Discussiegroep

Onderwerp: Mei 1940

» Dit onderwerp is gesloten
Totaal berichten: 3
3.723 keer gelezen
2 reacties
Categorie: Gezocht... / Familie- en veteranenzaken
Op 05-03-2003 20:50 plaatste J. bruggink de volgende reactie:
Mijn opa, B. Bruggink uit Silvolde heeft tijdens de meidagen in he nederlandse leger gediend. Hij is al een hele tijd geleden overleden. Hij heeft daar nooit iets over kwijt gewild. Ik herinner mij hem als een zeer verbitterd mens. Heeft zijn ervaring uit die tijd daar iets mee te maken? Wie heeft daar informatie over?

Bij voorbaat dank
» Dit bericht is geplaatst op 5 maart 2003 23:21
J.Wijnen, Wageningen
Zoiets is natuurlijk nooit te concluderen zonder directe navraag.
Zeker is dat oorlog bij velen een zo'n heftige impact heeft dat het nooit meer helemaal verdwijnt. Niet voor niets komen meer dan 60 jaar na dato nog altijd veteranen naar wageningen, soms helemaal uit Canada.
Ook ik heb een oudoom die na zijn diensttijd in Indonesie tijdens de politionele acties daar nooit meer over gesproken heeft.
Dit soort dingen gebeuren. Laten we er van leren zou ik willen voorstellen
» Deze reactie is geplaatst op 20 mei 2003 14:04
(redactie)
Totaal berichten: 1.340
Ik denk dat je een ding met zekerheid kunt stellen: oorlog laat op alle direct betrokkenen een onuitwisbare indruk achter, en dan geldt het persoonlijk karakter, pantser of weerstandvermogen in hoeverre dat merkbare veranderingen in karakter of emotie bij iemand te weeg brengt. Mijn grootvader, die in Indie vocht en in diverse Jappen kampen zat, sprak nooit over de oorlog. Alleen een anekdote herhaalde hij tot in den treure; hij had samen met enkele collega soldaten "een paar Jappen te grazen genomen". Verder kwamen we pas te weten in welke kampen hij zat op zijn begrafenis, toen een oud kampgenoot aanwezig was. Van iedereen die hem voor de oorlog kende weten we dat hij een totaal ander mens was na de oorlog.

Onze vroegere overburen waren beide Auschwitz veteranen. Hij als politiek gevangene vanwege verzetswerk, zij als Italiaans partizane. Voor hem was de oorlog nooit over, en sprak hij alleen maar over toen, zij daarentegen wilde er niets meer over weten of horen.

Feit is denk ik dat met name bij het ouder worden veel veteranen de vroege emoties herbeleven. Het is bekend dat juist de ouderen veel last hebben van nachtmerries en emotionele herbelevingen van die traumatische momenten. Ook daarom is het mooi dat de Stichting de Greb zo veel zorg besteed aan deze site, aan de Berg (als icoon van onze strijd tegen het fascisme) en aan de nog levende veteranen. Ik geloof dat hun inspanningen niet alleen een ode zijn aan hen die vochten, maar ook een bevestiging dat met het sterven van de laatste verdediger dit symbool van verschrikking niet mag verdwijnen. Naast een ode dient het een waarschuwing te zijn. Daarom is het zo in en in triest dat veel te veel mensen, en ook de media, zelfs de vraag maar aan de orde durven te stellen een dag als 4 mei af te schaffen.
» Deze reactie is geplaatst op 20 mei 2003 15:01
» Dit onderwerp is gesloten
2554