(redactie)
Totaal berichten: 1.340
|
Teo, allereerst zal ik je een e-mail sturen met alle gegevens over missies naar de Grebbeberg voor zover ik deze in kaart heb gebracht.
Ten tweede antwoord op je andere vragen. Waarom zo weinig missies en waarom niet 's nachts?
Er zijn heel veel missies gevlogen met heel weinig vliegtuigen. Zoals je wellicht bekend verloren wij op 10 mei het gros van onze luchtmacht door grondaanvallen en verliezen tijdens de eerste luchtgevechten. Daarbij waren enkele vliegvelden permanent uitgeschakeld (Waalhaven, Ypenburg, Ockenburg - Valkenburg was nog niet eens in gbruik). Daarnaast was de Luftwaffe oppermachtig, en werden diverse vluchten afgebroken doordat er geen doorkomen aan was. De X-10's, op zich al ernstig verouderde tweedekkers, moesten op basis van HuBoBe (Huisje Boompje Beestje - heel leeg) tactiek vliegen omdat ze enerzijds weerloos waren tegen Duitse jagers en anderzijds kwetsbaar voor afweervuur. Door heel laag te vliegen werden ze slechter waargenomen en waren ze minder kwetsbaar voor luchtafweer (kort in beeld). Bovendien hadden we na de eerste uren oorlog nog maar een handvol jagers over om tactische luchtaanvallen te begeleiden. Dit gebeurde dan ook zelden met jagerdekking, zeker binnen Vesting Holland. Alleen de vluchten naar de Grebbelinie werden vaak van jagerescorte voorzien - niet onsuccesvol overigens. Enkele T-V vluchten werden ook door jagers begeleid.
Het aantal piloten was overigens helemaal niet voldoende - wat ook bleek op 13 en 14 mei, toen generaal Best om vrijwilligers vroeg voor vluchten omdat hij ze menselijkerwijs niet meer durfde te bevelen. De meesten hadden sinds 10 mei amper geslapen.
Dat de T-V's niet 's nachts vlogen bevreemd niet. Er waren allerlei problemen met de techniek en navigatie van deze toestellen. Bommenrekken waren slecht, bommenrichtinstrumenten slecht of afwezig en het raken van een donkere brug (Moerdijk) was zoveel maal moeilijker dan het al raken bij daglicht (wat op een schampschot na dus al mislukte).
Tenslotte was de Nederlandse luchtmacht (en krijgsmacht) niet ge-equipeerd voor tactische luchtsteun. We misten enige vorm van grond-lucht communicatie (die de Duitsers wel hadden) en wisten de status niet van de grondstrijd waardoor de kans op eigen troepen raken toenam. De punten waar sterk behoefte was aan tactische luchtsteun, zoals bij Dordrecht, Grebbeberg en eventueel Brabant, was de Duitse luchtmacht niet alleen oppermachtig, maar was close-combat-support door gebrek aan kennis van de status van de grondtroepen en de totale omissie van communicatie apparatuur volkomen onmogelijk. Daarom volstond men vaak (als men dus al aan tactische grondsteun deed) met aanvallen in het tweede of derde echelon, zoals op Wageningen (artillerie opstellingen en transporten). Een geschikt toestel voor tactische grondsteun hadden we niet, althans, de G-1 was daar geschikt voor geweest, zelfs voor ontworpen, maar werd als jager ingezet. Het ontwerp was echter geschikt voor 400 kg bommen, zonder aanpassing van het air-frame. De C-X was in feite volkomen verouderd en ongeschikt voor dit doeleinde, maar werd, zelfs samen met C-V verkenners, voor dit doel ingezet. Ook de Douglas 8 toestellen, die als bewapend verkenner waren aangeschaft en dus lichte grondsteun konden geven, werden op 10 mei ingezet als jager ... omdat de bommenrekken ontbraken. Ze werden allen buiten gevecht gesteld in enkele uren. Men was dan ook voorzichtig met het inzetten van de weinige toestellen die men had, en waarvan de C-X de enige was met enige echte potentie tot effectieve steun. Ze werden echter vooral als bommenwerper ingezet tegen de te heroveren vliegvelden - niet geescorteerd. De paar aanvallen op de Grebbelinie waren feitelijk de enige echte tactische grondsteunacties maar van verwaarloosbaar gehalte, helaas.
De kwetsbaarheid van de Nederlandse toestellen werd zelfs zo hoog geschat, dat van de inzet van de FK-51 verkenners helemaal niets kwam. Deze hebben geen enkele officiele missie gevlogen. Men vond het eenvoudigweg onverantwoord - en niet onterecht.
De Nederlandse jagers D-XXI, G-1 (en vier D-XVII) hebben bij de Grebbeberg enkele "strafing missions" gevlogen. Hierbij zijn wel enkele successen gemeld, maar vaak werden de kisten zwaar beschadigd door Duitse afweer en handvuurwapens. Elders werden de jagers louter ingezet tegen de Duitse bommenwerpers of als bewapende verkenners. Maar laten we eerlijk zijn, van de pak weg 60 moderne jagers was al de helft verloren gegaan op 10 mei - wat moet je dan nog? » Deze reactie is geplaatst op 28 januari 2004 17:56 |
