachutisten hebben en 1 Regiment Luchtlandingstroepen, minimaal. (Wat hadden we ook alweer bij Moerdijk als beveiliging??). Dat dat alles in een keer naar beneden zou komen bij Moerdijk zou natuurlijk onwaarschijnlijk geweest zijn. Dat is in werkelijkheid ook niet gebeurd, het kwam in etappen, maar dat men voldoende had om een dergelijk stunt uit te halen had onderkend moeten worden. En de verdediging daarop aangepast.

Nemen we daarbij dat bijvoorbeeld een Generaal Best, naar ik meen in 1937, al op een strategische overval uit de lucht had gewezen. Iets in de trant van ‘de vliegvelden zijn de toegangspoorten tot Vesting Holland”. Kan me niet herinneren dat men hier nu echt iets serieus mee heeft gedaan. De kleine aanpassingen kwamen pas nadat men enige Duitse activiteiten in het Noorden gezien had. Best had dus kennelijk een vooruitziende blik.

Dit in tegenstelling tot onze Nederlandse oorlogsspecialist Alting van Geusau met zijn meesterwerk “Nederland is paraat”; vooral zijn opmerking over “kleinmoedige landgenoten” is een schrijnend voorbeeld van wat ik dus bedoel. Het spreekt niet echt van visie, of enig gevoel voor “Best”, zal ik maar zeggen.

Feit blijft dat men had kunnen, nee moeten beseffen, dat als de Vesting Holland ons eigenlijk bolwerk was, en de waterlinies ons redmiddel, de Duitsers zeer zeker zouden trachten de belangrijkste brug tot dit vestingwerk, namelijk de Moerdijkbrug in handen te krijgen, dan wel moeten beseffen dat men over troepen beschikte die van binnenuit konden opereren om een gat in die Vesting te veroorzaken. Dan kun je je rijk rekenen door te stellen: nee, die paar Luchtlandingstroepen zet men elders in (en dit later verdedigen door te stellen dat dat ook eerst de Duitse bedoeling was), het zal hier zo’n vaart niet lopen, maar dan sluit je je ogen voor de werkelijkheid en zijn mogelijkheden. Mogelijkheden die een Best dus wel zag.

Als we dan alleen al kijken naar de verdediging bij de Moerdijkbruggen en de Kilbruggen (ik zal je de rest van mijn kritiek maar besparen) dan zie je dat die gewoon uiterst onvoldoende was tegen een aanval door luchtlandingstroepen of parachutisten. Als je in 1939 al wist dat de Duitsers 2000 parachutisten hadden, en je ziet later dat men een aantal daarvan heeft ingezet en de wijze waarop, dan weet je dus dat je met een paar mitrailleurs tegen gronddoelen en een paar vrachtwagens/obstakels op een snelweg geen verweer hebt. Dat je dan het (veel te weinige) luchtafweer dat je daar hebt niet ingraaft laat ik dan nog buiten beschouwing.

Dus blijf ik er bij dat men veel had kunnen weten, daarmee iets had kunnen doen, en dat gewoon niet of ruim onvoldoende gedaan heeft.

Dan met betrekking tot de Luchtlandingen rondom Den Haag.
Ik vraag me af hoe ik de Duitse missers in het nadeel van de Nederlandse Legerleiding buig. Onzuiver? Onzuiver lijkt mij het feit halleluja te roepen over de mislukte luchtlandingen rondom Den Haag, terwijl dat feitelijk niets te maken heeft met de tactiek door onze Legerleiding. En het feit dat er jagers gestationeerd waren: het zijn vliegvelden toch?

Het was een combinatie van Duitse zelfoverschatting en falen enerzijds en Nederlandse onverzettelijkheid, initiatief en vindingrijkheid van plaatselijk kader en troepen anderzijds. Wat ik aangaf in mijn opsomming is dat er aan Duitse zijde genoeg kritiek is geweest op het eigen functioneren, voorafgaand en gedurende. Dat daaruit blijkt dat veel fout is gegaan door eigen falen, en niet zo zeer door het tactische optreden van de Nederlandse legerleiding. Laten we wel wezen. De Duitse aktie ging bij Waalhaven nagenoeg zoals ze had moeten gaan en het resultaat was er dan ook naar. Het verdere verloop van de strijd in Rotterdam had niets te maken met onze Legerleiding maar alles met plaatselijke commandanten en troepen, die het onderste uit de kan haalden en de Duitsers een halt toeriepen. Pas toen die rust was ingebracht kon men van bovenaf zicht krijgen en reageren. En we weten allemaal van hoever de versterkingen naar de zo belangrijke havenstad moesten komen.

Hadden de Duitsers geen fouten gemaakt bij Valkenburg mbt de parachutisten, hadden deze hoogst waarschijnlijk hun taak kunnen volbrengen net als op Waalhaven. Als daarbij het veld geschikt was geweest voor landingen van Junkers, had men voldoende troepen kunnen aanvoeren. Met alle gevolgen van dien.

Hetzelfde geld voor Ockenburg. Had men daar de gehele compagnie parachutisten goed afgezet, was het allemaal heel anders gelopen. Dat zijn omstandigheden die niets te maken hebben gehad met ter plaatse luchtafweer plaatsen of adequate verdediging organiseren door onze Legerleiding, maar met een te laat gegeven spring-sein. Daardoor sprong de meesten kilometers te ver. Tja, en toen landen de daarop volgende luchtlandingstroepen in het vuur van de verdedigers en versperden de kapotgeschoten toestellen het zaakje. Versterkingen konden niet meer aangeleverd worden, toestellen moesten uitwijken etc.

En hetzelfde zie je terug bij Ypenburg. De parachutisten werden niet dicht genoeg op het vliegveld gedropt en waren met te weinig, de voorverkenningen waren onvoldoende geweest(informatie te verouderd) wat dus betekende dat de parachutisten al bij het aanvliegen onnodig verliezen leden omdat Nederlands luchtafweer niet vooraf aangepakt was(waar we blij mee mogen zijn want ze stonden open en bloot in het veld) en de 30 minuten om het vliegveld in te nemen veel te kort bleek. Daarnaast is bij de bestrijding van de transporttoestellen bestemd voor Ypenburg wezenlijk bijgedragen door de 5 pelotons Vrij. Land.Korps Luchtafweerdienst bij Delft. Betaald door de Delftse Industriëlen, bediend door vrijwilligers en opgesteld om de Delftse Industrie te beveiligen tegen luchtaanvallen. Daarnaast nog het 64e en 65e Peloton ter beveiliging van de Artillerie Inrichtingen en het station NS-Delft. Daarvan kun je dus moeilijk zeggen dat die door de Legerleiding geplaatst was ter beveiliging van Ypenburg tegen luchtlandingen. Terwijl ze aantoonbaar doeltreffend huisgehouden hebben en mede verantwoordelijk zijn geweest voor het mislukken van de luchtlandingen bij Ypenburg.

Dat ter plaatse opererende commandanten terstond gereageerd hebben, en onze Jantjes voor het grote deel als leeuwen gevochten hebben doet niets af aan het feit dat er aan Duitse zijde veel mis ging. Dat leg ik niet uit als een misser door onze Legerleiding, maar dient wel vermeld te worden als medeoorzaak van het falen van de Duitse luchtlandingen. Stellen dat het anders liep dan de Duitsers wilden doordat onze Legerleiding naar aanleiding van Noorwegen/Denemarken maatregelen nam(je gaf zelf al aan dat dat op onze Legerleiding nauwelijks indruk maakte) gaat dus daaraan voorbij en is in mijn optiek niet geheel juist.

Het feit dat ook een Van Andel het belang van Moerdijk(DE toegang tot ons zuidfront) en Dordrecht niet inzag, en de mensen daarboven kennelijk ook niet want die hadden hem daarvan moeten overtuigen, is daar ook een voorbeeld van. Dat het vooral inefficiency en de slechte staat van ons leger was, daar sluit ik mij bij aan. Met de opmerking dat met inefficiency ook bedoeld wordt dat de Legerleiding een aantal belangrijke zaken gemist heeft met betrekking tot de luchtlandingen en Vesting Holland. En dat koste ons in ieder geval het Zuidfront.

Wat overigens niet betekent dat ik loop te zwartepieten, maar alleen de bezuinigingen door gebroken-geweertje ministers de schuld geven heeft ook weinig zin. Organisatorisch en tactisch was er ook het een en ander behoorlijk niet in orde. Dat we dus toch successen behaalden hebben we te danken, mijns inziens, aan de mannen in het veld of doordat, om de woorden van W.A. Feitsma te gebruiken (Delft en haar krijgsgeschiedenis): “bij het uitbreken van de oorlog het vastberaden optreden van de troepen, de uitstekende leiding van hun officieren en onderofficieren, de getoonde, vaak gewaagde improvisaties en vindingrijkheid een wezenlijke bijdrage geleverd hebben”. Zijn woorden voor de troepen in Delft, mijn woorden voor vele anderen.
» Deze reactie is geplaatst op 27 juni 2007 02:16
(redactie)
Totaal berichten: 2.107
Hugo, je vergeeft me vast dat ik hier verder niet inhoudelijk op reageer. Ik hoef alleen maar 'bis' te roepen en naar mijn laatste bijdrage in dit topic te verwijzen om het gros van wat je zegt te weerleggen. Je zegt in feite hetzelfde als in je voorlaatste poster alleen met (veel te) veel woorden. We worden het niet eens, en daar leg ik me maar bij neer.
» Deze reactie is geplaatst op 27 juni 2007 02:38

Plaats hier uw reactie

Opgelet: We behouden ons nadrukkelijk het recht voor om nieuwe berichten of reacties die voor de thematiek van onze websites en de discussiegroep irrelevant zijn, onbetamelijk of onbegrijpelijk geformuleerd zijn, ongewenste politieke of commerciële lading hebben of inbreuk maken op de privacy van nog levende personen niet te plaatsen. Uw reactie zal pas na goedkeuring door de beheerders zichtbaar zijn in de discussiegroep.

De inhoud van berichten - en daarin vermeldde gegevens en personalia - wordt na publicatie niet gewijzigd en/of verwijderd, tenzij daarvoor een dwingende aanleiding is. Berichtenschrijvers zijn zelf verantwoordelijk voor het toetsen van de inhoud van hun berichten voordat deze worden gepost.

Zie voor meer informatie de Gebruiksvoorwaarden. Tevens verzoeken wij u om kennis te nemen van de FAQ (veelgestelde vragen), wellicht dat uw vraag daar al beantwoord wordt.

Wenst u een gescande foto of ander beeldmateriaal op te nemen bij uw bericht, e-mail deze naar info@grebbeberg.nl en wij verzorgen de plaatsing (meestal nog dezelfde dag).

Bericht:   * 
Uw naam:   * 
 
E-mailadres:     * 
Om ongewenste (spam)berichten op onze website te beperken vragen wij u hieronder een eenvoudige controlevraag te beantwoorden. Berichten worden alleen geaccepteerd indien deze vraag correct is beantwoord.
1 + 1 =     * 
*) = verplicht veld  

2554