Discussiegroep

Onderwerp: kazematten

» Dit onderwerp is gesloten
Totaal berichten: 1
3.189 keer gelezen
6 reacties
Categorie: Overig Mei 1940
Zijn de kazematten nu gebouwd door de duitsers of door nederlanders?
Ben
» Dit bericht is geplaatst op 14 augustus 2005 20:40
(redactie)
Totaal berichten: 2.294
Alle versterkingen in Nederland die in mei 1940 bestonden en die met het woord kazemat worden aangeduid zijn ook door de Nederlanders gebouwd.
Ze waren in hoofdzaak te vinden langs IJssel en Maas, in de Grebbelinie, de Betuwestelling en de Peel/Raamstelling. Daarnaast nog in b.v de Over-Betuwe, langs het Maas-Waalkanaal, in de z.g Puiflijkstelling, langs de O- en Q-lijnen in Groningen en Drente, in het Oostfront van de Vesting Holland en natuurlijk bij de Afsluitdijk.
In een later stadium hebben de Duitsers hier ( b.v in het kader van de Atlantikwall en de Pantherstelling ) eveneens - vaak wat forsere - versterkingen gebouwd, die worden aangeduid met de naam bunker.
Bij ons komt het woord bunker eigenlijk pas na 1945 in zwang.
» Deze reactie is geplaatst op 15 augustus 2005 10:05
Totaal berichten: 134
De duitsers hebben ook een aantal stellingen versterkt. De duitsers hebben bijvoorbeeld bij stelling kornwerderzand twee kazematten bijgebouwd, namelijk een PAK bunker, en een met luchtdoelgeschut.
» Deze reactie is geplaatst op 17 augustus 2005 12:35
Totaal berichten: 40
Hallo,
Ik heb er niet zo heel erg veel verstand van, maar ik moest een profielwerkstuk voor school maken en toen ben ik ook tegen die kazematten aangelopen. Allereerst een paar links:
http://www.kazematkwz.nl http://www.festungsbauten.de http://www.verdedigingswerken.nl/rivierkazematten/brugkazematten/img0.jpg

Het zijn allemaal paginas die gaan over de vestingwerken van Nederland. Er waren verschillende soorten kazematten. Je had namelijk een rivierkazemat, een stekelvarken (ook een soort kazemat) en nog een paar. Heel veel informatie is ervan te vinden op Duitse sites.

Hieronder volgt een letterlijk overgenomen stuk van mn profielwerkstuk over de kazematten bij Kornwerderzand.

Direct na de voltooiing van de Afsluitdijk, werd begonnen met de bouw van stelling Kornwerderzand. Over de bouw werd vier jaar gedaan, van 1932 tot en met 1936. De zeventien kazematten waren gemaakt van zwaar gepantserd beton en hadden een dak van 2 tot 3 meter. Het was het zwaarste verdedigingswerk in ons land en kon het best verdedigd worden.
De betonnen bunkers en kazematten hadden allemaal een bewapening van een kanon of enkele mitrailleurs. De bunkers en kazematten verschilden nogal grootte maar vormden samen één geheel. Het gehele complex kon beschietingen van 21 cm geschut doorstaan en ook beschietingen met 28 cm geschut kon het doorstaan. Het hele complex was zelfvoorzienend. Er was een keuken, er was een eetzaal en er waren verblijven voor soldaten die er konden verblijven. Ook was er een kazemat met zoeklichten en een kazemat met een hospitaal. Alle bunkers en kazematten hadden de beschikking over een telefoonverbinding met de commandopost en konden dus samen vuur uitbrengen. Ook was er een waterreservoir wat onder het complex zich bevond, samen met een aggregaatkazemat voor de stroomvoorziening.
De hele fortificatie stond onder leiding van kapitein C.F.J. Broers die de leiding had over ongeveer 225 man. Kapitein Broers was zeer geliefd bij de mannen en durfden zogezegd voor hem door het vuur te gaan. De mannen vertrouwden op hun kanonnen en hun fort. Ze wisten dat het fort veel voordelen had t.o.v. de vijand. De sfeer was goed en iedereen maakte zich geen zorgen, omdat die er gewoon niet waren.
De fortificatie bestond uit twee linies, een linie voor het sluizencomplex en een linie na het sluizencomplex. De eerste linie, voor het sluizencomplex, had in verhouding de zwaarste bewapening, mede omdat die de eerste klap bij een vijandelijke aanval zou moeten opvangen. De wanden van het complex waren 2.8 meter dik en konden dus een aanval redelijk doorstaan. De camouflage van de fortificatie was gewoon bijzonder. Alle bunkers en kazematten waren gecamoufleerd in diepte. Dat wil zeggen dat op de bunkers en kazematten vlakken waren getekend die het bepalen van de afstand naar de bunker of kazemat moeilijk maakte. De camouflage was dusdanig goed dat de Duitsers door de camouflage werden misleid. De schietgaten van de bunkers en kazematten waren door de camouflage geheel aan het zicht onttrokken.
Het is wel duidelijk dat het een onneembare, of bijna onneembare, vesting was geworden. Het enige wat een minpunt was dat er helemaal geen luchtdoelgeschut voor handen was. Het luchtdoelgeschut wat er was in de meidagen waren kanonnen die vanuit Leeuwarden mee waren genomen door de verdedigers van Friesland. Deze kanonnen waren door de burgers betaald (defensie vond dat als ze hun bezittingen wilden verdedigen ze ook maar het materiaal moesten aanschaffen ) De kanonnen hebben hun dienst bewezen en hielden de vliegtuigen van de Luftwaffe aardig tegen.
De bewapening van het fort bestond uit 4 kanonnen van 5 cm en 21 zware mitrailleurs. Het was een zeer povere bewapening, maar wie ermee om kon gaan had een leuk stukje vuurwerk in zijn handen. In de zogenaamde eerste linie stonden in de bunkers 3x 5L 50 kanonnen en 6 zware mitrailleurs. In opstellingen tussen de bunkers stond nog een oud 5 cm marinekanon en twee zware mitrailleurs.
In 3 bunkers stond al vanaf de oplevering ervan een kanon. Dit betrof (zie vorige blz.) de kazematten II en VI. In kazemat VI stonden twee kanonnen. De kanonnen waren van het type 5L 50 en werd bemand door de kazemat commandant, een stukscommandant (de ‘eigenaar’ van het stuk geschut) een richter, een sluitstukbediende, een munitie aanvoerder en een reserveman. Deze reserveman moest alle vaardigheden hebben, dus als commandant, als richter enz.
Het geschut was van tevoren al goed ingeschoten en zodoende wisten de richters precies hoe ze het beste konden schieten. Ook konden ze goed de afstand meten, doordat ze (als een van de weinige in Nederland) eens had geoefend met de kanonnen. Reserve onderdelen en reserve mitrailleurs waren ruimschoots voorhanden, zodat er constant (als dat nodig mocht zijn) vuur kon worden gegeven.

www.kazemat-diefdijk.nl/vis/index.htm

Bovenstaande link is een link naar een pagina waar de bunkers per stuk worden besproken. Veel bewapening stond er overigens niet in de kazematten, het was meestal 1 kanon en 1 mitrailleur of ander 1 zware en twee lichte mitrailleurs.

Ik hoop dat dit u helpt bij uw vraag beantwoording, en overtollige informatie is volgens mij nooit weg!
» Deze reactie is geplaatst op 13 maart 2007 17:56
(redactie)
Totaal berichten: 2.107
Beste Jan,

Er zijn voldoende goede Nederlandse sites over onze kazematten, alsmede specialistische boeken als "Kazematten in het interbellum" die veel informatie geven. Overigens is op War Over Holland een stuk over NL kazematten gereed, maar nog niet geplaatst.

Voor de goede orde over je verhaal terzake Kornwerderzand. De stukken waren 3x 5 lang 50 no. 2 [IA] en eenmaal een stuk 5 lang 50 no.1 [HIH] in buiten opstelling. De kwaliteit van het stuk No.1 was beter dan van de No.2 stukken, hoewel het eerste enkele jaren ouder was. De prestaties van het HIH kanon waren erg goed, maar het model werd later door de AI gemodificeerd waarbij een aantal specifieke kwaliteiten van het HIH stuk verloren gingen, zoals de enorm hoge mondingssnelheid en de automatische bediening. De Duitsers bleven de paar stukken n0.1 trouwens ook gebruiken. Ook elders.

De luchtafweerkanonnen waar je over spreekt waren in feite drie lichte luchtdoelkanonnen Oerlikon 20 mm, die uit Leeuwarden waren geëvacueerd naar Den Oever op 10 mei. Ze kwamen op 12 mei laat in de avond weer terug [samen met vier Spandau mitrailleurs] naar Kornwerderzand omdat hier slechts enkele mitrailleurs provisorisch tegen luchtdoelen ingezet konden worden. De stukken werden alle drie op de grote kazematten getakeld en met zandzakken tegen scherfwerking beschermd. Ze hielden de Duitse Luftwaffe aanvallers op 13 en 14 mei aardig op afstand. Een stuk werd vernield door Duits toedoen.

De bewapening van Kornwerderzand was natuurlijk niet pover. Het enige wat men miste was artilleristische waarde, maar voor nabij verdediging was het fort excellent geschikt. Bovendien was er een zodanig vuurplan met al deze wapenpunten dat zelfs uitval van de helft van de vuurpunten nog steeds iedere optrekkende vijand kon afweren. Daarbij was ook een deel van de vuurpunten gericht naar achteren, en noord- en zuidwaarts.
» Deze reactie is geplaatst op 13 maart 2007 18:16
Totaal berichten: 40
even toevoegen aan de 3x 20 mm Oerlikon, ook nog een sectie machinegeweren van Spandau. Saillant detail is overigens dat de 3 20 mm kanonnen door het zakenleven was betaald.
» Deze reactie is geplaatst op 13 maart 2007 18:23
(redactie)
Totaal berichten: 2.107
Die toevoeging had ik al gepleegd Jan [samen met vier Spandau mitrailleurs].

Overigens is dat niet zo saillant, die betaling door het private weerfonds. Er waren in het westen tientallen Oerlikons en Scotti's door de grote bedrijven betaald. Ook Philips kocht een klauwtje. De stukken bij Calve in Delft zijn zo mogelijk nog het meest bekend.
» Deze reactie is geplaatst op 13 maart 2007 18:29
» Dit onderwerp is gesloten
2554