Discussiegroep

Op deze site staat een uitgebreide beschrijving van het stuk van 7 veld http://www.grebbeberg.nl/bibliotheek/bewapening/weap0001.html).
Weet iemand welke munitie er in mei 1940 is gebruikt? Betreft dat het hele lijstje soorten munitie of werd er na de modificatie van 1926 alleen nog met brisantgranaten geschoten?

» Dit bericht is geplaatst op 18 juli 2004 15:52

Het 7-veld geschut heeft in ieder geval met de brisantgranaat en de brisantgranaatkartets patronen geschoten. De andere munities zijn bij mijn weten niet gebruikt. De brisantgranaten werden met diverse tijdbuizen gebruikt: vertraagd, versneld en normaal.

Bij mijn weten waren de batterijen 7-veld overal slechts met twee types granaten uitgerust: brisantgranaten (bg) en brisantgranaatkartets (bgkt). De andere munities werden door de 7-veld niet of amper gebruikt. De standaard uitrolmunitie bij de vuurmonden bestond volgens mij meestal uit 40 tot 60 patronen, waarvan de helft of meer dan de helft uit bg's. Tempering (instellen en opzetten ontstekingsbuis) gebeurde meestal pas op het vuurcommando van de afdelings- of batterijcommandant.

» Deze reactie is geplaatst op 18 juli 2004 16:25

In Dordrecht schakelde een 7 Veld enkele tanks uit. Met wat voor munitie zou dat zijn geweest?
Misschien dat iemand mij kan inwijden over de diverse typen munitie: wat moet ik me voorstellen bij brisantgranaat, brisantgranaatkartets, kartetspatroon, granaatkartetspatroon?

» Deze reactie is geplaatst op 3 augustus 2004 20:13

Het stuk 7 veld van 3 - II KRA, dat meehielp bij de verdediging van de binnenstad van Dordrecht ( onder wachtmeester Kruithof )heeft zonder twijfel brisantgranaten afgevuurd.

» Deze reactie is geplaatst op 4 augustus 2004 00:46

Voor je overige vragen zie o.m de bijdrage van Allert Goossens (types artillerievuren ) in de rbriek " algemeen " van 8 juni jongstleden. Daar staat het nodige in.

» Deze reactie is geplaatst op 4 augustus 2004 13:47

Inderdaad - brisantgranaat met schokbuizen. Een vertraagde tijdbuis wordt normaal tegen penetratiedoelen gebruikt maar zou in casu tot afketsen van de patroon hebben geleid. Ter indicatie de door 9.PzDiv gebruikte modellen tanks (9.Pz.Div - een voornamelijk Oostenrijkse divisie - bestond maar uit 2 Panzerabteilungen i.p.v. de 4 die gebruikelijk waren voor de Pz.Div.):

- PzPpfW 38T: 37 mm kanon, pantser max 25 mm
- PzKpfW I: 13 mm MG (e.a.), pantser max 13 mm
- PzKpfW II: 20 mm kanon, pantser max 14,5 mm
- PzKpfW III: 50 mm kanon, pantser max 30 mm
- PzKpfW IV: 75 mm kanon, pantser max 35 mm

Een Panzerbattalion was opgedeeld in (1940) drie Kompanien:

- Stabs compagnie: 5 PzKpfW II (plus AT geschut etc.)
- I Kie: 5 PzKpfW IV - 10 PzkfW I of II
- II Kie: 5 PzKpfW III - 17 PzKpfW I of II
- III Kie: 5 PzKpfW III - 17 PzKpfW I of II

64 Panzerkampfwagen per Battalion. 9 PzDiv had twee volledig uitgeruste Panzerbattalionen. Hierbij waren vermoedelijk ook enkele PzKpfW 38T (Tsjechisch) ingedeeld i.p.v. PzKpfW I.

Een Bohler PAG kon met Duitse (!) anti-tank munitie (AP: solide projectiel) op een vlak pantser 71 mm doorboring behalen op 250 meter. Met Nederlandse munitie beslist minder, vermoedelijk niet meer dan rond de 40 mm. De V-0 (aanvangssnelheid) met NL munitie was bijzonder laag, met 350 m/sec. 7-veld kon bij lange na geen pantserdoorborende capaciteiten hebben met de beschikbare (ongeschikte) munitie. Het had vermoedelijk een beperking van rond de 15-20 mm pentratie door een vlak pantser (hoek inslag 90° t.o.v. pantser). De V-0 was op zich hoog (520 m/s) maar de patroon was ongeschikt voor enige penetratie van belang, want het miste een solide projectiel en de baan van de brisantgranaat was niet volledig vlak.

De tanks die door de 7-veld zijn uitgeschakeld op het Eiland van Dordt zullen dus maximaal van de types I en II zijn geweest - maar vermoedelijk zelfs gewone pantserwagens (Panzer Spah Wagen). Zeer licht gepantserde tanks dus of amper gepantserde pantserwagens. De blast van de inslag zal de schade hebben veroorzaakt. Alleen in Dordt zelf zijn vermoedens van enige contacten met rupsvoertuigen als de types I en II.

» Deze reactie is geplaatst op 4 augustus 2004 14:16

Met "vermoedens over contacten met pantserrupsvoertuigen in Dordt" verwees ik specifiek naar de vermoedens omtrent contacten van 7-veld stukken met Panzers typen I en II. Vanzelfsprekend niet het feit dat deze daar waren, want zoveel is wel zeker!

» Deze reactie is geplaatst op 4 augustus 2004 14:20

Uit "Opmars naar Rotterdam ", deel III, blz. 53 ) valt af te leiden dat het bedoelde stuk 7 veld te maken heeft gehad met 2 Panzer-II tanks. Volgens generaal Student zijn die daarbij venield en meteen vervangen door 3 panzer-III tanks.

» Deze reactie is geplaatst op 4 augustus 2004 15:21

Kijk eens aan ...

» Deze reactie is geplaatst op 4 augustus 2004 15:28

7 veld - Dordt.

Hoewel deze site gaat over de Grebbeberg, vraag ik eenmalig verlof aan de samensteller om bij uitzondering enkele opmerkingen te mogen maken over 7-Veld en Dordt. De betrokkenheid en de belangstelling van de mailzenders moge zulks verklaren.

In Dordt zijn op 13 mei '40 op tenminste vier plaatsen Duitse PAW (pantserwagens, zowel rups als wielvtgn) door Nederlands geschut buiten gevecht gesteld, afgaande op meerdere gevechtsverslagen.

Zeedijk: twee PAW door 7 veld van KRA
Vrieseplein: een PAW door het genoemde 7 veld in de Vriesestraat
Spuiweg: een PAW door PAG op het Spuiplein.
Bagijnhof: een PAW door PAG (vaandrig Dekker)

De besproken 7 veld van wmr Kruithof in de Vriesestraat heeft een granaattreffer gehad op de loop, afkomstig van een PAW op het Vrieseplein. Daarvan zijn gedetailleerde foto's beschikbaar.

Derhalve zal de duellerende PAW geen Pz1 zijn geweest, omdat die niet voorzien was van geschut. Blijft over een Pz 2, een Pz 3 of een 4.

Van de veronderstelde wielvtgn zijn foto's uit Dordrecht voorhanden van de kleine vierwielige Spahwagen en van de grote achtwielige pantserwagen. Op geen van de foto's is geschut zichtbaar, doch mitrailleurs. Of de Duitse 8-wielers 3,7 cm geschut hadden op dat moment, zou eens nagezocht kunnen worden.

De kwestie van Tsjechische T38's is opvallend, omdat in de mij beschikbare documentatie niet wordt gerept over deze Tsjechische tanks bij de 9e Pzdiv.

De kwestie, welk type PAW precies op welke plaatsen buiten gevecht werden gesteld, is jarenlang onderwerp van onderzoek geweest door wijlen JA van der Vorm (Dordt open Stad, 1970). In diens bijdrage aan de samensteller van Opmars naar Rotterdam heeft auteur Brongers die discussie verdienstelijk verdiept. Maar zekerheid daarover bestaat bij mijn weten nog immer niet, aangezien in vrijwel alle gevechtsverslagen wordt geschreven over PAW of Vechtwagens.

Een aanwijzing voor tanks op het Vrieseplein, waarvan er vervolgens een door het 7 veld is geraakt, bestaat uit verklaringen van ooggetuigen aan de Blekersdijk. Gelijkluidende waarnemingen zijn gedaan, dat buisvorminge hekwerken aldaar in het plantsoen de grond in zijn gereden door een of meer overstekende PAW.
Dat is onwaarschijnlijk voor wielvtgn.

Ook andere verklaringen geven aan, dat de PAW aldaar voorzien waren van rupsbanden. Dezelfde PAW over de Blekersdijk zijn vervolgens in gevecht geraakt met het 7 veld.

Het complete manuscript van Dordt open Stad is inmiddels gedigitaliseerd. Ook de gedetailleerde verlieslijsten (zowel Duits als NL)zijn gescand. Er is een begin gemaakt met het scannen van de ongeveer 500 foto's die betrekking hebben op de strijd in mei 40 in en om Dordt/Moerdijk.
De bedoeling is, om die documentatie in het derde kwartaal van 2004 op een website beschikbaar te hebben voor belangstellenden zoals U.

Mochten er thans aanwijzingen zijn voor de gedetailleerde PAW-verliezen in Dordt, dan waardeer ik het bijzonder als die informatie kan worden toegevoegd. De bedoeling van de site is immers, om dichterbij de feiten te komen.

Vastgesteld kan worden, dat ongeacht de gebruikte munitie door de 7 veld, dit geschut blijkbaar in staat is geweest om meerdere PAW buiten gevecht te stellen.

Jens van der Vorm - de Rijke
Marslaan 33, 3318 JE Dordrecht

jensenmartijn@hetnet.nl

» Deze reactie is geplaatst op 5 augustus 2004 18:10

Beste Jens - ik wil in detail terugkomen op je vraag, maar heb daar even voor nodig. Ik heb een uitgebreid naslagwerk over de 9.PzDiv, maar die ligt in mijn kelderbox. Ik heb met dit weer heel weinig zin om in dat bloedhete hol te gaan zoeken en wacht dus even tot wat fijner weer voor een dergelijke activiteit.

Ten aanzien van de Panzerspahwagen/Panzerkampfwagen weet ik dat het vermoedelijk Sdkfz 222, 231 en 232 zijn geweest waarnaar jij verwijst. De laatste twee hadden lichte kanonnen. De eerste alleen een machinegeweer.

Wat betreft de 38T tank - deze was NIET organiek ingedeeld bij 9.Pz.Div. De 38T was ingedeeld bij de Pz.Div's 6, 7 en 8. Deze vier Pz.Div's waren allen pas in 1940 opgericht uit de lichte divisies 1, 2, 3 en 4. Waarbij de 4e de 9.Pz.Div. werd, welke grotendeels uit Oostenrijkers bestond. De 9.Pz.Div had maar twee tankbataljons door gebrek aan leveringen vanuit de Duitse fabrieken van de types III en IV. In de Pz.Div.'s kon men dat met de 38T aardig opvangen - bij de 9.pz.div., die vermoedelijk alleen maar pantserwagens en lichte tanks van de Nederlanders en Fransen zou tegenkomen, vond men het klaarblijkelijk de laagste prioriteit die versterkingen aan te brengen, en deze had op 10 mei dan ook vooral Pz I en II in de gelederen, en slechts weinig Pz III en IV.

Overigens is de afkorting PAW (en de in het Stafwerk gebezigde aanduiding "vechtwagen") bedoeld voor pantserwagens. Een pantserwagen is een gepantserd voertuig op wielen. Een tank is voorzien van rupsbanden (tracks) en dus geen PAW. Er zijn ongetwijfeld enkele tanks in Dordrecht geweest, maar ik weet daar zo uit het hoofd te weinig van om dat op te lepelen. Ik denk dat in die tijd pantserwagens en tanks flink door mekaar werden gehaald. Dat is vervelend. Ook voor de geschiedschrijving. Overigens als je vandaag de dag een pantserwagen in de krant ziet staan, zijn de meeste dagbladenredacties nog steeds te stom om het verschil te constateren tussen tanks en pantserwagens. Als het groen is en er zit een kanon op is het bij de krant meestal een tank!

Wat betreft je opmerking over geschiktheid van een 7-veld stuk voor pantserbestrijding: ja - het uitschakelen van voertuigen tot en met een pantser van zeg 15-20 mm behoort tot de mogelijkheden, mits het pantser niet te schuin afliep. Maar het wapen was in feite ongeschikt voor echte pantserbestrijding natuurlijk. Met name (in eerste instantie) door gebrek aan geschikte munitie.

» Deze reactie is geplaatst op 5 augustus 2004 19:09

Interessante reakties. Wat betreft pantsering van de duitse tanks kan ik verwijzen naar deze site: http://www.wwiivehicles.com/index.htm . De vroege duitse tanks waren relatief licht gepantserd; de franse tanks hadden bijv. meer pantsering.
Verbazingwekkend dat er geen pantsermunitie was voor het 7 Veld geschut.
Hier nog een overzicht met de werkelijke sterkte van de 9e pantserdivisie: http://www.lexikon-der-wehrmacht.de/Zusatz/Heer/Ausrustung.htm Tsjechische tanks zaten er niet bij.
De SdKfz 222 had een 2cm kanon, de Sdkfz 221 een mg. De SdKfz 231 6 en 8 wielers hadden beide ook een 2cm kanon.

» Deze reactie is geplaatst op 5 augustus 2004 20:31

Beste Peter. Dank voor je informatie. Ik kende deze link al, maar wellicht veel mensen niet.

Wat betreft je opmerking dat het wat vreemd is dat de 7-veld geen pantserbestrijdingsrol had (omdat het geen munitie daartoe had) had ben ik het niet met je eens.

7-Veld was veldgeschut, en daarmee niet ontworpen voor antitank rol. Het is volkomen begrijpelijk dat het niet geschikt was voor een echte antitank rol. Ten eerste heeft dat met de rol te maken van veldgeschut in de echelonnering van een legereenheid (veldgeschut vind je nooit bewust in de eerste echelons – immers het is een tamelijk kwetsbaar onderdeel voor infanterieaanvallen – hierdoor is het dus niet zo kansrijk veldgeschut voor een antitank rol te bestemmen) en ten tweede met de specifieke bouw van veldgeschut t.o.v. antitank geschut. Enkele zaken maken een stuk geschikt voor antitank rol:

- vlakke (rechte) schootsbaan (voor ideale penetratiehoek van 90° t.o.v. pantser)
- lange loop (voor hoge aanvangsnelheid en trefzekerheid)
- hoge slijtageweerstand (hardlegering van de ziel van de loop)
- snelle bediening (bv. halfautomatisch sluitstuk)
- goede en snelle schootsrichting aanpassing (in verticaal, maar vooral horizontaal vlak)
- liefst snelle handelbaarheid voor verplaatsing
- geschikte munitie

Er is een soort geschut dat (meestal) aan een dergelijk specificatie direct voldoet en dat is luchtafweergeschut. Het is geen toeval dat de Duitse FLAK 88-er een succesvol antitank geschut werd. Luchtafweergeschut is snel bedienbaar gemaakt, kent een halfautomatisch sluitstuk, heeft een lange loop voor hoge aanvangsnelheid en nauwkeurigheid (velden en trekken), vuurt in een rechte baan en heeft een zeer snelle en dynamische richtinstallatie. Logisch dus dat dit geschut goed voldeed als antitank geschut. Daarnaast - we zeiden het al - is de munitie (en kaliber) van belang.

Zoals wellicht bekend heeft de mate van penetratie in een pantser te maken met de hoeveelheid energie die op een geconcentreerd punt op het pantser werkt. Daarbij heeft de vorm dan weer een belangrijke rol. Hoe kleiner de tip van de granaat, hoe groter de initiële energie van de granaat op het pantser. Dit alles is uit te rekenen volgens het principe van ½mv² (half keer de massa maal het kwadraat van de snelheid). Dat toepassende is duidelijk dat (evident) ook de soortelijke massa van een granaat – naast zijn vorm - telt. Immers, je kunt wel een tweemaal zo groot kaliber nemen, maar dat betekent dat je raakvlak met het doel evenzo toeneemt en de massatoename pro rata geen winst oplevert (eventueel wel de explosieve kracht achter de lading, maar ook de weerstand in de vlucht neemt toe). Hoe hoger dus de soortelijke massa van het projectiel, hoe heftiger de energie die het projectiel bij inslag op het doel loslaat. Dit is de reden waarom verarmd uranium (92) in tegenwoordige granaatkoppen zit. Dit is het zwaarst mogelijke (betaalbare) element dat je kan krijgen in vaste vorm, met een soortelijke massa van 18,95 g/cm3 (ter vergelijking: staal is 7.85; brons is 8.5 max, maar goud is 19.3 – te duur - , iridium 22,3 – te ontvlambaar, wolfram 19.1) en een uitstekende behandelbaarheid. Voordeel is dus dat met een relatief handelbare granaat (tegenwoordig vaak 120 mm) granaat een enorme massa energie wordt losgelaten op het brandpunt van het pantser. Bovendien is de mate van vervorming van belang. Het smeltpunt mag niet te laag liggen (staal 1350°C, uranium 1132°C, goud 1063°C). Daarnaast is de AP (Armour Piercing) granaat tegenwoordig vaak zodanig gevormd dat het front van de granaat gevormd wordt door een lange spitse punt van uranium, waarachter de rest van de massa (met eventueel extra en vertraagde lading) pas zit. Nadeel(tje) van uranium is dat het radioactief is.
Het bovenstaande toont denk ik aan wat de specifieke kwaliteiten van een geschikte antitank kanon met granaat moeten zijn. Dat 7-veld dus niet primair geschikt was voor antitank bestrijding is niet onhandig van de Nederlanders maar volkomen logisch. Overigens – in 1942 was er niets geweest waar de 7-veld doorheen zou hebben geschoten. De pantsers van vrijwel alle pantserwagens en tanks waren toen onkwetsbaar voor dergelijke ongeschikte wapens.

Welk een nieuws zou de holle lading brengen!!

» Deze reactie is geplaatst op 6 augustus 2004 12:26

Ik had verwacht dat er ook pantsermunitie zou zijn als het kanon ook geacht werd tegen tanks op te treden. Het moet dus bekend zijn geweest dat de penetratiekracht van de beschikbare munitie genoeg was duitse tanks uit te schakelen. Zijn daar uberhaupt gegevens over bekend?

» Deze reactie is geplaatst op 7 augustus 2004 13:30

Peter, we hebben vastgesteld dat 7-veld NIET doelgericht werd ingezet als antitank geschut. Dat ze daarvoor tenslotte gebruikt werden omdat de omstandigheden ernaar waren is een tweede. Ook je conclusie over de penetratiekracht van de munitie verraad dat je de discussie niet erg tot je genomen hebt. Lees nog maar eens het een en ander na. Verder denk ik dat deze zaak voldoende is uitgelegd.

» Deze reactie is geplaatst op 7 augustus 2004 15:59

Even afgezien van al deze technische details het volgende.
Natuurlijk is de 7 veld niet primair bedoeld geweest om te worden ingezet tegen tanks dan wel pantserwagens. Waar dat toch gebeurde was dat niet meer dan een noodsprong. Neem het Eiland van Dordrecht waarmee deze discussie begon.
Toen de oorlog op 10 mei begon, stond daar ( zoals op het hele Zuidfront ) een minimum aan PAG. Kennelijk had men zich niet kunnen voorstellen dat daar al na enkele dagen Duitse tanks zouden staan en dus weinig prioriteit aan PAG gegeven. Dat blijkt b.v uitstekend uit het feit, dat toen in april 2 extra infanterie-regimenten als versterking naar het het Zuidfront werden gestuurd ( 28 RI en 34 RI ) geen enkel echt anti-tankwapen was meegestuurd ( slechts de minder geschikte 6 veld ).Het Stafwerk meldt bovendien speciaal dat er in de stad Dordrecht 2 4.7 anti-tankkanonnen stonden, wat enkel het gevolg was van het feit dat daar een fabriek stond waar de 4.7 munitie werd gemaakt.Dat was dus al heel bijzonder.
In de eerste oorlogsdagen werd die prioriteit niet merkbaar verhoogd, als er al tanks zouden opduiken, dan waarschijnlijk Franse.
Natuurlijk kwam er met het optreden van de Lichte Divisie wel meer PAG op het Eiland beschikbaar, maar het "gat ", dat er natuurlijk toch bleef, toen de Duitsers op 12 mei het Eiland kwamen 'binnenrollen ", moest noodgedwongen anders worden opgevuld. Zoals met de 7 veld. En die heeft het, ondanks de mindere geschiktheid, niet eens zo raar gedaan, gezien het optreden bij o.m de Schenkeldijk en in de grachtengordel van de stad Dordrecht.

» Deze reactie is geplaatst op 7 augustus 2004 16:14

Het treurige feit van de afwezigheid van PAG bij de Maasbruggen en het eiland van Dordrecht is gelegen in het niet serieus nemen van de militaire attaché in Berlijn en het onderschatten van de bedoelingen van het naziregime.
Halverwege april meldde de attaché aan Den Haag;

"De pantserdivisie, die in het rayon Rheine - Osnabrück - Munster is gelegen, bijzonder te doen gadeslaan aangezien een verplaatsing van deze pantserdivisie naar het zuiden een indicatie is voor onmiddellijk gevaar van een invasie. De route van die de pantserdivisie zou bij de invasie globaal zijn; 's Hertogenbosch - de Langestraat - Rotterdam."

Deze inlichtingen kwamen door bovenstaande oorzaken niet onder ogen van Gen. Winkelman.

M.v.G.

» Deze reactie is geplaatst op 7 augustus 2004 23:23

Hmm. De 9.Pz.Div werd ingedeeld op 3 januari 1940. De 9.Pz.Div ontstond toen uit de 4e Leichte Division die in Polen vocht. De divisie kreeg twee pantserbataljons, met tesamen ongeveer 130 tanks.

De melding van deze pantserdivisie in oprichting, in het gebied grenzend aan Nederland oost van Enschede (Nordrhein Westphalen), vond vermoedelijk al in januari plaats. Berichten over de divisie lagen in de brandkast van Reynders toen Winkelman het bevel overnam. Het is dus zeker voor maart 1940 bekend geweest, en officieren als Wilson die in de staf bleven, zullen dit vermoedelijk ook hebben geweten. Algemeen wordt ervanuit gegaan dat Reynders deze meldingen niet zo boeiend vond, en daardoor in de commando overdracht niet heeft behandeld. Het blijft natuurlijk giswerk, maar anders is het toch volkomen onverklaarbaar dat Winkelman pas in de late avond van 12 mei ging geloven in een Duits pantserleger?

Dat dit bericht in april zou zijn doorgekomen lijkt me erg laat en onwaarschijnlijk. Ik kan mij niet voorstellen dat Winkelman dan dit bericht had genegeerd. Ik denk echt dat men op de staf grotendeels verrast werd door het pantserleger.

» Deze reactie is geplaatst op 8 augustus 2004 15:54

De gegevens die de militaire attaché over de betreffende pantserdivisie aan Den Haag meldde zijn ontleend aan de Parlementaire Enquêtecommissie. Het verhoor van de attaché is te lezen op; http://www.mei1940.nl/Verslagen/Majoor-Sas-verhoor.htm

Met vriendelijke groet.

» Deze reactie is geplaatst op 8 augustus 2004 21:16

Naar mijn mening was al in januari of begin februari 1940 bericht gegeven van de mobilisatie van de 9.Pz.Div, en zal de mededeling van Sas in april een herhaling zijn geweest. Ik kan momenteel niet zomaar even reproduceren waar ik die informatie vandaan heb. Ik ber ervan overtuigd dat de sectie III van lt-gen Fabius Reynders al had geinformeerd omtrent waarnemingen van de Duitse divisie over de grens. Ik zal dit deze week eens uitzoeken en daarop terugkomen.

» Deze reactie is geplaatst op 9 augustus 2004 03:20

U heeft het gelijk aan uw kant.
Vóór de wisseling van de OLZ is er inderdaad vanuit Berlijn een eerder inlichtingenrapport binnen gekomen over een aantal bijzonderheden aangaande de overval op Nederland.

Bron; Parlementaire Enquêtecommissie in deel 1c blz 253.

In het kort het verhoor van Gen Fabius;
De attaché in Berlijn heeft in jan 1940 een bericht verzonden naar Den Haag wat o.a. onder ogen is gekomen van Gen. Fabius en Gen. Reijnders. Daarin stond vermeld het toen door de Duitsers opgestelde plan voor de overval op Nederland met bijzonderheden betreffende de opmars van de pantserdivisie door Nederland naar Rotterdam.

Om verschillende redenen, men vond het een riskante operatie voor de Duitsers omdat hun flank aan geallieerde aanvallen bloot kwamen te staan, men was in de veronderstelling dat de Maasbruggen de lucht in zouden gaan én, men wist nog niets over een overval uit de lucht.
Mede daardoor belandde het stuk in de stalen kast van Reijnders. Reijnders heeft tijdens overgeven van het opperbevel aan Winkelman, een gesprek wat wel één (1) uur duurde (blz 492), het niet nodig gevonden de laatste hierop te wijzen. Na de wisseling van de OLZ heeft ook Fabius het niet nodig gevonden Winkelman van de Duitse plannen op de hoogte te stellen.

» Deze reactie is geplaatst op 9 augustus 2004 12:49

Ik ben blij dat u het gevonden hebt. Dat scheelt me inderdaad weer flink zoeken, want eerlijkheidshalve wist ik ook niet direct waar het te vinden. Alhoewel Fabius zijn verhoor een van de eerste zou zijn geweest.

» Deze reactie is geplaatst op 9 augustus 2004 13:23

De pantserwagens waarmee 9.Pz.Div was uitgerust waren de SdKfz-222 (uitgerust met 13 mm MG of 20 mm kanon + 7,92 MG) en de 231 (20 mm kanon)- ingedeeld bij het 9.Pz.Aufkl.Rgt. Dit is voor zover ik kan nagaan. Ik heb hier foto's van in dienst van 9.pz.div. Daarnaast zullen ze zij vermoedelijk veel gepantserde "Funkwagen" hebben gehad omdat de Panzer Nachrichten Abteilung 85 opging in de 9.pz.div. in het voorjaar van 1940. Deze pantserwagens waren meestal standaard wagens met een grote antenne-inrichting op het dak.

» Deze reactie is geplaatst op 11 augustus 2004 15:35