Discussiegroep

In uw website 'Zuidfront Holland' wordt ten aanzien van Rotterdamse politie-agenten die schoten op gelande Duitse militairen gesteld dat deze wederrechtelijk handelden en zich niet bewust waren van de 'lex belli'.

Dit zou juist zijn als de Duitsers hun inval hadden laten VOORAFGAAN door een formele oorlogsverklaring aan Nederland. Daar dit niet het geval was, zou men kunnen stellen dat deze dappere politiemannen het recht aan hun zijde hadden. Immers:
- zij hadden te maken met ongewenste vreemdelingen,
- deze hadden wapens in de aanslag,
- deze moesten zij staande houden,
- er gold een uniformverbod en deze onbekende personen waren geüniformeerd.

Uit zuiver juridisch oogpunt is er dus wel iets tegen de bewering in te brengen dat deze agenten zich er buiten hadden moeten houden... De opmerking dat de Duitsers zich hier mild hebben opgesteld vind ik daarom in dit verband minder gelukkig.

» Dit bericht is geplaatst op 23 februari 2010 12:04

Johan, een interessante invalshoek.

Je stelt min of meer dat de Duitsers zonder oorlogsverklaring er niet vanuit mochten gaan dat de Nederlandse politie zich bewust hoefte of kon zijn van de uitgebroken oorlog, van een casus belli.

Ik denk dat een goede strafpleiter met een dergelijke verdediging wellicht een heel eind komt inderdaad. Desalniettemin ben ik de mening toegedaan dat de politie heel goed wist dat zij verzet pleegde tegen een regulier leger. Ook na de eerste uren bleef de politie namelijk 'verweerparaat'. Maar er was al bijna een uur, voordat de watervliegtuigen op de Nieuwe Maas landden, sprake van oorlog. Waalhaven werd klokslag 4 uur zwaar aangevallen. Geen weldenkende politieagent die op dat moment dacht aan binnenlandse sabotage acties.

Het is een gegeven dat de politie het oorlogsrecht opzichtig schond. Dat is een droge feitelijke constatering, die niets afdoet aan de moed waarmee dat geschiedde. Ik ben er zelfs van overtuigd dat de meeste agenten niets wisten van hun opgelegde afzijdigheid in geval van oorlog. De Duitsers hadden zelf deze situatie met het oorlogsrecht in hun thuisland voorkomen door de politie te militariseren. Zo konden zij niet tegen het oorlogsrecht handelen. Bij ons was het een echte burgerinstantie met de gelijke beperkingen.

Vanuit Duits oogpunt, de gewone landmacht soldaat die op de oevers van de Nieuwe Maas landde, was er geen wetenschap dat er geen oorlogsverklaring was geweest. Slechts wetenschap dat zij door niet-militairen werden beschoten. In dat licht wordt het oordeel gegeven dat de Duitsers mild zijn opgetreden tegen de politiefunctionarissen die zich tegen hen verzetten. Er zijn namelijk talloze voorbeelden van overreacties door Duitse verbanden op zulke voorvallen elders.

Op Zuidfront worden zaken zo zuiver mogelijk weergegeven. Dat betekent dat er getracht wordt zo objectief mogelijk de zaken te bespreken. Niet het Duitse optreden uitvergroten of criminaliseren en het Nederlandse vergoelijken. Dat landt niet bij iedereen even goed, heb ik al uit andere reacties (privé) gemerkt. Ik besef echter dat dit een te betalen prijs is voor mijn ambitie zaken zo objectief mogelijk weer te geven. Maar Zuidfront geeft alle feiten vrij waarop oordelen van de auteur zijn gebaseerd. Zodoende kunnen lezers zich een afwijkend oordeel vormen gebaseerd op dezelfde feiten/gegevens.

» Deze reactie is geplaatst op 23 februari 2010 12:19

Bedankt voor je reactie.
Het blijft natuurlijk een wat academische discussie: wat is 'regulier' en wat niet, na zo'n onverhoedse overval die sowieso in strijd was met het internationaal recht. Maar internationaal recht blijkt vaker een wat wereldvreemd begrip in een wereld waar het gaat om geopolitiek en macht.
Een 'uitgebroken oorlog' mag je niet gelijkstellen met het begrip 'casus belli': dit laatste betekent een gerechtvaardigde reden om ten oorlog te gaan. Die was er niet. Dat kan inhouden dat reacties op de Duitse aanval om die reden alleen al gerechtvaardigd kunnen zijn. Al geldt dat niet voor alles, natuurlijk, zoals het doodschieten van een krijgsgevangene Duitser.
Wat wist de Duitse soldaat? Wat wist de politieman? Je stelt terecht dat de politie ws. niets wist van opgelgde afzijdigheid. Maar het gaat mij te ver om van wederrechtelijk optreden te spreken. Dat vind ik niet objectief.

» Deze reactie is geplaatst op 23 februari 2010 12:42

Johan, het wordt nu wat wild.

Een casus belli houdt simpelweg in dat er sprake is van een daad van oorlog die leidt tot oorlog. Het simpele feit van een inval is een casus belli. Het is de oorzaak voor het ontstaan van de feitelijke oorlogssituatie, ergo voor intreden van de toestand waarbij de lex belli toepasselijk is.

Het is onjuist te stellen dat een casus belli aanleiding geeft tot het impliciet goedkeuren van iedere daad jegens de invaller. In tegendeel. Een casus belli leidt tot de toepasselijkheid van de lex belli, ofwel het oorlogsrecht c.q. landoorlogrecht.

Het schofferen door één partij van de lex belli faciliteert een andere partij niet hetzelfde te doen.

De Duitse soldaat was in het landoorlogrecht uitstekend onderricht. Dat was vooral gedaan vanuit disciplinaire overwegingen. In het geval van Nederland en de Scandinavische landen bovendien met een politieke inslag, namelijk het willen voorkomen van een bedreiging tot eenvoudige nazificering van de Noordse en Germaanse volken.

Je maakt de begrijpelijke fout te stellen dat gebrek aan kennis een persoon verexcuseerd in relatie tot wederrechtelijk handelen. Helaas, men wordt geacht de wet te kennen. De conventies die aanleiding gaven tot de lex belli verplichten de ratificerende naties hun onderdanen volledig te informeren. Het feit dat onbekendheid met het oorlogsrecht alom speelde, maakt een inbreuk op het oorlogsrecht niet vergoelijkbaar in de zin van de wet. Het kan tegen een persoon aanleiding geven tot een verzachtende omstandigheid, maar waarom zou de tegenpartij daarmee rekening moeten houden? Ofwel, waarom zou de Duitse soldaat die wel wist hoe het zat, de Nederlandse politieagent niet afrekenen op diens wederrechtelijk handelen?

Je voert een betoog als ware mijn insteek de politieagenten die het betrof alsnog te criminaliseren. Dat is niet de insteek en dat wordt duidelijk bij de bespreking op Zuidfront. Het gaat erom objectief vast te stellen dat de Duitsers mild waren in hun reactie op verzet door ongeregelden.

Zoals gezegd, het staat je uiteraard geheel vrij je eigen mening te hebben. Maar ik zie geen enkele aanleiding de tekst op Zuidfront te wijzigen. Op andere punten in de studie komt wederrechtelijk Duits handelen naar voren. Daar zullen Duitse betrokkenen wellicht een afwijkend emotioneel beeld bij hebben. Zo werkt dat met dit soort zaken.

» Deze reactie is geplaatst op 23 februari 2010 13:00