Discussiegroep

Onderwerp: Overste Mussert

» Dit onderwerp is gesloten
Totaal berichten: 3
2.960 keer gelezen
7 reacties
Categorie: Zuidfront Vesting-Holland en Rotterdam / Bijzondere gebeurtenissen en excessen
Naar aanleiding van de pagina "Overste Mussert - een geval apart" op de website Zuidfront-Holland1940.nl een tweetal kanttekeningen:
1. De auteur schrijft:"Jo Mussert was geen lid van de NSB. Dat kon ook niet want het was beroepsofficieren allang verboden zich te liëren met rechtse politieke partijen. Dat hij zich echter met het gedachtegoed van de Nationaal Socialistische Beweging vereenzelvigde staat eigenlijk vrijwel boven iedere twijfel verheven".

Dat de overste Mussert geen lid van de NSB was is m.i. een iets te stellige bewering. De auteur gaat er namelijk aan voorbij dat de NSB ook geheime leden kende juist in verband met het lidmaatschapsverbod voor militairen en ambtenaren. Op hun lidmaatschapskaart stond geen naam, alleen hun stamboeknummer. Zelfs de lokale afdelingen kenden deze geheime leden niet. Die waren alleen op het hoofdkantoor van de NSB bekend. De Jong noemt in de TV-serie De Bezetting een getal van circa 400 geheime leden. Bij het Niod is in de inventarislijst terug te vinden dat de afdeling "geheime leden" aanvankelijk opgeheven werd, maar dat dat besluit later weer terug gedraaid werd. Ik heb het Niod inmiddels gemailed of de identiteit van die geheime leden geheel of gedeeltelijk bekend is en zo ja, of de Lkol J.A. Mussert zo'n geheim lid was. Op dit moment heb ik nog geen antwoord. Elders las ik dat de ledenlijst van de NSB verloren zou zijn gegaan. Als dat juist is, dan zal dat zeker het geval zijn met de lijst van geheime leden. Tenzij het tegendeel onomstotelijk bewezen wordt acht ik het geenszins uitgesloten dat de overste Mussert een zogenaamd geheim lid is geweest van de NSB.

2. Over de medische situatie van de Lkol Mussert vermeldt de auteur het volgende: "Mussert stond bekend als een uiterst stijfkoppige en weerbarstige man. Norsheid, botheid, impulsiviteit, opvliegendheid, narcisme en bovendien een onwerkelijke eigenwijsheid waren karaktereigenschappen die hem werden toegeschreven in beoordelingen voor- en naoorlogs. Mussert was echter eerder zeer ernstig ziek geweest. In 1938 was bij hem een (weliswaar goedaardig) gezwel verwijderd uit het hoofd. Op zich al opmerkelijk dat in die tijd een dergelijke complexe en risicovolle operatie succesvol verliep, maar het was zo. Er werd gemeld dat hij in de eerste periode na de operatie zekere geestesstoornissen vertoonde. Hij is van de eerste effecten van de operatie echter volkomen genezen, volgens zijn medische rapport. Onduidelijk is het in welke mate de ziekte en de daaropvolgende operatie een blijvend effect hadden, zeker als er sprake zou zijn van grote prestatiedruk".

Het verwijderen van een hersentumor is ook heden ten dage, ondanks fijne lasertechnieken, een riskantvolle operatie. Riskant in die zin dat met het wegsnijden van de tumor ook hersenweefsel beschadigd wordt. Laat staan dat zo'n operatie eind dertiger jaren succesvol uitgevoerd zou kunnen worden zonder hersenweefsel te beschadigen.
Zelf ben ik een deel van mijn ambtelijke carrière medisch maatschappelijk werker in het Militair Revalidatie Centrum geweest. Daar kregen we veelvuldig te maken met militaire en burger patiënten met alle mogelijke vormen van hersenbeschadigingen met velerlei oorzaak. Het kan bijna niet anders dan dat in die tijd (1938) met het verwijderen van de tumor ook hersenweefsel beschadigd is geworden. De beschreven karaktereigenschappen "Norsheid, botheid, impulsiviteit, opvliegendheid, narcisme en bovendien een onwerkelijke eigenwijsheid" passen heel goed bij hersenbeschadigingen. Laat ik het anders stellen: bij een hersenbeschadiging zie je bij redelijk herstellende patiënten bijna altijd toch een karakterwijziging, in die zin dat bepaalde karaktereigenschappen of versterkt worden of verzwakt. Iemand die bijv van nature wat zuinig aangelegd is, kan na een hersenbeschadiging uiterst gierig worden. Iemand die van nature al wat opvliegend is, kan na een hersenbeschadiging uiterst geagiteerd en agressief gaan reageren. Om een goed beeld te krijgen welk gedrag aangeboren was en welk zijn oorzaak vond in de hersenbeschadiging werd in de periode dat ik op het MRC werkzaam was getracht (naast allerlei psychologische testen) zoveel mogelijk te weet te komen wat voor gedrag iemand vóór de beschadiging had; een tumor kan overigens op zich al als ruimte innemend proces een beschadiging veroorzaken van het hersenweefsel. Ik ken het militair medisch dossier van de overste Mussert niet (het verbaast mij overigens dat iemand daar wel kennis van zou hebben), maar ik betwijfel ten sterkste dat hij op enig moment weer volledig genezen zou zijn. Dat wil zeggen, dezelfde persoon qua gedrag als in bijvoorbeeld 1934 of zo. (ermee rekening houdend dat een tumor mogelijk enkele jaren nodig heeft om zich te ontwikkelen) Mensen met een hersenbeschadiging gaan onder stress, bij alcoholgebruik e.d. vaak decompenseren. Mensen kunnen zelfs psychopatisch gedrag gaan vertonen. In een later deel van mijn ambtelijke loopbaan heb ik bij de toenmalige afdeling Sociaal-Medische Aangelegenheden van de DMGD gewerkt als hoofd arbeidskundige dienst en dus ook te maken gehad met afkeuringsprocedures van beroepsmilitairen. Het verbaast mij dan ook dat de Lkol Mussert destijds niet afgekeurd is geworden. Mogelijk dat men op grond van de gegevens uit de behandelende sector de man het voordeel van de twijfel gegund heeft.

3. De overste Mussert had wellicht de oorlog overleefd als een bericht van de militair attaché in Berlijn, de toenmalige majoor Sas, van half april 1940 de generaal Winkelman had bereikt. Half januari 1940 reeds had Sas een bericht naar het AHK gezonden met de mededeling dat de Duitse 9e Pantserdivisie via Den Bosch en de Langstraat naar Rotterdam zou gaan. Dit bericht heeft hij - zo blijkt uit het verslag van zijn verhoor door de parlementaire enquetecommissie in 1948 - half april opnieuw naar het hoofdkwartier gezonden. In maart 1947 had in een publikatie in "Het Dagblad" gestaan dat "ik ongeveer een dag of veertien vóór de invasie heb medegedeeld, dat er een pantserdivisie gereedstond om over 's-Hertogenbosch - de Langstraat op te rukken naar Rotterdam. Dat is inderdaad ook door mij meegedeeld, d.w.z. ik heb natuurlijk alleen de grote lijnen gegeven. Die pantserdivisie was gelegerd in het rayon Rheine-Münster-Osnabrück. Ik heb in die brief er tevens de aandacht op gevestigd, dat, wanneer die pantserdivisie naar het zuiden in beweging gesteld zou worden, alsdan het laatste ogenblik voor de invasie zou zijn aangebroken". De Generaal-Majoor Sas (hij was na de oorlog militair attaché in Washington) deelt de enquetecommissie dan vervolgens mede: "Na die publicatie in "Het Dagblad" van Maart heb ik een brief gekregen van generaal Winkelman, waarbij hij mij mededeelde, dat dat bericht - dat zeer belangrijk was natuurlijk - hem nooit bereikt had, waarop ik de generaal teruggeschreven heb, dat ik de opmarsroute wel degelijk gemeld heb, terwijl ik minstens vier getuigen heb, die weten, dat het bij het algemeen hoofdkwartier is aangekomen. Blijkbaar is het op iemands tafel blijven liggen".

De overste Mussert zou in Dordrecht geplaatst zijn - de auteur van "Overste Mussert, een geval apart" volgend - omdat "Dordrecht werd gezien als een locatie waar voorlopig geen vijandelijkheden zouden plaatsvinden en dus een veilige nieuwe habitat voor de omstreden overste".

Het blijft natuurlijk speculeren, maar ik acht het zeer wel mogelijk dat de generaal Winkelman de kantonnementscommandant van zijn functie ontheven zou hebben, als hij over de informatie van de majoor Sas van half april 1940 beschikt zou hebben. Een kind kon immers op zijn vier vingers natellen dat bij een opmars van een pantserdivisie via Brabant naar Rotterdam de Moerdijkbruggen en het Eiland van Dordrecht volop trefpunt van vijandelijkheden zouden worden.

Wat mij in alles het meest blijft bevreemden is dat Mussert Duitse tanks voor Franse heeft aangezien. Tenzij je uitgaat van een idee fixe: "ik verwacht Franse tanks, dus kunnen het geen Duitse tanks zijn, wat anderen ook beweren". Er blijft natuurlijk ook een mogelijkheid dat hij op dat cruciale moment aan de uitspraak van zijn broer moest denken - gedaan enkele dagen vóór 10 mei in een interview met een Amerikaans radiostation - dat NSB-ers bij het leger de "Duitsers met gekruiste armen" moesten ontvangen. Ik acht - gelet op zijn sympathie voor de NSB en een eventueel geheim lidmaatschap èn de familierelatie - het zeer wel mogelijk dat Mussert bewust zijn mensen ter plaatse op dat moment de dood ingestuurd heeft. Zeker zullen we het echter nooit weten.
» Dit bericht is geplaatst op 28 oktober 2009 20:43
(redactie)
Totaal berichten: 2.107
Dank voor uw uitgebreide betoog. Ik zal er kort puntsgewijs op antwoorden.

1. Mussert was geen officieel lid van de NSB. Dat betekent slechts dat hij geen geadministreerd lid was, wat hem als beroepsofficier per wet verboden was. Sympathieën voor nationalistische partijen waren niet verboden bij wet. Zo waren er heel wat gevierde Nederlandse officieren, waaronder de goed geziene oud opperbevelhebber Snijders, de uitstekend opererende commandant van Rotterdam (Scharroo) en de later tot minister en permanent lid van de Noord-Atlantische Raad uitgegroeide Calmeyer, die tijdens de oorlog bovendien nog met de Nederlandse Unie sterk sympatiseerde. Mussert zal ongetwijfeld sympathieën voor de NSB hebben gehad. Dat wordt ook zeer uitdrukkelijk in het artikel vermeld. Dus er lijkt me niets verkeerd met de tekst.

2. De suggestie dat de operatie c.q. de zware ziekte van Mussert zijn gezondheid mogelijk beinvloedde is duidelijk in de tekst opgenomen. Dat hij niet werd afgekeurd zal om moverende redenen zo zijn geweest. Het is koffiedikkijken of dat verwijtbaar was aan de militaire medici of niet.

3. Sas kan nooit in januari 1940 het AHK hebben geinformeerd dat een Duitse pantserdivisie gereed stond om over Den Bosch naar Rotterdam te rijden. A. Nederland ten noorden van de rivieren bezetten stond toen nog niet in de Duitse plannen, B. de 9e PD werd pas eind januari omgevormd van de 4e Lichte Divisie naar de 9e Pantserdivisie en C. pas in februari 1940 werd Rotterdam als doelwit voor de 9e Pantserdivisie bepaald.

Sas leverde de informatie voorts niet aan generaal Winkelman, maar aan generaal Reynders. Die informatie was niets meer dan dat een nieuw vormende pantserdivisie zich in een afwachtingsgebied bevond dat vrijwel met zekerheid een inzet door Zuid-Nederland impliceerde. Geen doel, want dat was Sas helemaal niet bekend. Oster, zijn informant, ook niet. Het bericht is in de kluis van de OLZ terecht gekomen en bij de commando overdracht naar Winkelman niet uit die kluis gekomen. Kennelijk ook niet door Winkelman zelf eruit gehaald.

Het is sterk de vraag of het veel invloed zou hebben gehad. Plan was bij een Duitse bedreiging van het zuidfront immers de bruggen op te blazen. Daarmee zou Dordrecht nog steeds geen directe frontstad worden. Dat is wat anders als Winkelman had vernomen van voorgenomen luchtlandingen aan het zuidfront. Dan was Dordrecht wel frontstad geworden en valt inderdaad nog te bezien of Mussert aldaar was gestationeerd geworden.

Mussert bedacht zelf de roddel van de Franse tanks niet. Op de dagen 11, 12 en 13 mei meldt het logboek van de Groep Kil al door hen uitgezonden berichten naar alle verbonden eenheden dat men ieder moment een Franse tankdivisie kon verwachten over de Moerdijk. Op 11 mei begon dit al en meldde men zelfs een Franse trein. Ook het AHK en de C-VH bleven constant aan het Zuidfront mede delen dat er Franse tanks aan zouden komen. Toen vaandrig Marijs - in krijgsgevangenschap te Tweede Tol - door Oberst Bräuer naar Dordrecht werd gestuurd om de Nederlanders te sommeren zich over te geven omdat 9.PD was gearriveerd, en Marijs tenslotte zich bij de officieren van de Lichte Divisie meldde met dit bericht, werd hij gevangen genomen. De Nederlandse officieren dachten dat hij voor de Duitse propaganda werkte. Men verwachtte Franse tanks.

Ik raad u aan om op dezelfde website waar u het artikel over Mussert las, de analyse te lezen van de ochtend van 11 mei, over het bataljon Ravelli. Dan zult u kunnen vaststellen dat de geschiedschrijving bepaald niet zo zuiver is geweest over Mussert. De man is vakkundig van alles in de schoenen geschoven, zodat heel wat (veelal beroeps)officieren na de oorlog de dans macabre ontsprongen rond hun functioneren. Zo werd Mussert beschuldigd van bizarre bevelen, maar blijken die bevelen na grondige analyse helemaal niet bizar te zijn geweest, maar in grote mate logisch. Er is in elk geval nog geen fractie bewijs geleverd, door niemand, dat Mussert bewust mensen de dood in stuurde.

Er is vooral veel bewijs dat Mussert bewust zwart is gemaakt, zoals officieren die klagen bij hun aanstelling niet door hem te zijn ontvangen (terwijl hij nog niet eens wat aangesteld als kantonnementscommandant), of talloze verslagen die het spook Mussert tegelijkertijd op verschillende locaties zien verschijnen. Mussert die zich menigmaal in het vuur begeeft en op 14 mei nog opdracht geeft onderwaterzettingen te plegen om veroverd land in elk geval lange tijd waardeloos te maken voor de Duitsers, maakte in feite helemaal geen indruk een verrader te zijn. Dat etiket was op 10 mei 1940 om 0355 uur echter al wel vast op zijn voorhoofd geplakt.

De kwestie Mussert is er één in een lange rij Nederlandse leugens en onzuiverheden over de Meidagen 1940.
» Deze reactie is geplaatst op 28 oktober 2009 22:04
Totaal berichten: 3
Heer Goossens, een puntsgewijze reactie op enkele van de door u aangevoerde argumenten:

1. "Mussert was geen officieel lid van de NSB. Dat betekent slechts dat hij geen geadministreerd lid was, wat hem als beroepsofficier per wet verboden was."

Zoals in mijn eerste bericht weergegeven had de NSB een afdeling geheime leden (400 volgens de Jong); dat waren dus ook officiële, geregistreerde leden, alleen in een aparte cartotheek geregistreerd; de mogelijkheid om geheim lid te worden was speciaal gecreerd voor militairen en ambtenaren in verband met het verbod om NSB-lid te zijn. Dat Mussert geen officieel lid van de NSB was lijkt mij met die wetenschap een iets te voorbarige conclusie. (tenzij u geheime leden niet als officiële leden wilt zien, maar dat lijkt mij wetenschappelijk niet juist). Ik acht het zeer wel aannemelijk - tenzij het tegendeel bewezen wordt - dat Mussert zo'n geheim lid was. Overigens zou het zeer interessant zijn om te weten welke officieren destijds allemaal geheim lid waren, gelet op de sympathie van blijkbaar nogal wat militairen voor het NSB-gedachtengoed. Overigens, alle gegevens over de overste Mussert nog eens doornemend denk ik, op basis van mijn kennis op dat terrein, dat veel van zijn gedrag verklaard kan worden uit - naar alle waarschijnlijkheid - aanwezige hersenbeschadiging.

2. "de 9e PD werd pas eind januari omgevormd van de 4e Lichte Divisie naar de 9e Pantserdivisie"

Deze informatie is niet juist. De omvorming van de 4e Lichte Divisie tot 9e Pantserdivisie vond plaats op 4 januari 1940. ("9.Panzer Division was formed at Frankstadt on 4 January 1940"
(bron: Panzer Divisions : The Blitzkrieg Years 1939-1940".)
Volgens een andere bron werd de 4. Leichte-Division omgenummerd in de 9. Panzer-Division op 3 januari 1940
(bron: http://www.go2war2.nl/artikel/1159/2)

Ook de Lkol Brongers vermeldt in het forum van grebbeberg.nl (welk bericht ook door u gelezen werd) "de 4e Lichte Divisie, die op 3 januari 1940 o.m. werd versterkt met pantser en 9e Pantserdivisie ging heten".

"Sas leverde de informatie voorts niet aan generaal Winkelman, maar aan generaal Reynders. Die informatie was niets meer dan dat een nieuw vormende pantserdivisie zich in een afwachtingsgebied bevond dat vrijwel met zekerheid een inzet door Zuid-Nederland impliceerde. Geen doel, want dat was Sas helemaal niet bekend. Oster, zijn informant, ook niet. Het bericht is in de kluis van de OLZ terecht gekomen en bij de commando overdracht naar Winkelman niet uit die kluis gekomen. Kennelijk ook niet door Winkelman zelf eruit gehaald".

Waar de generaal-majoor Sas voor de parlementaire enquetecommissie op doelde (en waar de generaal Winkelman n.a.v. een eerder krantenbericht in maart 1947 op reageerde) was dat hij half april 1940 aan het A.H.K. gemeld had dat de 9e Pantserdivisie via Den Bosch door de Langstraat naar Rotterdam zou trekken. Dat bericht is op het A.H.K. aangekomen, maar is toen blijkbaar niet doorgeleid aan Winkelman. Uw opmerking over de kluis slaat niet op dat bericht, maar op de eerdere waarschuwing van Sas in januari 1940. En die informatie zal inderdaad aan de generaal Reynders gericht zijn geweest. Mijnerzijds heb ik niet beweerd dat die informatie aan Winkelman gericht was. Dat kan ook niet, want die trad pas op 5 februari aan.
» Deze reactie is geplaatst op 30 oktober 2009 01:38
(redactie)
Totaal berichten: 2.107
Ik voel er weinig voor een discussie te gaan houden over de aard van lidmaatschappen van de NSB. Het gaat erom dat J. Mussert officieel geen lid van de NSB was omdat hem dit van rechtswege ontzegd werd. Zoals ik al uitgebreid in het artikel heb aangegeven, was zijn sympathie voor de organisatie vrijwel zeker daar. Dat lijkt me voldoende informatie.

Geheime lidmaatschappen zullen lidmaatschappen van ambtenaren en politici hebben betroffen. Want hen was het bij wet verboden lid van politieke partijen te worden. Overigens was de motivatie voor veel beroepsmilitairen sympathie te koesteren voor rechts nationalistische partijen bepaald niet perse een sympathie voor Hitler-Duitsland of het nationaal-socialisme op zich. Het was vaak meer een reactie op de linkse stromingen gedurende het interbellum.

De ombouw van 9.PD begon inderdaad in januari 1940, zoals ik reeds aangaf. En deze ombouw was op 10 mei 1940 nog niet gereed.

De 9e PD werd in eerste instantie 'umgegliedert' achter de Westwall, en niet tegenover de Nederlandse grens. Daarbij was in die fase 8.PD nog de aangewezen PD om in Nederland te worden ingezet. Pas in de eerste week van maart 1940 werd 9.PD aan het Nederlandse front toegewezen, als gevolg van de afronding van aanvalsplan 4 van Halder en de wijziging van strijdkrachten binnen de 18.Armee.

G02War2 als bron nemen is erg onverstandig overigens. Kan ik u slechts afraden. De informatie die daar over meidagen en voorspel staat is van zeer slechte kwaliteit. Ik heb hen enige tijd geleden collegiaal een verbeteringsvoorstel gedaan, maar dat is (nog) niet doorgevoerd. Vooralsnog is het als bron volslagen ongeschikt.

Wat Sas betreft heb ik uw eerdere bericht niet zorgvuldig genoeg gelezen en abusievelijk gemeend dat het de waarschuwing aan Reynders betrof. Het bericht dat hij (Sas) zegt te hebben verstuurd in de mate van detail als voor de commissie verklaard, is een van de grootste enigma's van de tijd kort voor de inval. Winkelman heeft altijd stellig beweerd het niet te hebben gezien, terwijl men op GS-III stelde dat men het zich kon herinneren. Een zaak die generaal Fabius euvel wordt geduid. Het is heel best mogelijk dat Fabius het bericht bewust niet doorgaf. Hij had niet veel op met de als tamelijk ongeremd getypeerde Sas. Saillant is echter dat toen op 12 mei allerlei berichten doorsijpelden op het AHK dat een Duitse tankdivisie door de Langstraat opmarcheerde, het bericht ook door de ingewijden niet werd herinnerd. Men geloofde toen zelfs de berichten niet, wat slechts duidt op bedroevend weinig kennis van zaken aangaande de Duitse doelstellingen. Maar het was niet anders.

Maargoed, het heeft op zich met Mussert niet al te veel te maken. Daar de plannen er lagen, en de voorbereidingen getroffen, om de Moerdijkbruggen op te blazen bij nadering van de vijand. Ook dan had Dordrecht dus niet in direct frontgebied gelegen.

Overigens is ook mijn mening dat Mussert nooit in dienst had mogen worden gehouden gezien zijn medische toestand en zijn banden met broer Anton. Dat neemt niet weg dat de insteek van onderzoek vooral is om te zien welke zaken Mussert werkelijk kunnen worden aangerekend inzake zijn handelen tijdens de meidagen. En dan blijken heel wat nuances in de officiele geschiedschrijving te ontbreken. Het doel is nadrukkelijk niet om Mussert te rehabiliteren. Dat kan echter wel het gevolg van het onderzoek zijn.
» Deze reactie is geplaatst op 30 oktober 2009 04:38
Totaal berichten: 34
Het is ook nog mogelijk de mensen die kolonel Mussert doodden niet op de hoogte waren waren van de uitvoerige analyses die hier gepresenteerd worden. Niet onwaarschijnlijk was de naam Mussert voldoende om hem tot een verdachte te maken. Een maatschappelijke uitsluiting op politieke gronden zal in oorlogstijd des te sneller als argument gebruikt zijn om in te grijpen. Angst voor en haat tegen de NSB was er voldoende ingepeperd.
» Deze reactie is geplaatst op 30 oktober 2009 20:04
(redactie)
Totaal berichten: 2.107
Het is wel zeker dat de massa-psychose (want daar was ten dele sprake van) onder de deelnemers aan de strijd in en rond Dordrecht o.m. op de persoon Jo Mussert landde. Dat zijn wat autoritaire wereldvreemde gedrag - waarvoor hij reeds voor zijn ziekte bekend stond volgens diverse oud-gedienden van de genie overigens - daarbij de suggestie eenvoudig invulbaar maakte, ligt voor de hand.

Desondanks is er door de legerleiding naoorlogs sprake geweest van veel meer onderzoekingen van hoofdrolspelers, zoals de gehele leiding van de Lichte Divisie bijvoorbeeld. De legerleiding begreep heel goed dat er in feite veel meer speelde dan alleen het vermeende verraad c.q. slecht functioneren van de kantonnementscommandant.

Dat luitenant Kruithof, de officier die Mussert op 14 mei pardoes neerschoot, in een vlaag van verstandsverbijstering handelde staat haast wel vast. Maargoed, er waren na vijf oorlogsdagen natuurlijk wel meer militairen die aan het eind van hun latijn waren. Dat er in die omstandigheden weinig oog voor nuance was, lijkt me evident.
» Deze reactie is geplaatst op 30 oktober 2009 21:56
Totaal berichten: 34
Een interessant verslag van de rechtszaak over de dood van de overste is te vinden in het Rotterdamsch Nieuwsblad van 15 april 1942 (voorpagina en blz. 5). Daaruit blijkt dat de dader een medeplichtige had, de reserve-kapitein A. J. C Bom die ook bestraft werd, ook al stond hij volgens getuigen bekend als NSB-sympathisant. Het gerechtshof stond onder leiding van de NSB-jurist Carp die het in de partij nog ver zou schoppen en die de auteur werd van een handleiding voor het Nationaalsocialisme waar zelfs het Tijdschrift voor Philosophie en Wetenschap positief op reageerde. De naam Van Genechten, de procureur-generaal, is genoegzaam bekend. Verder figureert Seyffardt onder de getuigen
» Deze reactie is geplaatst op 22 november 2009 20:04
(redactie)
Totaal berichten: 2.107
Dat is een bekend verhaal inderdaad. Overigens was de aanwezigheid van de kapitein Bom bekend. Een en ander is ook te lezen op Dordt Open Stad en menig andere beschrijving van de gebeurtenis. Bom was aangewezen als zeg maar officier van piket in de sector en zodoende belast met de lokale militaire autoriteit.

Medeplichtig mag Bom dan genoemd worden in de rechtzaak, maar er is geen aanleiding te denken dat Bom het leven van Mussert bedreigen wilde. Hij wilde hem slechts arresteren.

Overigens kan men denken wat men wil van de affaire. De wijze waarop overste Mussert werd gedood door de luitenant Kruithof, was wederrechtelijk. Verrader of niet. Dat daar enige vorm van rechtspleging op volgde, ook al was het onder auspiciën van de bezetter en door diens apparaat geëxecuteerd, kan daar wel alle begrip voor worden opgebracht door mij. Dat de zaak inhoudelijk verre van objectief werd gevoerd is daar weer tegenin te brengen. Maar voor mijzelf geldt dat ik met Kruithof geen enkele sympathie voel.
» Deze reactie is geplaatst op 22 november 2009 21:10
» Dit onderwerp is gesloten
2554