(redactie)
Totaal berichten: 1.340
|
Voor de niet geinformeerden onder ons, twee citaten:
Het gehele antwoord op de andere site:
"Een soldaat van de PAG was een gewone infanterist, dus met een blauwe bies langs kraag en mouwomslagen, zonder onderdeelsembleem op de kraag. Ook zijn geen andere emblemen gedragen om een bepaalde vaardigheid met de PAG uit te beelden, zoals die bijvoorbeeld bij de andere specialismen binnen de infanterie zoals mitrailleurs en mortieren wel zijn geweest.
Net als de bedieners van die wapens droegen de PAG bemanningen karabijnen i.p.v. geweren. Hier kunnen echter ook uitzonderingen bij zijn, al naar gelang van de beschikbaarheid van karabijnen. Het enige onderscheidende element zou het dragen van de hardleren beenkappen zijn. Maar ook dit is niet altijd het geval zoals blijkt uit foto's van PAG bemanningen tijdens de mobilisatie. Hierbij komen ook gewoon puttees voor.
Het dragen van een leren motorjas is een nog zeldzamer fenomeen. Het belangrijkste voorbeeld van een PAG bemanningslid die zoiets gedragen heeft is de in mei 1940 gefusilleerde sergeant Meijer.
Aanvulling dhr. John Bom (20-12-03):
"Bij het grijze veldtenue werden organiek door beredenen halfhoge zwarte schoenen met zwarte leren beenstukken met riemsporen, door gemotoriseerden halfhoge zwarte schoenen met zwarte leren beenkappen en door de overigen halfhoge zwarte schoenen met grijze stoffen beenwindsels gedragen.
Motorrijders, duo- en zijspanpassagiers droegen over hun veldtenue chroomlederen overkleding, die bestond uit een van uitneembare voering voorziene jas en broek. De motorbroek had meestal ruime pijpen, die over de beenkappen werden gedragen om bij regenval te voorkomen dat daarin water liep...
Bij de infanterie bestond de organieke stuksbediening van het pantserafweergeschut van 4,7 cm uiteindelijk uit een sergeant-stukscommandant, een soldaat-motorordonnans, een korporaal plaatsvervangend stukscommandant en vijf soldaten waaronder één soldaat-chauffeur voor de autotrekker. Wat betreft het vervoer werd de stukscommandant als duopassagier op de motor van de soldaat-ordonnans vervoerd en de overigen met de autotrekker, die door DAF op een licht Ford- of Chevrolet-chassis met alleen achterwielaandrijving was gebouwd. Hun uniform bestond uit het grijze veldtenue met grijze stoffen veldmuts of stalen helm. Als gemotoriseerden droegen zij organiek bij dit uniform halfhoge zwarte schoenen met zwarte leren beenkappen. De soldaat - motorordonnans en de sergeant-stukscommandant (als zijn duopassagier) droegen over hun veldtenue chroomlederen overkleding. Aan de chauffeur van de trekker voor het pantserafweergeschut was een chroomlederen overjas verstrekt. Het is dus niet verwonderlijk dat sergeant Meijer als stukscommandant over lederen motoroverkleding beschikte."
Ons antwoord eerder - op deze site - was:
"Herkenbaarheid van PAG personeel aan het uniform is mij niet bekend, wellicht aan de kleur van het accent op de bies van de mouw (onderaan de mouw was in een kleuraccent de aard van de indeling kenbaar gemaakt- ik ken foto's van PAG personeel met een rood accent op de mouw). Wellicht had men onder het regimentnummer (op de jas of op het hoofddeksel) een toevoeging "PAG". Wel weet ik dat het meeste PAG personeel, in tegenstelling tot gewone infanterie, laarzen had (net als artilleristen en cavaleristen). Gewone infanterie soldaten hadden putties (beenwindselen). Daarnaast had men leren jassen, althans kaderpersoneel. In elk geval moet men herkenbaar zijn geweest omdat vaak in verslagen wordt gesproken van PAG personeel. Persoonlijk vermoed ik dat dit kwam door of de laarzen en/of een kleuraccent op de mouw. Overigens gaven de herkenningsplaatjes ook uitsluitsel, maar die bekijkt men over het algemeen alleen bij sneuvelen of verwonding" » Deze reactie is geplaatst op 26 mei 2004 18:53 |