Discussiegroep

Ik hecht eraan om boeken te lezen. Ik ben een echte letterverslinder. Lees vaak wel twee of drie boeken tegelijk, lees veel voor mijn werk en wegens mijn historische studies. Daarnaast zie ik het lezen van boeken over WOII, met name die welke ook mei 1940 bespreken, ook als een zaak die erbij hoort, omdat je graag wilt recenseren. Lezend Nederland wordt namelijk, merkwaardig genoeg, overspoeld door boeken. WOII is een geliefd onderwerp, nog steeds. En de laatste jaren zien we een stijgend aantal biografieën. Sommige daarvan zijn een aanwinst, zoals die over Peter Tazelaar. Recent zag ik echter het boek ‘Officier van Oranje – het bewogen leven van Jan Wynekes’ [Walburg pers, Rik Sentrop] verschijnen. Toen ik de titel las ‘officier van oranje’ wist ik eigenlijk al dat ik een kat in de zak ging kopen, want wie zo gratuit meelift op de twee klassiekers (‘Soldaat van Oranje’ en ‘Vlieger van Oranje’), heeft een toon te zetten. Jan Wynekes, de hoofdrolspeler in het boek, werd in mei 1940 bij III-8.RA ingezet, de Grebbelinie bij Rhenen dus. Daarom besloot ik het boek toch te kopen.

Twee tientjes kostte het. En dan heb je wat. Normaliter wordt dit soort pulp bij Aspekt uitgegeven, maar nu heb ik tenminste een luxe gebonden boek dat alweer in de schuur is geëindigd. Ik ben niet verder gekomen dan het hoofdstuk ‘Jan Soldaat’ dat over de meidagen en aanloop verhaalt, grotendeels (kennelijk) geciteerd door de hoofdrolspeler zelf, die als beroepsmilitair met hogere krijgsvorming in de rang van kolonel der artillerie in 1965 uit dienst ging. De mobilisatie intervenieerde met zijn opleiding aan de KMA. In mei 1940 ligt hij paraat in Rhenen, en mag daar in de observatiepost van III-8.RA (Krupp 15 hw lang 17) waarnemen.

Ik typeer hoofdrolspeler en artillerie cadet Wynekes tijdens de mobilisatie en aan de Grebbeberg, door een citaat uit zijn belevenissen te geven.

- We hebben een paar stukken gemotoriseerde artillerie. Duitse kanonnen en projectielen. Oefenen met moffenmateriaal! Gelukkig zijn de Engelse kanonnen in de meerderheid. Oud ’15 lang 40’ uit de Eerste Wereldoorlog -

Een artillerieofficier, derdejaars KMA, die niet eens weet wat hij onderhanden heeft! Typeert dat nu de zwakke opleiding of de branie van de auteur? Het laatste, zal al spoedig blijken. Ten eerste was het gros van de artilleriestukken natuurlijk Duits, met slechts enkele Britse (hw 15 lang 15) en Zweedse (12 hw lang 12 en 10-veld) stukken. Van de 800 stukken artillerie, waren er echter ruim 700 Duits. Voorts was er geen ’15 lang 40’ bij de landmacht (dit was marinegeschut) en al helemaal niet het geschut waarmee Wynekes werd opgeleid, wat namelijk ’15 lang 24’ (15 lang staal) geschut was, dat ook niet uit WOI, maar uit 1878 stamde.

Wynekes vertelt verder hoe hij de KMA domineerde met zijn inzet en hoge cijfers, totdat hij tenslotte op 7 mei 1940 bij III-8.RA terecht komt. Daar valt de bravoure snuivende Wynekes met de neus in de boter. Al direct wordt vlak voor zijn neus kennelijk een Ju-52 neergeschoten die brandend in de bosjes ligt nabij de opstelling van III-8.RA. Er liggen wel twintig lijken van Duitsers omheen. Dat deze kwestie geen enkele andere ooggetuige is opgevallen, mag de pret niet drukken. Vervolgens wordt Wynekes in de waarnemingspost geconfronteerd met allerlei sabotagedaden. Allerlei telefoonlijnen blijken te zijn doorgeknipt (geen sprake van), maar de uitgereikte UKG wordt zelfs ook op 11 mei gesaboteerd. Een bajonet is in de radio gestoken (wat geen artillerieverslag meldt). Er werd ergens een dader gevonden, een bloemenkweker uit Hillegom, met een Duitse bedankbrief (avant la lettre) op zak. Dat nadien de stelling onder vuur komt te liggen, werd door de aalmoezenier later verklaard. De Duitsers hadden alle opstellingen op kaart staan. Alweer verraad (in feite geen sprake van). Uit zijn waarnemingspost aan de rand van het bos (nabij de opstelling van III-8.RA), kan Wynekes waarnemen dat de bruggen van Deventer en Zutphen de lucht in gaan (wat uiteraard volslagen bizarre verzinselen zijn). Het is vervolgens Wynekes die een Duitser met helm waarneemt in de zuidelijke kerktoren in Wageningen. Hij leidt het vuur op de toren en kerk, waarbij uiteraard zijn vuurleiding de doorslaande successen bestendigde. Hij zou later in Wageningen met een maat tegenover de kerk een kopje koffie drinken. Toen werd hem pas duidelijk dat ze wel 500 Duitse wielrijders hadden gedood, die nachtkwartier in de kerk hadden gehad. Een Duitse kapitein had het hem hoogstpersoonlijk toegegeven. Dat dit doorslaande succes schril afstak bij de 300 doden die de Duitse propaganda slechts aan de strijd koppelde. Onderwijl communiceert Wynekes met een Duitse jachtpiloot, die zo laag over de Greb een aanvalsrun maakt, dat ze naar elkaar kunnen zwaaien. De Duitser keek Wynekes recht in de ogen aan! In de avond, het zal de 11e zijn geweest, betrapt Wynekes een onderofficier op heterdaad die de Nederlandse stellingen aan het intekenen was. Hij laat hem direct arresteren. Dat zich dit opeens weer in de CP van de Afdeling afspeelt en niemand anders deze verrader bezig zag, is vast puur toeval. Hoewel de man na ondervraging grif toegeeft voor de Duitsers te werken, overkomt hem kennelijk niets want, o wonder, Wynekes komt hem een maand nadien in de trein tegen met een grote grimas op zijn gezicht. Hij had hem het liefst de trein uit getimmerd. Dat hij als beroepsmilitair een maand later alweer vrij was, legt hij overigens niet uit.

Onderwijl zijn er in de beleving van Wynekes wel 200 kanonnen bij Rhenen opgesteld. Een flinke uitdaging voor de Duitsers dus. Maar, dag vier wordt verpest door de Stuka’s. Hoewel wij de beleving hebben dat die slechts de vlakte tussen Achterberg en de Grebbeberg alsmede de ruglijn aanvielen, hebben we volledig over het hoofd gezien dat ook het bos NW van het spoor geheel weggebombardeerd moet zijn. Wynckes kijkt na de aanval namelijk op en ziet geen boom meer staan, slechts een rijtje kanonnen die ineens in een open vlakte staan! Vervolgens beschrijft Wynekes de terugtocht en voorvoelt, nadat een soort rook met kleine deeltjes de lucht vult, dat Rotterdam is aangepakt. Overigens is Wynckes, die de meidagen chaotisch beschrijft, de werkelijke context en datums dan al volkomen kwijt.

De hele reproductie van militaire opleiding tot aan de capitulatie is één langgerekt branieverhaal. Niet een beetje aangezet; dik aangezet. En uiteraard met Wynekes in een glansrol. Je hebt het gevoel een Hollywood script te lezen. Persoonlijk was ik na het hoofdstuk ‘Jan Soldaat’ direct uitgelezen. Ik heb zelfs overwogen er niets over te zeggen, want ik geniet er niet van weer een boek te moeten afserveren omwille van de erbarmelijke kwaliteit ervan. Wat bezielt die uitgevers tegenwoordig toch? Waar zijn de tijden dat meelezers of redacteuren dit soort scripts hartelijk afwezen of zwaar redigeerden? Maar nee, met een geborneerde hoofdtitel als ‘Officier van Oranje’ wordt de koper en lezer een ongepolijst stuk branie geleverd, door een persoon die het kennelijk nadien ook nog ver schopte in het naoorlogse leger. Een kern van de beschreven zaken zal vast de cadet Wynekes zijn overkomen, maar ik ben gestopt met lezen na zijn puberale erupties die tot het hoofdstuk ‘Jan Soldaat’ aanleiding gaven. Wynekes heeft de pech dat ik van die gebeurtenissen zoveel afweet, dat ik zijn dikke duim veel te prominent aanwezig weet. Daarmee failleert hij het hele boek voor mij. Want de rest van zijn belevenissen zullen dan ook wel zwaar overdreven zijn. Dat ik tot die conclusie kom, heeft Wynekes geheel aan zichzelf te wijten. Ook dat zijn boek inmiddels weer op de trap ligt om richting schuur te worden afgelegd.

Een ieder die het boek ‘Officier van Oranje – het bewogen leven van Jan Wynekes’ aanschaft, weet zich bekocht. Tenzij je natuurlijk graag filmscripts leest en je niet aan het totale gebrek aan bescheidenheid en de overdaad aan branie van de hoofdpersoon ergert. Persoonlijk vind ik het zo’n wanstaltig boekwerk dat ik het niet eens in onze recensierubriek ga opnemen.

NB: een groot deel van zijn hoofdstuk 'Jan Soldaat' is ontleend uit zijn eigen naoorlogse verslag dat alhier op onze site is te vinden. Vele overdrijvingen staan daar al in, maar beduidend bescheidener (!) dan in het boek ...: http://www.grebbeberg.nl/index.php?page=rapport-van-2e-luitenant-der-artillerie-j-a-a-wynekes

» Dit bericht is geplaatst op 12 juni 2011 13:05

Dat noemen ze dus broodschrijvers. Ik mag mijn artikelen dan in bogustaal schrijven, maar ik waak voor de leugen. De schrijver is hier de schuldige. Wynekes kan zijn verhaal hebben opgeklopt, een selectief geheugen hebben gehad of domweg zitten pochen, maar het is aan de schrijver die een historisch correct verhaal wil publiceren om "check, check, double check" te doen. Zoals een berucht schrijver eens zei: "Ze vreten de kaft en schijten op je woorden" Schrijf dan een fictie roman.

» Deze reactie is geplaatst op 13 juni 2011 06:48

Moet je eens zien hoe zijn uitgever het aankondigt: "Officier van Oranje. Onbekender, maar misschien wel beter dan Soldaat van Oranje."

Heb je dan als uitgever een klap van de molen gehad?

Wynekes staat te boek als een met het Kruis van Verdienste onderscheiden man. Daarvan waren er samen met Bronzen Kruis dragers enige duizenden. Met welk recht probeert men dan Soldaat van Oranje de loef af te steken? Je kunt hele bomen opzetten over dapperheidsranglijsten, waar ik ab-so-luut niets voor voel (want ik geloof er niet in), maar dit dit soort uitgevers heeft de pretenties die juist niet passen bij werkelijk heldendom. Gelukkig is het een vlag die de lading dekt. De inhoud van het boek is net zo vol bravour en dedain als de titel en perspresentatie al deden vermoeden. En dat is niet voor het eerst, dat de bombastiek van titel en persbericht zich omgekeerd evenredig verhoudt met de kwaliteit van de inhoud. Als je inhoudelijk weinig bij te dragen hebt, moet je de (potentiële) lezer wel op een dergelijke misleidende manier verleiden. Kennelijk.

» Deze reactie is geplaatst op 13 juni 2011 17:22

nou ik heb het gelezen en ik ben van meening dat het een erg leuk boek is. het is wel maklijk om het zo af te kraken na een hoofdstuk. maar die meneer is er wel allemaal bijgeweest en dat kunnen niet veel hem naver tellen. zoveel helden zijn er niet meer en hij was ook een goede vrind van prins bernhard. ik vindt het jammer dat ookhet koningshuis overal zo wordt afgekraakt want dankij oranje is nederland welbevrijdt. verder wel een leuke website maar hebben jullie ook video.

» Deze reactie is geplaatst op 24 juni 2011 12:32

Overigens staat er in het door u vermelde boek "Oorlogsvlieger van Oranje" ook veel onjuistheden. Met name de bewering van Van der Stok dat hij na zijn ontsnapping uit Duitsland in mei 1944 voor D-day al weer terug was in Engeland. Zie hierover o.a. het boek "De aal van oranje".

» Deze reactie is geplaatst op 4 juli 2011 19:53

Er is een groot verschil tussen een onjuistheid en een opgezwollen verhaal, Arjan. Bram van der Stok was de bescheidenheid zelve. Zijn boek is eerder een te bescheiden verhaal te noemen. Dat hij daarin enige fouten maakte (wat wat anders is dan een 'bewering') bij de herproductie van zijn belevenissen, doet niets af aan zijn ongelofelijke prestaties. Erg flauw omdat wel zo te suggereren.

» Deze reactie is geplaatst op 4 juli 2011 21:10

En de branie zet zich voort. De introductie alleen al van dit artikel:

"Ik heb als één op de miljoen soldaten de invasie in Normandië overleefd en ben als één op de tweeduizend soldaten niet verzopen op weg naar Engeland".

Hoe krijgt iemand het uit zijn mond? Alsof de kans dat je de strijd om Normandië overleefde maar 1:1.000.000 was?

Is er dan niemand die deze man tegen zichzelf in bescherming neemt of genieten de media gewoon van een man die bescheidenheid afzwoer en ontlokken ze hem graag de ene na de andere gotspe?

In elk geval typeert ook dit artikel weer dat het boek 'Officier van Oranje' beter gemeden kan worden. Of men moet graag het genre 'sagen' tot zich willen nemen ...
http://www.deweekkrant.nl/files/pdfarchief/EWB/20110504/RMC_EWB-1-29_110504_1.pdf

» Deze reactie is geplaatst op 22 juli 2011 13:50

Ik vind de recentie van de heer Goossens aangaande dit boek nogal hauttain. Meneer Goossens dient eens meer de betrekkelijkheid van dergelijke zaken in te zien in plaats van alhier 'door te drammen' in nauwelijks fatsoenlijk te noemen oprispingen.
Uw bijdragen gaan op deze wijze steeds meer op flauwekulkoek gelijken.

Sinds het vrije woord zich in enigerlei mate onder ons heeft gemanifesteerd wordt het lezersvolk vergast op allerlei soorten boeken, zulks uiteenlopend in allerlei gradaties van kwaliteit.
Uiteraard willen uitgevers waar mogelijk 'klauwen vol met geld' genereren uit dergelijke projecten. Ik ben hier ook niet onverdeeld blij mee, evenwel is dit 'all in the game'.

Het staat iedereen uiteraard vrij om een mening te hebben en deze te verkondigen omtrent een boek. Evenwel ook deze boekuitgave is ten principale gegrondvest in het principe van het vrije woord.

Uw mening is bekend en wij weten het nu wel, meneer Goossens.
Uw welhaast paternalistisch te noemen waarschuwingen tegen dit boek bereiken nu ongeveer de dimensie van een tunnelvisie.
U kunt uw waarschuwende 'vingertje' beter heffen tegen overvallen op geldtransporten, of iets dergelijks.

Laat de heer Wynekes en zijn uitgever lekker hun gang gaan. Leef en laat leven.

» Deze reactie is geplaatst op 22 juli 2011 19:05

Om uw zoveelste provocatie verder maar te laten voor wat ie is, volsta ik met de volgende tip. U kunt deze website eenvoudig mijden. Vinden WIJ fijn en U kennelijk ook.

PS: als u perse hoogdravend Nederlands probeert te schrijven, zet dan de spelling check eens aan [bijv.: recensie, met een s; hautain, met één t]. Stuitend veel taal- en stijlfouten. Niet erg, op zich, maar verhoudt zich zo gespannen met het wollige taalgebruik ...

» Deze reactie is geplaatst op 23 juli 2011 15:54

Uw mening, geachte AKA of wie u ook bent, is mij ook bekend en in het bijzonder ondergetekende weet het nu wel. Dat u op andere forums vanwege taalgebruik/houding tegen de moderator al een ban zou hebben gehad staat als een paal boven water.

Allereerst bent u hier als gast op het discussieforum. Bij het “gast-zijn” behoren te allen tijde een aantal spelregels, zo u wilt ook ongeschreven regels, over intermenselijke communicatie over en weer in het dagelijkse leven. Het discussieforum is o.a. bedoeld om feiten en/of omstandigheden te bespreken met de uiteindelijke bedoeling deze feiten en/of omstandigheden helder te krijgen en bezoeker/gebruiker van het forum nieuwe kennis aan te dragen. Daar waar nodig dient men dus in de besprekingen bronmateriaal aan te dragen, behoudens uiteraard daar waar diegenen die deelnemen aan de discussie over een zo grote kennis beschikken dat ook daarvoor opgaat het “feiten van algemene bekendheid behoeven geen nadere toelichting”.

Dat niet iedereen het met elkaar eens is behoort tot een discussieforum. Dat discussies op het scherpst van de snede gevoerd worden is inherent aan het gegeven discussie. Dat daarbij soms (onbedoeld) opmerkingen vallen die de ander niet blieft, of als persoonlijke aanval ervaart, is tevens inherent aan de discussie en kan besproken worden.

Het probleem dat ik echter bij u steeds weer ervaar is dat u zich ergens in de discussie mengt, “so to speak” de rol van advocaat van de duivel aanneemt, maar geconfronteerd met ongelijk “de aanval inzet” om vervolgens bij een “tegenaanval” de vermoorde onschuld te spelen, intussen “op de man spelend”. En op vragen geeft u niet thuis. Dat u zich kennelijk geroepen voelt continu de degens met Allert te kruisen is mij inmiddels duidelijk.

Dat Allert de discussie tot op het scherpst van de snede kan voeren zal een ieder hier bekend zijn. Buiten het forum om heb ik vaak menig discussie met Allert, zeker waar het Zuidfront of Maaslinie betreft, die tot op het scherpst van de snede gaan. Dat is niet altijd leuk, maar wel zo belangrijk om tot de kern van de zaak te komen en historisch verantwoord en correct de feiten op een rijtje te krijgen.

Dat Allert hier "het hoogste woord" voert is ook bekent. Dat kan ook niet anders. Mij zijn weinigen bekend die privé over een soortgelijke grote verzameling aan boeken, geschriften, gevechtsverslagen e.d. (zo wel binnen- als buitenlands) beschikken als Allert. Ik kan ook niet zo 1,2,3 iemand opnoemen die de kleinste details van bijv. mei 1940 zodanig kent als hij.
Dit resulteert in het simpele gevolg dat bij menig discussie Allert aanwezig is. En dat diegene die met hem de discussie wil aangaan zich in de materie goed ingelezen moet hebben. Daar tegenover staat wel dat mensen met vragen zeer gedetailleerde antwoorden gepresenteerd krijgen.

Gelet op uw werkwijze gaat u er vanuit dat u meteen een discussie kunt starten door het tegenwerpen van een mening in een aantal zinnen. En daar red je het dus niet mee. Daarmee geconfronteerd herhaalt u deze werkwijze keer op een keer, maar wie een uitgebreid onderbouwde discussie wil voeren zal zelf uitgebreid onderbouwd in actie moeten komen. En dat laat u na, u neemt in enkele zinnen stelling en “thats it”. Zo bent u het nooit met Allert eens, maar verzuimt te vragen naar bronmateriaal, waaruit voor mij duidelijk blijkt dat u eigenlijk niet op zoek bent naar kennis, maar kennelijk alleen graag de discussie met Allert aangaat. Want, daar waar sprake is van "feiten van algemene bekendheid...", vraagt u vervolgens om bewijs. En als u gevraagd wordt naar bewijsmateriaal (betreffende de heldhaftige rol van de Fransen bijvoorbeeld…) dan begrijpt u de vraag niet. Dat u desondanks in de provocatiemodus jegens Allert op het forum aanwezig blijft spreekt wat dat betreft, voor mij persoonlijk, boekdelen.

Maar terug naar de recensie. De kennis die Allert in de loop der jaren vergaart heeft maakt hem geschikt tot het schrijven van recensies. Als u goed opgelet heeft beperken zijn recensies zich tot “de serieuze literatuur” dan wel hetgeen als zodanig aangekondigd wordt. En dan alleen betreffende zijn kennisgebied. Dat een moderator van een discussiegroep “serieuze literatuur” recenseert is geen nieuwtje. Dat iemand die pretendeert “serieuze literatuur” aan te bieden kritisch beschouwd wordt ook niet. Dat Allert vervolgens volgens u geen spaan heel laat van deze “serieuze literatuur”, althans de delen waarvan hij kennis genomen heeft, is een gevolg die auteur/uitgever over zich afgeroepen hebben bij het publiek gaan van het werk. En zie.... daar heeft u weer problemen mee.

Uw hele verhaal van “het vrije woord” en de verwijzingen richting WWII is een gotspe tot en met en het blijkt uit uw schrijven weer duidelijk dat dit geschreven is niet ter verdediging van “het vrije woord”, auteur of uitgever maar omdat u weer eens de persoonlijke aanval tegen Allert wilt inzetten.

Als de auteur/uitgever van dit boek netjes vermeld hadden dat dit verhaal fictie was, was dit boek hier niet besproken. Nu pretendeert men met een stukje onbekende Nederlandse geschiedenis te komen. Waarvan bij lezen blijkt dat het vol onwaarheden, overdrijvingen en wat dies meer zij staat. Met andere woorden: er wordt aan de hand van pertinente onwaarheden, die al dan niet ten koste van derden gaan, een heldenstatus opgeroepen voor een persoon en een vals beeld van de werkelijkheid gegeven.

Als u zegt dat dit onderdeel is van “het vrije woord” is dat zeer zeker zo. Als er dan iemand ten strijde trekt tegen deze vorm van geschiedvervalsing die verkocht wordt als zijnde de waarheid dan is dat een logisch gevolg van het publiceren van het boek en valt evenzeer onder “het vrije woord”. Maar volgens u dan weer niet, omdat het Allert is die recenseert.

Als de hoofdpersoon van deze geschiedvervalsing vervolgens wederom de publiciteit opzoekt (of dankbaar misbruikt wordt dit te doen) met opmerkingen die buiten alle realiteit staan dan mag dat wel vanwege "het vrije woord". Kritische vraagtekens daarbij plaatsen door Allert echter weer niet.

Men mag de geschiedenis vervalsen, feiten en omstandigheden uit hun verband rukken en verdraaien, men mag dit als waarheid verkopen, het maakt allemaal niet uit voor u, leve "het vrije woord". Maar zodra iemand, die al jaren bezig is de werkelijkheid en fictie uit de geschiedschrijving te scheiden, deze onwaarheden duidt blijkt vervolgens dat deze vrijheid bij u kennelijk alleen voor Allert niet opgaat. Dan "weet u het wel".

Vandaar dus mijn vriendelijke verzoek: blijf weg van dit forum. Doe uzelf een plezier en zoek iemand anders waar u zich persoonlijk helemaal op kan afreageren. Er zijn genoeg opiniesites waar men zich heerlijk anoniem verbaal kan afreageren op alles en iedereen in deze wereld waar je het niet mee eens bent. En als je dan nog in de lijn van een dergelijk website reageert, mag je ook nog zonder enig kennis of verstand van zaken dingen zeggen die hier niet getolereerd worden, de waarheid verdraaien, een scala aan mogelijkheden. Het vrije woord, volgens u, in “Optima Forma”.

» Deze reactie is geplaatst op 24 juli 2011 15:10

@ de heer 'Hugo'

U kunt best –indien u dat belieft- pluimstrijken t.o.v. de heer Goossens.
Mijn vriendelijke verzoek, evenwel: wilt u dat dan s.v.p. niet zo opzichtig doen ‘over de rug’ van mijn bijdrage(n) ?

Alvast mijn dank.

Ik heb middels deze discussie thread slechts het het m.i. smakeloos persifleren van iemands pennenvrucht aan de kaak willen stellen.

Bovenal overwegend dat de 'Officier van Oranje' zich alhier niet kan verdedigen, daar hij vooralsnog niet participeert in de discussie.

Er worden alhier akelige uitspraken gedaan t.o.v. de schrijver. Ook om “de waarheid” gestand te doen, hoeft dat op een dergelijke wijze m.i. niet te geschieden.

M.b.t. de Fransen was ik het die een ‘los uit de pols’ opmerking van de heer Goossens over executies bekritiseerde.
Je kan naar mijn mening niet zondermeer opmerken dat er verschillende executies hebben plaatsgevonden door de Fransen, terwijl daar m.i. geen historisch bewijs voor is.

» Deze reactie is geplaatst op 24 juli 2011 16:56

Ik ga u het plezier niet doen op uw herhaalde provocaties in te gaan. Iemand als u leeft van provocaties en die lieden moet je gewoon mijden, is mij geleerd.

Ik vind het wel zinvol, voor de goede orde, uw zoveelste lege beschuldiging te pareren omtrent vermeend door mij ongesubstantieerde beschuldigingen van Geallieerde executies wegens (vermeende) deserties en 5e Colonne verdenkingen.

U verstaat het telkens mensen die veel meer weten dan u op het gebied van krijgsgeschiedenis de maat te nemen en hen van allerlei zaken te beschuldigen. U hebt echter op geen enkele wijze ooit alhier aangetoond u die arrogantie te kunnen permitteren. Ik kan mij die wel permitteren, omdat ik nu eenmaal gestudeerd heb op deze zaken, en niet pas sinds gisteren. Ik doe geen beweringen die ik niet kan staven. Ik voel me echter to-taal niet geroepen vlerkerig gedrag als van uw hand te belonen met bewijsstukken. Uw dedain en larmoyant gezever verleidt mij slechts tot zwijgen of tot hoongelach. Andere bezoekers (of mailers) kunnen ervan getuigen dat ik vaak belangenloos mijn informatie en bronnen deel. Zij benaderen mij of de collegae op de wijze zoals dat hoort. U, daarentegen, zaait slechts irritatie en tegendraadse reacties.

Ik zou zeggen, als u nu eens wat boeken pakt en u nader informeert, dan kunt u niet alleen inzien dat u in uw pakweg 25 reacties verrassend veel onzin hebt uitgekraamd, maar vooral ook dat uw dedain zich omgekeerd verhoudt met uw kennis. De vele executies door Franse en Britse troepen van verdachten van verraad of vermoedde deserteurs staan in veel boeken vermeld. De bronnen van het BEF of het Franse leger zullen wel teveel moeite zijn om door u te laten onderzoeken, maar ze zouden u een schatkamer bieden aan voorbeelden van individueel of collectieve paniek onder de Entente, die leidde tot executies van burgers en militairen. Overigens kunt u terzake bijvoorbeeld het prachtige boek over Peter Tazelaar alvast pakken, waar een executie door Franse militairen van vermeende Nederlandse deserteurs in Zeeuws-Vlaanderen treffend is omschreven.

Kortom, ga eerst studeren, ga u eerst eens verdiepen in de materie, en meet u dan een jas aan die bij uw maat past. Tot die tijd zijn wij uitgepraat.

» Deze reactie is geplaatst op 24 juli 2011 17:09

Beste heer Goossens,

Ik ga bewust op zoek naar wat ons bindt en niet wat ons -steeds verder- van elkaar doet verwijderen.

Ik ga niet over uw afspraken, evenwel zou ik u vriendelijk en welgemeend willen verzoeken om van nu af aan onvriendelijkheden naar elkaar toe te vermijden. Ik steek wat dat betreft ook de hand in eigen boezem. Laten wij a.u.b. in ieder geval respectvol met elkaar communiceren. Van mijn kant zal ik dit in ieder geval betrachten.

Inhoudelijk m.b.t. uw bijdrage...

Ik weet slechts van een gerucht dat Nederlandse soldaten in de regio Duinkerken door Franse soldaten zouden zijn beschoten. Het is mij in dezen overigens niet bekend of hier dodelijke slachtoffers bij zijn gevallen.
Ik durf hier wel de bewering te maken dat dergelijke 'schietpartijen' plaatsvonden a.g.v. verwarring - mogelijk zelfs de onbekendheid der uniformen en zeker niet dat deze verbondenen elkaar 'bewust' afbreuk wilden doen.

De Ardeense Jagers hebben op Zeeuws Vlaanderens grondgebied voor onze beleving met buitenproportionele middelen haven installaties opgeblazen en civiele woningen met uitwerpselen besmeurd.
Ik praat dit niet goed, evenwel was de 'slappe' houding der Nederlanders een doorn in het oog van deze Ardeeense vechtjassen.
Het kan hen -enigszins begrijpelijk- tot furie hebben aangezet.

Dat ingevolge het boek van de heer Tazelaar een Nederlands officier en een andere militair a.g.v. het optreden v.e. Frans officier te Terneuzen zijn omgekomen heb ik - behalve in het boek van de heer Tazelaar- nooit elders kunnen vaststellen.
Overigens is in dat geval m.i. eerder sprake van een incident dan van een patroon. We doen m.i. geen recht aan de dappere Franse strijders om hen 'luchtig' te beschuldigen van het executeren van Nederlandse militairen en burgers op Nederlands grondgebied.

Dat de Franse en Britse strijdkrachten elders (buiten Nederlands territoir) massief executies hebben verricht - staat helaas buiten kijf. Evenwel had de discussie m.i. betrekking op het Nederlandse grondgebied.

» Deze reactie is geplaatst op 25 juli 2011 00:12

Het is geen kwestie van besmeuren, wat mij motiveert, maar gewoon de krijgsgeschiedenis als zodanig juist neerzetten. Nergens heb ik aangegeven dat ik Fransen, Britten, Belgen of Duitsers graag zou criminaliseren. In het kader van vijfde colonnepaniek heb ik eerder slechts gewezen op het feit dat het bij onze Geallieerden vrienden (en de Duitsers) minstens zo hard toeslag en ten zuiden van onze grenzen zelfs tot ernstige excessen leidde. Dat wat er in ons land gebeurde, onder onze militairen, dus niet steeds zo moet worden afgeschilderd als Hollandse kolder, wat maar al te vaak gebeurt.

Kijk, ik laat mij niet door sentimenten leiden. Mijn insteek is het weergeven van de koele feiten en daar waar die ontbreken, het palet aan aanwijzigen. Ik ga niet op de stoel van een rechter zitten, maar op die van onderzoeker. In mijn studie over het Zuidfront kom ik op zeer sterke aanwijzingen dat de Fransen welbewust Moerdijk niet (voor ons) hernamen. Ik trek die conclusie, verdedig en onderbouw die, en geef vervolgens aan dat de strategische situatie waarmee de Fransen op dat moment te schakelen hadden, volkomen billijkte dat ze Moerdijk niet hernamen. Sterker, ik geef aan dat het plan Dyle-Breda een absurd plan was, dat de Fransen nooit hadden moeten bedenken, maar dat door Gamelin werd doorgedrukt om hem moverende redenen. De Fransen hadden geen enkel strategisch doel in Nederland te verdedigen, althans, niet met de mogelijkheden voor handen. Ik speel eerder hun advocaat dan hun duivel.

Anderzijds kan er niet omheen worden gegaan dat de Franse legers, zeker na de aftocht van de Dyle, hier en daar aanleiding vonden voor massapsychoses. Niet alleen in operationele zin, zoals rond de strijd bij Stonne, maar ook in criminele zin, waarbij menigeen (ook eigen militairen en burgers) slachtoffer werden. De Belgische burgerij heeft bijzonder geleden onder de paniek onder Franse eenheden met name, die achter iedere deur een verrader dunkten. Stapels meldingen ontvingen de veel beheerstere BEF eenheden. Desondanks maakte het BEF talloze vermeende verraders af, ook als men niet overtuigd was.

Daar waar we vaststellen dat SSDF bij de Grebbeberg in grote mate het oorlogsrecht overtrad, met vermoedelijk wel zo'n 40-50 gedode Nederlanders als gevolg, daar criminaliseren we niet de Duitse legermacht, maar die specifieke SS eenheid tijdens die specifieke veldslag. Als het zo is dat daden niet benoemd mogen worden omdat de breedte van zo'n beschuldiging zich zou doen laten gelden voor een geheel leger, dan zijn we geschiedenisvervalsing aan het plegen. Het zijn de slechte lezers, de zoekers, die dergelijke overdreven interpretaties voor hun rekening nemen. Daaronder lijdt de geschiedenis van WOII al zeer sterk. We geloven nog massaal in sprookjes, omdat die nu eenmaal 50 jaar lang zijn verkondigd zonder tegengeluid. Inmiddels is de ontmythologisering al zo'n twintig jaar aan de gang, maar menigeen heeft er nog de grootste moeite mee of - zoals Herman Amersfoort - slaat door in overcompensatie en overrelativering. Doorslaan (naar een ander uiterste) is een typering die advocatuur ook kent. Ga je de advocaat van het slachtoffer spelen, dan sla je door in relativering, overcompenseer je tegen de beschuldiging in.

Als u nou gewoon aanvaardt dat er door Franse troepen tamelijk massaal sprake is geweest van panisch handelen, van grote achterdocht en van excessen tegen burgers en militairen, zonder daarbij de gehele Franse inbreng te betrekken of te stellen dat die wordt besmeurd, dan zijn we vele stappen verder. Duitse rapporten maken melding van honderden Nederlandse burgers die hen te lijf zouden willen met wapens. Volstrekte kolder, maar zo ervaren door hun troepen. De Duitsers hadden het in Polen daadwerkelijk ondervonden en spookverhalen uit WOI in België had menig recruut achterdochtig gemaakt. De Duitsers waren op vreemd grondgebied, en hetzelfde gold voor BEF en de 1e Franse Legergroep. De Franse soldaten waren wijsgemaakt dat de loyaliteit van de Nederlanders maar comme ci comme ca was, les Boches du Nord. Niet vreemd dat achterdocht hen trof, zeker gezien de paniek die onder Nederlandse troepen heerste die men waarnam. Veel is verklaarbaar, maar vooral als we de extremen uit onze oordelen laten. Extremen zorgen immers voor verblinding.

Het gedrag van de Ardeense Jagers in Zeeuws-Vlaanderen was een schandaal. Welke motivatie men ook had. Ik zie die eerder in het betwiste land waarop ze vochten, dat de Belgen immers anno 1919 zo graag aan hun land hadden aan laten sluiten (m.i. overigens terecht, alleen niet op dat moment en op die wijze), dan dat dit nu door de Nederlandse capitulatie kwam. De Belgen hadden het zelf nauwelijks vijf dagen uitgehouden als de Fransen en Britten niet 2 miljoen man op hun grondgebied hadden gebracht. De Ardeense Jagers waren echter uitstekende soldaten, maar overigens in veel gevallen burgers van bedenkelijke soort. Dat toonde zij in Zeeuws-Vlaanderen. Excuus of niet, het was gedrag dat alle perken te buiten ging en waarin Duitse troepen zich bijvoorbeeld omgekeerd onderscheiden hebben in die periode, door hun strenge tucht ten aanzien van plunderingen.

De officier die in Terneuzen omkwam, was de kapitein Coerengel. Een Loods van de marinereserve sneuvelde tegelijkertijd, Juriaan Buis, samen met zijn echtgenote. Er waren er naar verluid nog enkele. Een en ander speelde zich af op het hoofdkwartier van I./271.RI op 17 mei 1940.

» Deze reactie is geplaatst op 25 juli 2011 00:55

Geachte heer Goossens,

Dank voor uw constructieve opstelling en bijdrage.
Het drama van het telkens elkaar wederzijds toevoegen van hatelijkheden en onvriendelijkheden noopte idd tot bezinning.

Inhoudelijk is uw verhaal duidelijk en ze is m.i. goed uitgebalanceerd. Ik vind er een goede nuance in terug waarin in ieder geval -voor mij- het spook van alom executerende Fransen nogal wordt ondervangen.
Evenwel is een geheel kritiekloze visie t.o.v. het Franse en Belgische legers m.i. ook niet helemaal op zijn plaast. Overigens daarbij willen opmerken dat ik dit in eerdere termijnen ook niet beoogde.

Bij zuidelijke - mediterrane volken is doorgaans sprake van een ongecompliceerd omarmen van het militarisme. Deze volken worden evenwel ook gekenmerkt door het somtijds uiten van een bepaalde vorm van ongekunstelde wreedheid en meedogenloosheid.
Ik beschouw de Fransen en met name ook de Belgen als zodanig als een 'rauw' en een 'ruw' volk. In het laatste geval een volk waar bijvoorbeeld vele jaren een 'Bende van Nijvel' gewoonweg haar gang kon gaan zonder dat de innerlijke werkende kracht der Belgische samenleving deze gangster terreur kon (wilde ?) doen einden.
Een volk met vele 'mannen van het jaar nul' (naar Jacques Brel).

Helaas kan ik mij derhalve de wreedheid der Franse en Belgische militairen in mei/juni 1940 levendig voorstellen.

Dan dient ook nog het punt der Belgische Franc Tireurs aan de orde te worden gesteld.
Laat ik voorop stellen dat ik de wreedheid der Duitsers als betoond te Dinant en op andere plaatsen ten volle verafschuw. Evenwel is mij ook een studie bekend waarin wel degelijk is aangetoond dat de Belgische burgerij in dezen niet altijd zo 'onschuldig' was.

Over het Engelse Leger dan nog wat. Sedert een bezoek aan het concentratiekamp te Bloemfontein (ZA) is de 'gehechtheid' t.o.v. het Perfide Albion bij mij danig bekoeld.
In België brachten allerlei (burger)beschermings organisaties 'bij bosjes' verdachte volks elementen op. Deze werden in menig geval overgedragen aan de Engelsen en andere verbondenen. Dergelijke executies hebben m.i. idd plaatsgevonden. Denk bijvoorbeeld aan de moordpartij te Abbeville.
Schrikbarende en afschuwelijke feiten.

T.a.v. Stonne ben ik van mening dat het Franse Leger alhier wel de juiste strijdlust heeft betoond. Gevechten alwaar de Franse soldaat de standvastigheid en vasthoudendheid van de 'poilu' uit de Groote oorlog evenaarde.

» Deze reactie is geplaatst op 25 juli 2011 19:08

Over Belgische militaire wreedheden is me eerlijk gezegd niet veel bekend. Wel een vooroorlogse typering uit Duitse 'intelligence' rapporten, die de Waalse soldaat inderdaad rauwer edoch ongediscipleerder typeerde als de Vlaamse soldaat. De laatste werd weer min of meer gelijk gesteld met de Nederlandse. Gedisciplineerden, maar minder 'soldatenspul'.

Stonne was na Sedan de sleutel tot de Duitse uitbraak. Een kwestie die Guderian al in april 1940 in conflict bracht met zijn chef Von Kleist. De cruciale hoogtes rond Stonne wisselden vele keren van 'eigenaar'. Op dat moment was het besef bij de Fransen eindelijk doorgedrongen dat een verloren corridor het einde van de verdediging van Noord-Frankrijk zou betekenen. Dat bracht een extra Frans elan mee, hoewel de operationele werkelijkheid tragisch duidelijk maakte waar het bij de Fransen aan schortte.

Desondanks ging aan de vermetele slag rond Stonne de paniek van Bulson vooraf. Dat was geen niemendalletje, maar een epidemische kolder, die puur op wat geruchten was gebaseerd, maar uitzonderlijk snel door de rangen marcheerde en een sneeuwbaleffect sorteerde. Overigens, vrijwel zeker een gevolg van een concentratie van zwakke Franse eenheden in een sleutelpositie van de Maasdefensie. Een blunder welke grotendeels op het conto van Gamelin kon worden geschreven, hoewel Georges en Bilotte zich er ook niet van konden verschonen.

» Deze reactie is geplaatst op 25 juli 2011 20:46

Ik ben geboren in Nederland en ben opgevoed om een open mening te ontwikkelen.
Mijn overtuiging is het dat de geschiedenis niet zwart-wit is, maar een labyrint van intrepaties, gevoelens, gezichtspunten, oordelen, overtuigingen et cetera.

Welhaast de enige manier om de fouten van het verleden te voorkomen, is om elk aspect van de geschiedenis -goed en en slecht- te bestuderen.

Vanaf de fel omstreden glooingen van Stonne dringt ons a.h.w. de vraag op: Wat deed de generalissimus Gamelin anders dan het Franse leger te desintegreren door onlogisch veel bevelslagen in haar samenstelling te institueren ?!

Evenwel dezelfde Gamelin was wel een van de 'heros' van het proces van Riom.

Wie zelf ooit in de voormalige burelen van dit misdadige schouwproces is geweest - weet welke beduiding ik op het oog heb.

Gamelin - bleek een armzalig tacticus tijdens de catostrafale en desastreuze mei en juni maanden van 1940 - zijn opstelling en houding t.o.v. Vichy Frankrijk was evenwel eerverschaffend.

Hij heeft tijdens het proces -letterlijk- geen woord gesproken.
In deze betoonde hij zich alleszins een 'Held van Frankrijk'.

Laten wij dit aspect 's'il vous plaît' nooit vergeten.

» Deze reactie is geplaatst op 26 juli 2011 22:59

Voor Arjan en anderen: zie http://www.grebbeberg.nl/index.php?page=forum_discussiegroep&item=11942&group=1&view=3 voor een nieuwe ontwikkeling op het gebied van de feiten rondom de datums, die Van der Stok in zijn autobiografie meldde.

De datums van neerschieten en terugkeer in het VK blijken uit RAF documenten en een debriefing verslag van Bob vd Stok zelf verkeerd in zijn boek te zijn gereproduceerd. André Hubbeling had met mij en Pieter Jutte ( http://www.strijdbewijs.nl ) het plan opgevat RAF archieven te checken. André legde de daartoe benodigde pecunia neer en gisteren kwamen de bewijsstukken binnen. Binnenkort tonen we een overzichtje van de fouten die in Bob van der Stok zijn boek staan. Overigens, hoewel het merkwaardige fouten betreft, lijken ze vooral onbedoeld ontstaan. Een heel andere geschiedenis dan bij Wynekes, waar de branie vanaf druipt.

» Deze reactie is geplaatst op 25 augustus 2011 13:55

Wat moet ik hier om lachen zeg! Een oorlogs veteraan die gedurende de oorlog regelmatig aan de dood is ontsnapt wordt vervolgens op 92 jarige leeftijd alsnog een kopje kleiner gemaakt omdat hij wellicht bij het optekenen van zijn levensbericht, meer dan 70 jaar later, soms ietwat enthousiast is geweest, wat een giller en wat triest tegelijk!

Ik zou dhr. Goossens willen adviseren het boek nog eens uit de schuur te halen en het grondig tot de laatste letter te lezen, het is echt een geweldig verhaal.
Nog een tip aan de zijde van dhr Goossens, u verwijt de uitgever en schrijver dat er geen research is gedaan, daar maakt u zich dan ook schuldig aan door, alvorens het boek de grond in te boren eerst een afspraak te maken met dhr. Wynekes om het hoe en waarom helder te krijgen, hij leeft nl. nog!

» Deze reactie is geplaatst op 23 oktober 2011 18:38

Dat de heer Wynekes nog leeft weten wij, hij woont in Ermelo.
Een gesprek lijkt me echter maar betrekkelijk zinvol zolang hij b.v blijft beweren dat er destijds in die Wageningse Kerk 500 Duitse slachtoffers zijn gevallen. Terwijl het al een mensenleeftijd lang vaststaat dat dit pure onzin is. De heer Goossens constateert daarnaast nog een handvol absurditeiten, waarvan je exact hetzelfde kunt zeggen. Ietwat overenthousiast? En dan nog maar soms? Over gillers gesproken. Gelukkig zijn er nog mensen met voldoende kennis van zaken om hier doorheen te prikken.

» Deze reactie is geplaatst op 23 oktober 2011 19:52

Respekt

Na grote aarzeling toch een reaktie op dit item. Ik erger me aan de kop ervan "Branieboek in het kwadraat". Ook aan de opmerking dat een gesprek niet de moeite waard is, omdat de heer Wynekes in zijn gevechtsverslag vertelt dat hij gehoord heeft (!) dat er 500 wielrijders in de kerk lagen te slapen.
Branie, so what. Mag je niet trots zijn op je eigen prestaties ? En het geheugen kan rare dingen met je doen. Wie durft te zeggen dat iets wel of niet zo gebeurd is ? En omdat je denkt dat het anders was, mag je niet iemand zo afserveren. Zou je dat ook met je vader doen ?

Eén voorbeeld. De beschieting van de kerktoren van de NH Kerk. Goed gedocumenteerd in de gevechtsverslagen en registers. Op 11 mei door III-8 RA beschoten. De torenspits eraf en de kerk in lichterlaaie. Op 12 mei opnieuw beschoten door II-19 RA.
De afdeling 12 L Staal kreeg er 60 granaatkartetsen voor.
In het boek van de Groot jr "Vestingartillerie in het Veldleger"(p. 122) staat de foto van die kerk als hun prestatie. Ze kregen er van C-II LK Harberts zelfs een compliment voor. Terecht of niet terecht ? Maar terug naar het onderwerp. Is Harberts daarmee dan volslagen onbetrouwbaar geworden als getuige ? Of is de Groot zijn boek nu rubbish ?

Denk er eens over na.

» Deze reactie is geplaatst op 24 oktober 2011 03:58

Kees, je zou beter moeten weten. Ik betrap je op zuiver opportunisme. Wat is jouw missie ook weer met je buitengewoon veelomvattend artillerieonderzoek?

Wij hebben in tegenstelling tot recente respondenten alhier talloze veteranen gesproken tijdens onze onderzoekingen en ervaren dat naast de tand des tijds die 'normale' herinneringen aantast, ook de grootst mogelijke onzin kan worden verteld. Er zijn uiteraard ook veteranen met zeer waardevolle verhalen. Die koesteren wij.

In tegenstelling tot de opportunistisch-populistische insteek, die ik hier in de laatste reacties lees, is het echter bij ons niet zo dat wij iedereen bij voorbaat maar tot held verheffen en de rode loper uitrollen. Als we zo de krijgshistorie zouden beleiden was menigeen hier om andere redenen afgehaakt dan de frustratie over onze aanpak van branieschoppers onder veteranen.

Het is geen incident, dit boek van Wynekes. Ook krantenartikelen van deze man bevatten passages waarvan de tenen krullen. Een kletsmajoor is het. Ik zal de man het basale respect niet ontzeggen voor zijn participatie aan de strijd of zijn betrokkenheid bij de PIB. Geenszins. Maar aangezien hij al bakken zelflauwerende woorden over zichzelf uitstort en zich samen met zijn uitgever bombardeert tot 'Officier van Oranje', hoef ik hem niet nog een klopje op de schouder te geven.

Een schop onder de kont krijgt hij wel van me. Ten eerste is dit geen burgersoldaat, zoals het gros der vertellers, maar een degelijk opgeleidde beroepsmilitair van academisch denkniveau. Als carrieresoldaat en kolonel vroeggepensioneerd en als arts zijn professionele leven voortgezet. Bluf heeft de man dus niet nodig en er in elk geval geen (non)intellectueel excuus voor. Het boek, dat van quit af aan in een stijl is geschreven die stuitend branierijk is en barst van de feitelijke fouten, schept een scheef en verkeerd beeld. Onze Stichting bestrijdt dat beeld. Wij verzetten ons juist tegen de verspreiding van het evangelie van de onzin. Wynekes levert een boek af dat bepaalde mensen - zie hierboven de weinig doordachte reactie van Rolf Lebbink - verheerlijken en vermoedelijk nog als feitelijke weergave van zaken ervaren ook. Wynekes was erbij, immers. Helaas, Wynekes maakt de zaken veel fraaier dan ze waren en zorgt juist voor de vertroebeling van een juist historisch beeld. Opvallend is dat Wynekes zijn verslag van de meidagen als één van de zeer weinigen al doorspekt was met branie. Hij was toen een grote uitzondering.

Kortom, ik heb niets met obligate reacties als zou de heer Wynekes ineens immuniteit over zich hebben gekregen omdat hij de uniform droeg tijdens de oorlog. Duizenden met hem, vaak veel meer gedecoreerd, lieten niets of verslagen van veel bescheidener aard lezen. Daarin al voldoende historische onzuiverheid, bedoeld of onbedoeld. Zoals ik recent met twee collegae onderzoekers vaststelde bij zelfs een bescheiden 'held' als Bram van der Stok. Vergeten wordt dat dit soort populaire geschiedenis vaak bij grote schare lezers post vat als 'de waarheid'. Daarom is het zo ernstig dat een boek met een zo pretentieuze titel uit is gekomen met zo'n dubieuze lading.

En bizarre vragen als 'zou je dat ook met je vader doen?' vind ik uiterst tendentieus. Als je dergelijke retoriek als argumentatie gaat gebruiken moet je bij jezelf al gaan aanvoelen dat je zoekende bent.

» Deze reactie is geplaatst op 24 oktober 2011 10:40

Allert,

Hoezo opportunisme van me ? Mijn missie was (en blijf) zo mogelijk te achterhalen wat er op artilleristisch gebied gebeurd is bij de Grebbeberg in mei 1940. Je achterhaalt de waarheid niet, door meteen al hele stukken mondelinge of schriftelijke verhalen als "kan niet kloppen" af te schrijven. Twijfel is het begin van alle wetenschap zei ooit een heel beroemd filosoof. (Seneca ?)

Goed van je, dat je me in elk geval hier even aan het woord gelaten hebt. Dat siert je. Voor de rest worden we het op bepaalde punten niet eens. Dat vind ik niet erg. Ik heb geleerd te beginnen met hypotheses. Soms lijken die heel erg onwaarschijnlijk. Soms sneuvelt zo'n hypothese, of zelfs een dogma. Dat levert wel vaak verrassende nieuwe inzichten op. Betere kennis.

Wat mij betreft, genoeg nu over dit onderwerp.

» Deze reactie is geplaatst op 24 oktober 2011 11:29

Kees, jij weet als geen ander dat ik niet over één nacht ijs ga. Als ik zo'n Wynekes de maat neem wegens zijn onbescheidenheid en branie - wegende het verderfelijke effect op geschiedschrijving die dit heeft - dan hoef jij niet te reageren met wedervragen als 'zou je dat je vader ook aandoen?' Dat soort goedkope retoriek verwacht ik niet van jou, terwijl jij weet hoe mijn werkmethodiek is. Ik vraag ook niet om applaus, kan me uitstekend verenigen met anders denken, maar niet dit soort quasi correcte retoriek van iemand van jouw kaliber. Dat misstaat je.

Opportuun vind ik het Wynekes (op deze wijze) te verdedigen als je net zelf een artillerieonderzoek doet. Aangezien hij één van de weinig nog levende artillerie officieren is, daardoor natuurlijk voor jou interessant. Aanvaard, maar dat kan ook zonder de bovenstaande franje.

Hypotheses zijn bij Wynekes niet aan de orde. Dat hij anno jan 1942 al als een van de zeer weinige een schreeuwerig verslag indiende, zij hem vergeven. Dat hij hetzelfde onzinverhaal (hij zag de bruggen van Zutphen en Westervoort vanuit zijn boom aan de Bergweg te Rhenen in de lucht vliegen; 500 Duitse doden door één geraakte kerk, zelf door de Duitse commandant verteld; etc., etc.) anno 2011 in een boek met pretentieuze eigen eretitel 'Officier van Oranje' publiceert, vind ik ronduit kwalijk. Ook zijn kennis van de vooroorlogse artillerie bevat zoveel feitelijke fouten, dat je met recht aan veel kunt gaan twijfelen wat Wynekes opschreef. Dat heeft Wynekes geheel aan zichzelf te wijten. Aan niemand anders. Dat er dan wat obligaat voor hem in de bres wordt gesprongen, deert me weinig, hoewel het me wel prikkelt (door sommige). Ik ben nooit van de weg van de minste weerstand geweest.

Wynekes had gewoon een fictieboek moeten schrijven. Had ik geen woord aan hem vuil gemaakt. Hij schreef echter een oranje gekaft boek waarin hij zichzelf tot 'Officier van Oranje' uitroept. Een boek dat inhoudelijk door terzake kundigen slechts kritiek kan oogsten. En dat wordt hier gegeven. Omdat wij voor een zuivere krijgshistorie staan.

» Deze reactie is geplaatst op 24 oktober 2011 11:43

Als een vorm van 'wederhoor' wil ik - als 'famous last words' - de volgende zaken toevoegen. Aan de hand van een recent gesprek dat met Wynekes is gevoerd, waarover ondergetekende later werd geinformeerd.

Dhr Wynekes heeft desgevraagd aangegeven dat hij het verslag van januari 1942 niet zelf schreef, maar dat dit door zijn kapitein Vergouwe was geschreven. Ik geloof daar niets van. Althans, de stijl van het verslag en het boek van c.q. door Wynekes is exact hetzelfde, terwijl het verslag van Wynekes van 19 januari 1942 qua stijl totaal afwijkt van dat van Vergouwe zelf. De bescheidenheid van beschrijven van de kapitein verhoudt zich diametraal met het verslag van Wynekes. De werkelijkheid was vaak, dat de verslagen van boven naar beneden werden ingediend en gebundeld naar een hogere commandant werden verstuurd. Dat Wynekes zijn verslag door kapitein Vergouwe is ingekort of mogelijk op zinnen geredigeerd, zou kunnen. Dat gebeurde inderdaad vaker. Inhoudelijk komen beide zo weinig overeen dat dit hoogst onaannemelijk is. Het zijn naar mijn stellige overtuiging exact de woorden van Wynekes. In zijn boek worden ze niet alleen (nog sterker) aangezet, maar is de stijl van het geheel ook zeer herkenbaar. Wynekes heeft voorts aangegeven de feiten en weetjes van die dagen niet goed geordend meer te hebben. Dat is volkomen te begrijpen uiteraard, en hem zeker niet euvel geduid.

Een tweede punt was dat het boek door Sentrop is geschreven en niet door Wynekes. Dat zal. Duidelijk is echter dat het een langgerekt citaat is, dat mogelijk hier en daar is geredigeerd. Inhoudelijk lijkt Sentrop gewoon bij de tekst van Wynekes te zijn gebleven. Ik kan dat echter niet controleren en niemand kan dat. Het boek lezende is er echter geen enkele aanwijzing dat daarin Sentrop i.p.v. Wynekes verhaal staat gedrukt. In tegendeel. Het geheel was overigens het initiatief van Wynekes' dochter, zo blijkt.

Wynekes zou tegen de titel zijn geweest, maar die zou door Sentrop en uitgever zijn 'doorgeduwd'. Dat wil ik wel aanvaarden. Ik zou het inderdaad onbegrijpelijk vinden als Wynekes zichzelf zo zou lauweren. Dat auteurs en met name uitgevers nergens voor schuwen om verkoop te genereren, is bekend. Daarom zijn er dan ook weer azijnpissers als ondergetekende om verkopen te beïnvloeden van producten die overdreven worden aangeprezen of waarvan de porté niet overeen komt met de presentatie.

Het lijkt me zinvol hiermee het hoofdstuk 'Officier van Oranje' af te sluiten. Daarbij aan te tekenen dat de auteur Wynekes een correctie verdiende, maar de veteraan Wynekes het volste respect dient te krijgen.

» Deze reactie is geplaatst op 30 oktober 2011 11:25