Indringend en dichtbij
Liefst 350 deelnemers locatietheater
"Mijnen, doe voorzichtig, mijnen!" Zo in het nachtelijk bos op de Grebbeberg waar deelnemers aan het locatietheater zich muisstil proberen te houden, klinkt de schelle schreeuw door merg en been. Een Nederlandse soldaat anno 1940 waarschuwt de groep voor gevaarlijk oorlogstuig.
Door Martin Brink
De spelers kwamen van de Rhenense toneelclub De Hucht. Leden van het Rhenense college fungeerden als groepsleider. Op negen plekken vertelde ze het verhaal van een eenling. Dat maakte het verhaal van de Slag indringender en dichtbij. Naast het trieste verhaal van de soldaat Kees den Haan die op een mijn stapte, was er ook een over de militair Fokke Schotkamp die in maart 1940 op wacht stond en later vermoord werd teruggevonden. De zaak is nooit opgehelderd. Maar ook over de vader die zijn zoon zocht. Zijn identiteit kon pas veel later aan de hand van de verlovingsring worden vastgesteld. Soms werd het verhaal afgewisseld met stemmige muziek.
De uitsmijter was de inmiddels legendarische ervaring over soldaat Hendrik Smeitink die uit de dood leek te zijn opgestaan. Een moeder treurt op een bankje om het sneuvelen van haar 27-jarige zoon totdat hij uit krijgsgevangenschap terugkeert. Met "Moeder, hier ben ik!", kwam de boerenzoon als uit het niets tevoorschijn. De dominee die de gesneuvelden identificeerde had een ander begraven, een SS'er. Die zal er nog liggen. Smeitink verklaarde later dat hij zijn jasje met identiteitsplaatje op een hoop moest gooien. Hij ging in krijgsgevangenschap en werd in juni vrijgelaten. Het was een verrassend positief slot van een serie treurige verhalen... Kortom: een prolongatie waard!
Bron: De Rhenense Betuwse Courant van woensdag 13 mei 2015
|
« 2015