Discussiegroep

Onderwerp: gesneuvelde tegenaanval

» Dit onderwerp is gesloten
Totaal berichten: 27
3.707 keer gelezen
5 reacties
Categorie: Slag om de Grebbeberg en Betuwestelling / Slachtoffers en erevelden
Is het bekend hoeveel Nederlandse soldaten zijn gesneuveld tijdens de tegenaanval op de Grebbeberg?. Hadden die troepen( die betrokken waren bij de tegenaanval ) zich niet beter kunnen verschansen op de Greb. Want volgens mij hadden de duitsers het dan een stuk moeilijker gehad en zouden ze er langer over hebben gedaan om de Grebbeberg te veroveren.
» Dit bericht is geplaatst op 7 juli 2003 20:54
(redactie)
Totaal berichten: 629
Zoek de lijst van gesneuvelden op de Grebbeberg op en tel daarna de namen van de militairen op, die behoorden tot 29 RI ( 1e en 3e bataljon ), 24 RI ( 2e bataljon ) en 20 RI ( 1e bataljon ).Je kunt ook ( via Google ) de site opzoeken van Rob Verhoef ( tegenaanval,Grebbeberg ).Misschien staat daar wat op.
Ik schat het rond de 100.
Frontaal de Grebbeberg optrekken ( West-Oost ) ging niet. Men had dan alle 4 bataljons over een ondervuur liggend viaduct moeten persen, wantde diepe spoorweginsnijding gaf teveel moeilijkheden. Troepen druppelsgewijs inzetten tegen een in beweging zijnde tegenstander is niet verstandig, omdat een grote kans bestaat dat men onder de voet wordt gelopen.Uiteindelijk is gekozen voor 1. afgrendeling van de Duitse doorbraak ( de tegenstander tot staan brengen ) en 2 een tegenaanval vanaf de flank ( vanuit de richting Achterberg ).Maar misschien dat een echte deskundige dat precieser kan uitleggen.
» Deze reactie is geplaatst op 7 juli 2003 22:52
(redactie)
Totaal berichten: 629
Nog even: kijk onder register Nederlandse gevallenen en let dus op de nummers 1-29RI,3-29RI,1-20RI en 2-24RI.
» Deze reactie is geplaatst op 7 juli 2003 23:15
(redactie)
Totaal berichten: 629
Aantal militairen dat omkwam tijdens of als direct gevolg van de tegenaanval op 13 mei 1940.
1- 20 RI: 13
2- 24 RI: 16
1- 29 RI: 23
3- 29 RI: 4

Totaal aantal: 56.
Bij 4 militairen ( Grunder, Hassink en De Jong van 1-1-20RI, alsmede Kuhl van 2-1-29 RI ) staat overigens als sterfdatum 12 mei.
Geen enkel verslag van genoemde bataljons noemt echter gesneuvelden voor 13 mei. Het kan hier dus gaan om vergissingen. Daar zijn tenslotte meer voorbeelden van. Zo niet, dan ligt het aantal gesneuvelden bij de tegenaanval tussen 52 en 56. Nogal wat minder dus dan eerst door mij geschat ( rond de 100 ).
» Deze reactie is geplaatst op 24 oktober 2003 17:22
(redactie)
Totaal berichten: 1.340
Op zich stelt Roy een interessante vraag: hadden de troepen die zich met de tegenaanval bemoeiden zich niet beter aan de bezetting van de stoplijn en ruglijn toegevoegd? Ja, in eerste instantie wel natuurlijk. Afgrendelen was een betere strategie geweest dan de roekeloze tegenaanval die zoveel soldaten het leven kostte. Maar daarbij kunnen wel enkele nuances worden aangebracht.

Allereerst wist de staf van de IVe divisie niet goed wat de status van de stoplijn was, en was men in de veronderstelling dat het daar wel redelijk ging. Men dacht nog steeds met enkele stoutmoedige Duitse stoottroepers van doen te hebben. Daarnaast was de capaciteit van de stellingen beperkt, en kon men niet honderden extra bezetters gebruiken. Bovendien, en Groenman gaf dit al aan, lagen de meest zuidelijke doorgangen over het spoor onder constant vuur van de Duitse artillerie.

Desondanks was de tegenaanval gedoemd te mislukken. En niet alleen door de waanzinnig ondermaatse voorbereiding, maar ook door de wijze van onderschatting van de tegenstander. Je moet voorzichtig zijn de officieren in die dagen te sterk verwijten te maken over onderschatting van de tegenstander, maar op 13 mei had men ook met de kennis van dat moment moeten weten dat men niet tegenover een versterkt bataljon stond, maar een goed geoutillieerde tegenstander. Op 13 mei werd al volop gebruik gemaakt van Morsers. Daarnaast heel veel 105 en 150 mm houwitsers en veldgeschut. De aanwezigheid van zoveel geschut had moeten duiden op een sterke tegenstander. Vervolgens denken die sterke tegenstander terug te werpen achter de frontlijn door over een vrij breed vak op te trekken met twee bataljons, is niet anders dan zelfmoord in de goede traditie van Gamelin. Wat had men willen bereiken? Twee bataljons moesten min of meer via de berg de frontlijn bereiken en twee noordelijk van de berg via kruiponder en afbuigend naar het zuiden. Een compleet open gebied, zichtbaar vanaf de berg, die al half door de vijand was bezet. Kortom, als men een paar honderd meter op weg was had men in front, in het zuiden en het noorden vijand. Risico op flankaanvallen is dus enorm, zeker als men in open terrein optrekt. Die flankdreiging zuidelijk kon alleen maar worden opgeheven als men op de berg succesvol de frontlinie zou bereiken gelijktijdig of eerder dan de troepen noordelijk. Die kans was vrijwel "0", omdat de noordelijker troepen veel makkelijker de eerste paar honderd meters zouden kunnen afleggen. Bovendien was men vanaf de Berg heel goed zichtbaar, om nog maar niet te spreken vanuit Kruiponder en vanuit de lucht. Met de sterke Duitse artillerie, en luchtsteun, alsmede complete omissie van eigen artillerie steun, was het dus een kamikaze actie. Eentje die zelfs door de meest stoutmoedige troep niet kon slagen.

De enige zinnige strategisch tactische oplossing was geweest om een sterke afgrendeling van de Berg te realiseren door de ruglinie te versterken, en de stoplinie van verse troepen te voorzien. Dit laatste is enigszins gelukt, zij het voor korte duur. Het eerste werd slechts met zwakke middelen (en commandanten) geprobeerd, maar faalde jammerlijk door gebrek aan leiding.

De tegenaanval was een staaltje militair handelen zoals het beslist niet moet, en was wellicht de bloedigste actie van de meidagen (aantal doden door een enkele gevechtsactie). Voor zover ik me kan herinneren, is alleen het bombardement op de Haagse Alexanderkazerne op 10 mei in de vroege ochtend kostbaarder geweest, maar dat was niet door ons militair handelen. Deze tegenaanval wel, en het kostte levens die werden geofferd voor en door bijzonder slechte officieren.
» Deze reactie is geplaatst op 26 oktober 2003 02:45
(redactie)
Totaal berichten: 629
Nee, zelfs met veel betere troepen zou dit op een debacle zijn uitgelopen. Hier ging het om manschapen zonder enige ervaring, die dus nooit ( al gold dat voor vele anderen ook ) in het vuur waren geweest. Voor de zo noodzakelijke goede verbindingen schijnt overste Land over een motorordonnans te hebben beschikt, bovendien werd de aanval ook nog eens veel te weinig ( en dan ook nog eens veel te vroeg ) door artillerievuur ondersteund.
Dat de aanval uren te laat begon is gezien alle problemen begrijpelijk, maar het haalde ook nog eens elke mogelijke verassing weg.Natuurlijk " moest " men iets, maar de grootste kansen (voorzover ze er ooit waren ) lagen inderdaad in een betere verdediging, niet in een dergelijke zelfmoordaanval.De terreinwinst, gerekend vanaf de eerste " doellijn ", is minimaal geweest. Tenslotte: het klinkt hard, maar eigenlijk valt me het aantal slachtoffers ( net over de 50 doden ) nog mee.
Overigens: een betere bezetting van de ruglijn zou ook weinig hebben geholpen. Ook in dat geval zouden Stuka-aanvallen het verzet in vrij korte tijd hebben gebroken, temeer daar er niet of nauwelijks meer luchtafweer aanwezig was en de ruglijnstelling voor de piloten als een duidelijke lijn zichtbaar was.
» Deze reactie is geplaatst op 26 oktober 2003 15:55
» Dit onderwerp is gesloten
2554