Discussiegroep

Eerst deze week heb ik van mijn tante begrepen dat mijn vader Jo BOS uit Nijmegen bij de slag op de Grebbeberg door de Duisters als krijgsgevangene gevangen is genomen. Kort na de oorlog is hij via de pont bij Lent naar Nijmegen gevaren. Ik heb deze week verder begrepen dat de Nederlandse soldaten die zich vrijwillig aan de Duitsers hadden overgegeven werden ontwapenend en dat zij vervolgens naar huis werden gestuurd. De Nederlandse soldaten die tot het bittere einde door hadden gevochten en die door de Duitsers gevangen waren genomen hebben vijf jaar in Duitsland in gevangenschap door moeten brengen.
1. Waar kan ik de naam van mijn vader terugvinden?
2. Zijn er mogelijk nog oude strijdmakkers in leven?
3. In welk kamp heeft mijn vader gevangen gezeten?
4. Waarom mocht er na de oorlog niet over deze schande gesproken worden?
5. Wat heeft zich in de kampen afgespeeld? Het schijnt nog erger te zijn geweest als Lou de Jong geschreven heeft!

» Dit bericht is geplaatst op 9 april 2004 20:43

Rob, is het bekend bij welk legeronderdeel hij was ingedeeld (8e Regiment Infanterie, 19e R.I., 24 R.I., 29 R.I. etc.)? Zijn er wellicht nog oude foto's waarop dat af te leiden is? Is het bijvoorbeeld bekend bij je tante in welke plaats hij tijdens de mobilisatie zat? Pas dan kan gekeken worden of zijn naam ergens voorkomt in de rapporten en of er nog oud-strijders van zijn legeronderdeel in leven zijn.

Je opmerking over de duur van de krijgsgevangenschap afhankelijk van de manier van overgave (wel / niet doorvechten) is mij onbekend. Alle Nederlandse soldaten die krijgsgevangen waren gemaakt en/of naar Duitsland waren afgevoerd werden in juli 1940 weer vrijgelaten (omdat wij Nederlanders dicht bij het Duitse ras stonden bla bla bla). Dit was ook van toepassing op de Nederlandstalige Belgen, niet op de Franstaligen! Pas in 1943 volgde een nieuwe oproep voor krijgsgevangenschap. Volgens de verhalen die ik tot nu toe heb gelezen was het kampleven in die paar maanden zwaar, weinig eten, maar niet slecht. De Nederlandse soldaten werden (o.a. om de eerder genoemde reden) goed behandeld, dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld Poolse of Franse soldaten die in de krijgsgevangenkampen verbleven (en daar tot het einde van de oorlog zouden blijven).

» Deze reactie is geplaatst op 9 april 2004 22:51

Het verhaal over die 5 jaar krijgsgevangenschap in geval van hardnekkig volgehouden verzet is absolute onzin.

» Deze reactie is geplaatst op 9 april 2004 23:20

Geachte heren Groeneman en Bol,

Met dank voor uw reactie. Ik heb van mijn tante gisteren begrepen dat mijn vader bij een klein plaatsje in de buurt van Roermond gelegerd heeft gezeten. De naam van een legeronderdeel is haar verder ook niet meer bekend. Mogelijk kan iemand mij een richting geven waar ik kan achterhalen waar mijn vader daadwerkelijk gelegerd heeft gezeten en/of hij daadwerkelijk op de Grebbeberg gevochten heeft. Verder weet mogelijk ook iemand in welke archieven ik kan achterhalen waar mijn vader in Duitsland en misschien ook in Polen krijgsgevangen heeft gezeten.

In een oud fotoalbum kan ik mogelijk meer achterhalen en verder zal ik nog meer informatie proberen te achterhalen.

Hartelijk dank.

» Deze reactie is geplaatst op 10 april 2004 13:25

Probeer eens bij:

Ministerie van Defensie Bureau registratie en Informatie ontslagen Personeel Postbus 7000 6460 NC Kerkrade http://www.daric.nl

Daar hebben ze de gegevens om de militaire loopbaan van uw vader te reconstruren. Het neemt wel enkele weken tijd.

» Deze reactie is geplaatst op 10 april 2004 13:52

Als uw vader bij Roermond was gelegerd lag hij aan de Maaslinie. Hij zal wel bij Roermond zelf of Buggenum hebben gelegen, aan de Maaslinie. Bij Roermond lag I-17 GB (1ste compagnie van 17 Grens Bataljon), bij Buggenum lag I-III-41RI (1ste compagnie, 3e bataljon, 41 Regiment Infanterie (reservisten)). Bij Roermond werd een verkeersbrug verdedigd, bij Buggenum een spoorbrug. Het zou ook nog kunnen dat hij zuid van Roermond, bij Wessem lag, in het vak van 2 en 3-17GB (2de en 3de compagnie).

De krijgsgevangen genomen Nederlanders die daadwerkelijk als krijgsgevangenen werden afgevoerd (tussen de 20 en 30.000) en die pas in juni (sommigen later) 1940 weer terugkwamen uit krijgsgevangenschap (op een enkele uitzondering na - officieren moesten namelijk eerst zweren geen wapens meer op te nemen tegen de Duitsers. Veel opperofficieren, w.o. Winkelman, weigerden dit en bleven gevangen zitten) waren inderdaad de Nederlandse soldaten die tijdens de Duitse veldtocht gevangen waren genomen, en zodoende van de oostelijke fronten kwamen. De in West Nederland gevangen genomen soldaten mochten over het algemeen, samen met de ontwapende Nederlandse soldaten na de capitulatie, verzamelen in hun opkomstkazernes om daar vervolgens gedemobiliseerd te worden. Zij allen (300,000 man) moesten pas in 1943 (na de april-mei stakingen bij de NS) weer terugkeren in gevangenschap, waarbij velen onderdoken ter voorkoming hiervan.

Op uw vragen:

1: www.daric.nl : via hen kunt u alle dienstgegevens opvragen
2: als uw vader bij 41RI zat is die kans klein - dit waren al oudere reservisten (alle regimenten boven 22RI waren reservisten van oudere lichtingen). Als hij bij 17GB zat, wat een relatie had met 17RI, dan is die kans veel groter. Of het directe strijdmakkers van uw vader zijn die nog leven is moeilijk in te schatten.
3: Uw vader zal in een van de Standard Lagers (Stalags) hebben
gezeten.
4: Nooit is officieel gesteld dat er niet over gesproken mocht worden. In de praktijk werd wel veel doodgezwegen. Ons militair verzet was op punten niet om over naar huis te schrijven, op andere punten juist uitzonderlijk gegeven de omstandigheden. Inzicht kwam pas decennia na de oorlog. Het al of niet praten over de meidagen was een persoonlijke keuze. Wel zijn - mede door de frustratie van een snelle capitulatie - sterke indianenverhalen over de oorlog en de tegenstander de wereld in geholpen. Zaken als sterk verraad, zand of steen in munitiekisten, enz. Vergeet niet dat de gewone soldaat niets wist van de erbarmelijke staat en kunde van ons leger, zijn stellingen en veel van zijn bevelhebbers. De snelle capitulatie en vlucht van de Regering was daarom voor velen een enorme morele slag.
5: In de krijgsgevangenkampen was het voor de Nederlanders helemaal niet slecht. Er moet onderscheid worden gemaakt tussen concentratiekampen (vernietigingskampen, werkkampen, Nacht und Nebelkampen) en krijgsgevangenkampen (waarvan Colditz de ergste was - onderscheid moet hier wel gemaakt worden tussen kampen voor westerse en oostelijke Geallieerden. De oostelijke Geallieerden werden schandalig behandeld, en hiervan stierven er uiteindelijk miljoenen - vooral Russen). De Nederlandse krijgsgevangenen konden hoogstens klagen over weinig eten en weinig sanitair. Als arische ras en mede-Germanen werden de Nederlanders relatief heel goed behandeld. Pas na 1943 kregen de opnieuw krijgsgevangen Nederlanders het een stuk zwaarder omdat Duitsland de oorlog begon te verliezen en de voorraden opraakten. Honger en slechte omstandigheden speelden toen een rol van betekenis.

» Deze reactie is geplaatst op 10 april 2004 14:35

Als uw vader in 1940 in krijgsgevangenschap is weggevoerd, dan absoluut naar Duitsland en zeker nog niet naar Polen.
is hij eventueel in de periode mei - augustus 1942 weggevoerd,dan kan hij wel in Polen terecht zijn gekomen. In die periode zijn rond 10.000 man ( dus bij lange na geen 300.000, wat ook nooit de bedoeling
is geweest en zeker niet allemaal tegelijk / veruit de meesten mochten gewoon blijven, b.v vanwege economische onmisbaarheid of ze doken ( inderdaad ) onder )naar Duitse of Poolse kampen gebracht. Het betrof hier lager beroepspersoneel, reserve-officieren, reserve-onderofficieren en ook dienstplichtigen.
In Polen ( al lagen die plaatsen op inmiddels weer Duits gemaakt gebied ) lagen de kampen Stargard, Schildberg en Lissa ( thans Lezno / mijn vader heeft daar een tijdlang gezeten ).

De Duitse kampen, waar deze 1943-groep eveneens is ondergebracht waren: Muhlberg, Hartmannsdorf, Fallingbostel, Torgau, Oschatz, Altengrabow, Stuttgart, Ludwigsburg, Straatsburg, Trier en Brux.

Al eerder waren 3 andere groepen naar Duitsland of Polen getransporteerd, beroepsofficieren, waaronder de generaalsgroep.

De behandeling van al deze krijgsgevangenen wordt beschreven in Deel 8A van De Jong, blz. 118 e.v
Aan de in 1940 ( tijdelijk ) naar Duitsland vervoerde krijgsgevangenen 9 totaal rond 20.000 ) besteedt De Jong ook ( zij het veel minder ) aandacht in Deel 4A, blz. 237 e.v

» Deze reactie is geplaatst op 10 april 2004 16:05

Geachte lezers,

Het doet mij heel erg goed dat er zo veel belangstelling voor deze webpagina is en dat er binnen korte tijd zobveel reacties zijn gekomen.

Helaas is mijn vader in 1980, toen ik 19 jaar oud was, overleden. Thans heb ik een zeer sterke drang om zoveel mogelijk informatie over mijn vader te verzamelen om op deze manier een beeld te krijgen van een man die daar helaas zelf nimmer over gesproken heeft. Wat heeft hij, maar ook zijn medekrijgsgevangenen, allemaal moeten doorstaan. Ik heb van mijn oudste zus iets vernomen dat hij mogelijk op een vuilniswagen heeft moeten rijden om deportatie te voorkomen!

Ik ga hard verder zoeken en zal mij de komende dagen wel weer op deze site gaan melden. Dank u voor uw aandacht.

» Deze reactie is geplaatst op 10 april 2004 20:17

Hajo - je hebt volkomen gelijk als je stelt dat ik met mijn laatste bijdrage suggereer dat er 300,000 in krijgsgevangenschap terugkeerden. Ik wilde alleen maar zeggen dat 300,000 in essentie terug moesten keren, eerst de officieren, later de lagere militairen. Maar inderdaad kreeg het overgrote merendeel verlof vanwege omstandigheden, was men al bij Arbeitseinsatz of anderszins in Duitse dienst of dook men onder. Mijn bijdrage suggereerde anders.

Dat de Nederlanders al in 1942 terugkeerde in gevangenschap staat mij niet zo bij - maar ik zal er eens naar gaan kijken. Ik dacht de de mei-april stakingen van 1943 de aanleiding waren de Nederlandse soldaten vlak daarna (juni/juli / augustus 1943) terug te roepen in (krijgs)gevangenschap.

Aan meneer Bos. Ik geloof dat u qua terminologie nog wat moet wennen aan het jargon wat wordt gebezigd inzake WOII. Als we over "deportatie" spreken dan praten we over het "straffen c.q. verbannen" van politiek of etnische groepen, zoals (dat gebeurde met) verzetstrijders, Joden, homo's, zigeuners, schizofrenen, etc. Bij krijgsgevangenen praten we niet over deportatie omdat krijgsgevangen ook bij de toen geldende conventies (o.a. Den Haag en Geneve) gezien werden als legitieme gevangenen van een overwinnaar, in casu Duitsland. Men werd eenvoudigweg "weggevoerd" naar krijgsgevangenkampen. "Deportatie" heeft veel meer de intonatie van (oorlogs)misdaad door de uitvoerende partij dan "wegvoeren". De eerlijkheid gebied te zeggen dat de Duitsers het volkenrechterlijk recht hadden onze militairen, die officieel hadden gecapituleerd, weg te voeren in krijgsgevangenschap.

» Deze reactie is geplaatst op 10 april 2004 22:58

febr staking was 42 trouwens ,en hr bos met aller respect,u komt wel laat met u vraag ,u bent niet de enige hoor ,maar als ik zo beleefd mag zijn ,waarom wilt het weten ???met vriendelijke gr ROBL

» Deze reactie is geplaatst op 11 april 2004 00:13

Geachte heren,

Natuurlijk is het erg laat dat ik ben gaan zoeken naar een stuk verleden van mijn vader waarover hij in het verleden eigenlijk met niemand gesproken heeft. Eigenlijk ben ik dus op zoek naar een stuk van de film die via de familiekanalen niet meer te achterhalen is.
Heb gisteren van een oom gehoord dat slechts de legereenheden van de kazernes uit Ede en omgeving op de Grebbeberg gevochten hebben; ik weet niet of dit helemaal juist is.
Heb vandaag gehoord dat he plaatsje waar mijn vader in zijn dienstplichttijd gelegerd heeft gezeten vermoedelijk HALEN in Limburg moet zijn. Weet mogelijk een van de heren die eerder gereageerd hebben, of een legeronderdeel uit dit plaatsje op de Grebbeberg of mogelijk in Limburg tegen de Duitsers hebben gevochten.

Met dank voor uw aandacht.

» Deze reactie is geplaatst op 11 april 2004 11:30

Dat alleen maar legereenheden op de Grebbeberg hebben gevochten, die afkomstig waren uit de kazernes van Ede en omgeving is alleen al daarom onjuist omdat in de loop van de slag een reeks nieuwe onderdelen is ingezet, die zeker niet uit deze contreien afkomstig waren.

» Deze reactie is geplaatst op 11 april 2004 13:29

Heer Bos - let u niet te veel op wat de heer Rob Lute zegt. Het is natuurlijk absoluut onzin te zeggen dat "u laat komt" met uw vraag "en dat u de enige niet bent". De meeste mensen op dit platform helpen u graag!

Er waren veel meer troepen betrokken bij de slag om de Grebbeberg dan de troepen die in Ede lagen. Zo waren de echte verdedigers van de Grebbeberg vooral in en om Rhenen gelegerd. Verder zijn veel andere legereenheden later in de slag betrokken bij de slag die in eerste aanleg daar niet waren gelegerd. Onderdelen van de Brigades A en B bijvoorbeeld.

Als uw vader daadwerkelijk in Haelen was gelegerd dan was hij vrijwel zeker ingedeeld bij I-III-41RI. Haelen ligt een kilometer of drie west van Buggenum. Als uw vader daar lag bij de Duitse inval dan zal hij beslist niet bij de Grebbeberg zijn terechtgekomen - althans dit is vrijwel onmogelijk. De Maaslinie viel noordelijk al zo snel, zeker door de snelle stoot van de 256ste Duitse divisie richting Mill, dat uw vader's onderdeel afgesloten moet zijn geraakt van het noorden. Vraag is natuurlijk of hij wel echt op 10 mei in Haelen lag of wellicht opnieuw was ingedeeld.

Typisch is wel dat 3-41RI (3e bataljon) gelegerd bij Buggenum (vak Peeldivisie Weert) onderdeel uitmaakt van Peeldivisie Asten, wat veel noordelijker lag. Van de Peeldivisie vak Weert was alleen 2-41RI onderdeel. Dat 3-41RI de spoorbrug bij Buggenum verdedigde komt uit het boek van Brongers - Opmars naar Rotterdam. Wellicht dat u - heer Bos - deze (binnenkort opnieuw verschijnende) serie van heer Brongers wil aanschaffen zodat u meer inzicht krijgt in de verrichtingen van uw vader of althans waar hij zijdelings bij betrokken was.

Om zekerheid te krijgen over zijn doen en laten tijdens de meidagen dient een een verzoek in te sturen aan DARIC. Zij kunnen u van al zijn legeringsgegeven voorzien.

» Deze reactie is geplaatst op 11 april 2004 13:30

Heer Bos,
Als U wit weten hoe de situatie was in de Duitse kampen moet U het boek "De zak met vlooien" is lezen. Dit is een boek over de Nederlandse officieren in OFLAG 67 en STALAG 371.
Geschreven door G.van Amstel, zelf een officier in gevangenschap.
U krijgt dan een goede indruk over het leven in Duitse Kampen.
ISBN:9061341000
Van 1942 tot 1945 zaten 2000 Nederlandse officieren in Neurenberg en daarna in Polen ( Stanislau)

» Deze reactie is geplaatst op 24 december 2004 02:43

Ik heb van mijn overleden oud oom begrepen dat ie krijgsgevangen is gemaakt (5RI, 10 mei 1940 nabij Glanerbrug/Enschede) en afgemarcheerd is naar Gronau en vandaar verder naar Stargard in huidig Polen.

Hij heeft er vele krijgsgevangen Polen ontmoet en met hun foto's voor kleding geruild. Ik heb die foto's van grote groepen Poolse officieren en Poolse gezinsfoto's nu thuis. Achterop die foto's staan allerlei aantekeningen van mei 1940. Na terugkomst in 1940 is ie niet meer in een gevangenkamp geweest.

In zijn zakboekje staat bovendien een stalagstempel, VI-F. Schijnt Bocholt te zijn. Wie weet iets over de route die deze krijgsgevangen hebben gemaakt?
Wellicht toch Stargard voor NL-krijgsgevangenen in mei 1940? Dat wordt op deze discussie-site namelijk betwijfeld.

» Deze reactie is geplaatst op 22 januari 2005 22:53

Geachte heren,

Helaas heb ik door twee verhuizingen van vorig jaar meerdere maanden niet meer op de website van de Slag om de Grebbeberg gekeken. Ik was deze week enorm verrast maar nog meer geëmotioneerd dat er reacties op mijn vragen gekomen waren. Ik dank u allen daarvoor.Dit heeft mij heel erg goed gedaan. De laatste reactie was van dhr. Jack Kauw van 22-01-2005. De helaas overleden oudoom van dhr. Kauw schijnt mijn vader tijdens de oorlog gekend te hebben. Ik heb dhr. Kauw inmiddels een mail toegestuurd. Indien iemand meer informatie over mijn vader zou hebben, zou ik het zeer op prijs stellen deze informatie te mogen ontvangen.

» Deze reactie is geplaatst op 19 februari 2005 19:38

Beste Rob,

De militairen die na de capitulatie in mei 1940 krijgsgevangen zijn gemaakt hebben ongeveer zes weken gevangen gezeten. Medio half juni 1940 zijn ze vrijwel allen weer vrijgelaten. Wel moesten ze de "Erewoordverklaring" tekenen, hier stond onder andere in dat ze geen vijandelijke akties zouden ondernemen tegen het Duitse Rijk. Slecht een onderofficier (een sergeant) weigerde deze te tekenen en werd met de 69 officieren, ( de meeste van het KNIL) die eveneens geweigerd hebben afgevoerd. Dit was de zogeheten "Colditzgroep". Zij zijn de enige groep gevangenen die de volle vijf jaar gevangen hebben gezeten. Alle soldaten, dus ook je vader, zijn huiswaarts gekeerd. Op 15 mei 1942 zijn de beroepsofficieren in de val gelokt en wederom in krijgsgevangenschap afgevoerd. Van 15 mei tot begin augustus 1942 in Teillager XII B Nürnberg-Langwasser, van augustus 1942 tot begin 1944 in Stalag 371 Stanislau (in juni 1943 werd ook de "Colditzgroep" hier ondergebracht) en van augustus 1944 tot aan de bevrijding op 28 april 1945 in Oflag 67 Neu-Brandenburg.
Eind mei 1945 werden ze in 2 transporten terug naar Holland vervoerd. De manschappen en de onderofficieren werden op 29 april 1943 openlijk opgeroepen zich te melden om terug te keren in krijgsgevangenschap. De reden hiervan was dat de Duitsers goedkope arbeidskrachten nodig hadden en deze laatste groep volgens de Conventie van Geneve ingezet mocht worden als arbeiders (m.u.v. werkzaamheden in de oorlogsindustrie)Vanaf het station in Amersfoort zijn ze afgevoerd naar Stalag XI B Alten-Grabow, na een maand naar Stalg IV B Mühlberg. Vanuit hier werden de meesten onderverdeeld in diverse arbeidscommando's, veelal naar Stalag IV C Brüx. Het is belangrijk te weten dat de Duitsers zich over het algemeen goed aan de Conventie hebben gehouden. Wel werd er in de kampen voor manschappen en onderofficieren honger geleden, maar van mishandeling was geen sprake. Misschien een geruststelling voor je. Een krijgsgevangenkamp is dus totaal niet te vergelijken met een concentratiekamp. Ik las in een aantal reactie dat je het boek "De zak met vlooien" zou moeten lezen, maar dit is het verhaal van de officieren. Dit is niet te vergelijken met de kampen waar je vader in gezeten heeft. Ik kan je het boek "Prikkeldraad" aan bevelen, samengested door Bob Entrop en Johan Mulder. Deze gaat uitsluitend over de groep van je vader. Wellicht te verkrijgen bij De Slegte, anders mag je deze van mij lenen. In mijn collectie heb ik zeer veel origineel materiaal, zoals brieven, foto's, documenten, tekeningen, dagboeken, gebruiksvoorwerpen, kleding enz.uit gevangenissen, concentratiekampen, krijgsgevangenenkampen, Japanse kampen enGijzelaarskampen. Mocht je interesse hebben deze te komen te bekijken dan ben je van harte welkom in Renkum. Door de jaren heen heb ik het voorrecht gehad honderden oud-gevangenen te mogen interviewen, onder andere Gijs van Amstel van het boek "De zak met vlooien". Veelal schonken ze al hun originele materialen uit de kampen. deze gebruik ik voor tentoonstellingen, lezingen etc.
Ik hoop iets te hebben toegevoegd aan je zoektocht.

Hartelijke groeten, Albert Ziëck

Voorzitter "Stichting Leven achter prikkeldraad 1940-1945".

» Deze reactie is geplaatst op 16 maart 2005 00:02

Een hele mooie en voorname bijdrage, die veel vragen beantwoord.

Ten aanzien van het houden aan de Conventie van Geneve ben ik het niet geheel met de conclusie eens. Alhoewel de Nederlandse krijgsgevangenen vermoedelijk van alle krijgsgevangenen het beste zijn behandeld. Hitler had onze gevangenen niet vrij hoeven laten, het was immers geen vrede; slechts een wapenstilstand.

De Duitsers hebben de Conventie ten aanzien van de andere naties veel minder nageleefd. Britse, Franse en Belgische krijgsgevangen soldaten, korporaals en onderofficieren werden beslist niet altijd behoorlijk gehuisvest en gevoed. Over de Slavische volken hoeven we helemaal geen boekje open te doen, die werden gewoon massaal mishandeld.

De verklaring die Nederlanders officieren moesten tekenen - de erewoordverklaring - is volgens mij in strijd met de Conventie van Geneve. Ik weet dit overigens niet zeker. Ben daar niet deskundig genoeg voor.

Als we alles vergelijken met de Japanse kampen, dan was Duitsland voor de Nederlanders een paradijs. Maar dat is volkomen off-topic.

Rutger - zullen we de bijdrage van de heer Zieck maar even opslaan, en het topic sluiten?

» Deze reactie is geplaatst op 16 maart 2005 00:27

beste mensen

na het overlijden van mijn moeder, mijn vader was al 10 jaar eerder overleden. Heb ik diverse verslagen, foto's en tekeningen en houten materiaal gevonden over mijn vaders krijgsgevangenschap in Stanislau.
Omdat het een deel van onze en mijn geschiedenis is heb ik het online gezet. Het is nog in opbouw (mei 2005) maar de komende weken zal alles er wel staan. Het geheel geeft een beeld van de situatie van die periode, waarover in ons gezin weinig gepraat is. Natuurlijk kan je het boek lezen "De zak met vlooien" (moet ook ergens nog thuis aanwezig zjn)
Het url is op dit moment: http://home.hetnet.nl/~citapoes/levensloop_frans_de_waal.htm (zie ook www.eindhovenfotos.nl)
Ik hoop hiermee vragen over deze periode een klein beetje te verhelderen.


Ik ben nogwel op zoek naar de naam van de tekenaar van de schetsen die ik online heb gezet.

jan de waal

» Deze reactie is geplaatst op 23 mei 2005 16:13

Gelukkig heb ik in een van de brieven de naam van de tekenaar gevonden die de schetsen van Stanislau en van mijn vader heeft gemaakt. Het is kaptein. Holsheimer. Ze staan online

» Deze reactie is geplaatst op 1 juni 2005 18:24

Beste Jan,

Vraagstuk opgelost! Ter aanvulling: Kapitein J.G.H. Holsheimer was in 1940 ingedeeld bij het 4e Regiment Huzaren in de functie van Paardenarts der 1e klasse.

» Deze reactie is geplaatst op 3 juni 2005 08:09

Mijn vader heeft als krijgsgevangene van het 4e regiment infanterie zich op 14 juni 1943 in Amersfoort moeten melden. Vervolgens op transport gezet naar Altengrabow, vervolgens naar Muhlberg en vervolgens in de Mitteldeutsche Stahlwerke Fabrik in Groditz gewerkt. In Radeberg kregen de krijgsgevangenen op 8 mei te horen dat ze vrij waren. En toen begon de barre terugtocht, eerst een warm onthaal in Praag, pas op 28 mei 1945 was mijn vader terug in Rotterdam. Na 2 jaar krijgsgevangenschap.
Zijn er mede krijgsgevangenen uit deze periode die mijn vader wellicht nog kennen? Dhr. L.P.A.M. Dolk uit Rotterdam
Ik ben erg benieuwd!

» Deze reactie is geplaatst op 14 december 2005 15:55

Ik zat het gedeelte van L. de Jong door te lezen, deel 4a pagina 237 ev:

Na de verwarrende dagen na de capitulatie werd op 21-05-1940 bepaald dat de eenheden zoveel mogelijk terug moesten keren naar de gebieden waar zij op 09-05-1940 gelegerd waren;

Zij moesten daar de persoonlijke wapens, de munitie en het overige materieel achterlaten;

Bij de demobilisatie werd de richtlijn dat slechts diegenen groot verlof kregen die hetzij bij hun vroegere werkgever weer arbeid konden vinden, hetzij zich als zelfstandige kondnde vestigen. Dit betekende in de praktijk dat generaal Winkelman op 22-05-1940 zijn goedkeuring gaf dat de helft van het reserve- en dienstplicht personeel naar huis zou terugkeren. Twee weken later, 05-06-1940, kreeg de rest van het dienstplichtig personeel verlof om te vertrekken.

Tot zover Lou...

Vraag 1:
Nu heb ik hier een staat van dienst liggen: een dpl bij 2-I-2 RI (weinig tot geen gevechtscontact) groot velof m.i.v.13-06-1940. Hoe moet ik dat intrepeteren? Is deze gewoon naar 22-05-1940 of bij de 2e lichting op 05-06-1940 naar huisgestuurd/gemobiliseerd? Hoe komt men dan op een groot verlof van m.i. 13-06-1940? Toch eerst naar Duitsland gemoeten?

Vraag 2:
Een andere staat van dienst van een dpl bij 2-II-2 RI (gevangen genomen op 10 mei 1940 te Baarlo en gevangen gezeten te Neubrandenburg) meldt dat het groot verlof ingaat per 12 juni 1940. Weet iemand iets meer over Neubrandenburg?

» Deze reactie is geplaatst op 6 maart 2006 20:48

Wat betreft de 2e vraag over Neu-Brandenburg: wij hebben in ons Archief verschillende beschrijvingen van dit kamp. Gebruik de zoekfunctie op met kernwoord Neu - Brandenburg.

» Deze reactie is geplaatst op 7 maart 2006 08:56

Ik weet niet of je zo strak moest vasthouden aan die 2 genoemde data, waarop de Nederlandse militairen naar huis werden gestuurd. Als je bij Google het begrip Demobilisatie 1940 intoetst krijg je een aantal artikelen waaruit blijkt dat ook in de dagen/weken na de laatstgenoemde datum ( 5 Juni ) militairen met Groot Verlof zijn gestuurd. Er worden data genoemd als b.v 11 juni. Koppeling van de datum 13 juni aan krijgsgevangenschap lijkt me geen automatisme. Er zijn op 14 mei nog wel, na de capitulatie, Nederlandse militairen als krijgsgevangenen uit het Oostfront van de Vesting Holland weggevoerd naar Duitsland ( vb. 19 RI en 11 GB vanuit Fort Honswijk ), maar ik heb ( nog ) geen enkele aanwijzing dat dit ook met I - 2RI zou zijn gebeurd ( ook al lagen ze op 14 mei in de buurt van Everdingen en dus min of meer tegenover Honswijk ). Er was aan deze zuidkant van de Lek ook nog geen direct contact met de Duitsers.
Kortom: ik acht 13 juni heel wel mogelijk als datum van ingaan van Groot verlof in bepaalde gevallen zonder dat daar noodzakelijkerwijs krijgsgevangenschap in Duitsland aan vooraf gegaan zou MOETEN zijn.

Wat betreft de kwestie van de erewoordverklaring : dit zal zeker van de betrokken militair ( ik neem aan een dpl. soldaat ) op dat moment NIET zijn gevraagd. Destijds betrof dat beroepspersoneel ( zie b.v weer onder Demobilisatie 1940 ).

» Deze reactie is geplaatst op 8 maart 2006 11:25

Hallo,

Ik ben al een poosje opzoek naar de volgende informatie.
Mijn oud-oom Albert de Vries diende tijdens de Mei-oolog bij de cavalarie.
Ik weet helaas alleen maar dat hij bij het "Peerdevolk" zat, het paardenvolk.
Albert de Vries is geboren op 7 ferbruari 1907 in Onstwedde, zijn vader en moeder heetten Jans de Vries en Harmke van der Laan.

Kan iemand mij misschien helpen aan meer informatie of bij mijn zoektocht?

» Deze reactie is geplaatst op 2 oktober 2006 19:24

Geachte heer,
Bestaan er archieven over de krijgsgevangenen in Stalag XI B Fallingbostel.
Mijn vader is daar krijgsgevangene geweest en heeft daar nooit over gesproken. Nu is hij overleden en ik wilde hier meer over weten ( natuurlijk is dit veel en veel te laat).
Op voorhand dank en vriendelijke groeten van René Vos

» Deze reactie is geplaatst op 19 december 2006 20:19

Ik heb werkelijk geen idee.
Dit ligt ook niet op ons terrein, maar veel meer op dat van b.v het NIOD, het Instituut voor Oorlogsdocumentatie in Amsterdam. Probeer het daar eens.

» Deze reactie is geplaatst op 19 december 2006 21:41