Discussiegroep

Na het zien van de docu "slag om de Grebbeberg", ben ik maar eens gaan googelen om wat info boven water te toveren over de broer van mijn opa Evert Hoksbergen, gesneuveld op 13-05-1940. Groot was de verrassing over zoveel documentatie over hem. Bij de familie is (na navragen) niet meer in bezit dan een handgeschilderd portret van E.W. Hoksbergen. In het dagboek van de heer Kense staan foto's waarvan waarschijnlijk de familie niet op de hoogte is. Door mijn oma en moeder is verheugd gereageerd op de foto's. Mijn vraag is nu of iemand wat licht kan scheppen over de omstandigheden van de dood van E.W. Hoksbergen. Het "door het hoofd geschoten" van vroegere verhalen van mijn oma tot "onthoofd door een Duitsche granaat" van andere familieleden. Uit de verslagen op deze site kan ik een kleine link leggen met deze verhalen. Mijn verzoek is meer info.

Met vriendelijke groet,

» Dit bericht is geplaatst op 30 juni 2007 23:49

Evert Hoksbergen ( Staf 8 RI ) raakte waarschijnlijk door artillerievuur gewond op de 13e mei in de commandopost van overste Hennink, de commandant van 8 RI. Deze cp. was gelegen in een bosperceel aan het begin van de Levendaalse Weg.
Toen in de avond van de 14e de bezetting van de cp. uitweek naar het zuiden ( men was niet op de hoogte van de inmiddels overeengekomen capitulatie ) is hij (afgaande op de plaats waar hij later is gevonden, zie onder ) meegenomen. Dit zou je vreemd kunnen noemen, omdat andere gewonden juist in de cp. zijn achtergelaten onder toezicht van een arts.

Men kwam terecht in een kalksteenfabriek aan de Rijn ( niet ver van de Rhenense spoorbrug ) en daar moet Hoksbergen vervolgens overleden zijn. Aanvankelijk kreeg hij een veldgraf bij genoemde kalksteenfabriek, later ( op de 3e juni ) is hij overgebracht naar de begraafplaats op de Grebbeberg. Als doodsoorzaak wordt opgegeven: granaatscherf in de schedel.

Volgens sommige bronnen ( b.v Kense ) is hij op 13 mei gesneuveld in de loopgraaf van de cp. van overste Hennink, maar het rapport Sellies - Verhoeven meldt toch echt de steenfabriek als vindplaats en je mag aannemen dat dat accuraat is.
Daarom lijkt het ook vrij zeker dat hij niet op de 13e is gesneuveld, maar dat hij is overleden aan de gevolgen van zijn verwonding op de 14e of, nog waarschijnlijker, op de 15e. De bezetting van de cp. vertrok immers pas in de late avond van de 14e van de Levendaalse Weg naar de Rijn en waarom zou men een gesneuvelde hebben meegenomen.

In het boek " Ergens in Nederland " van Brink en Cramer zou, heb ik inmiddels begrepen, een foto moeten staan van dat veldgraf. Is dat daadwerkelijk het geval dan zal ik hem voor u scannen en opsturen.

» Deze reactie is geplaatst op 1 juli 2007 00:49

Hallo heer Groenman,

Allereerst mijn hartelijke dank voor uw informatieve reactie. Van de zijde van de familie wordt zeer veel waardering uitgesproken over uw website en de onverwacht snelle response. Gisteren heb ik nog wat telefoontjes gepleegd met nageslacht van een oudoom (Wim Hoksbergen, broer van Evert) en oud tante (Marie, zus van Evert). Het meenemen van de zwaargewonde Evert naar de steenfabriek vond de familie wel logisch. Volgens deze mensen, mijn oma en mijn moeder was Evert bijzonder geliefd bij zijn dienstkameraden. Na de oorlog zijn twee van zijn dienstmakkers, Holland en van Gelder ook nog jaren bij de familie op bezoek geweest. Als kind van een jaar of 10 hebben mijn ouders en wij, de kinderen nog in het hotel van de heer van Gelder gegeten. Ik ben inmiddels 41, weet niet of de beide heren nog in leven zijn, contact is verwaterd volgens mijn ouders. Inmiddels weet ik ook van mijn moeder dat Evert een medaille had gekregen, of dit postuum of nog in leven is gebeurd weten we niet. Het is in ieder geval een medaille in de vorm van een kruis. Of eea nog in bezit van de familie is weet ik niet, daar ga ik vanavond mijn licht over opsteken. Mijn moeder wist wel te vertellen dat de militaire kist (uitzendkist in mijn huidige functie bij de KLu) bij oma (Everts moeder) stond en niemand er in mocht kijken. En dan was er het portret, geschilderd was oom Evert in militaire kledij, of dit er nog is weet ik evenmin.
Wilt u trouwens mijn reactie op de site of is communicatie via deze weg wat meer prive? Mij maakt het weinig veschil, en gezien de leeshits op de site ook voor anderen zeer interessant.
Inmiddels zoek ik via antiquariaten naar de boeken die over de Greb geschreven zijn.
Nomaals hartelijk dank voor uw reactie.

Met vriendelijke groet,

Peter Teunissen

» Deze reactie is geplaatst op 2 juli 2007 11:03

Het volgende fragment uit het verslag van sergeant Grisel van Staf 8 RI zou mogelijk enig licht kunnen werpen op het gewond raken van Hoksbergen op de 13e mei door een granaatscherf, zij het dan dat zijn naam niet specifiek wordt genoemd:

"Toen ik op 13 Mei in de loopgraaf bezig was met de lichte mitrailleurs in elkaar te zetten, werd ik evenals de Luitenant Moski, sergeant Elfering en sergeant Heuting en eenige anderen door een springende granaat gewond. Ik werd zwaar gewond en raakte bewusteloos. 16 Mei 's avonds om 10 uur werd ik door burgers naar Rhenen gebracht."

Grisel is dus WEL in de cp. achtergebleven.

» Deze reactie is geplaatst op 2 juli 2007 13:59

Net aan de telefoon gezeten met de broer van Evert Hoksbergen, Wim, al een eind in de 80 maar nog steeds heel helder van geest. Hij kon mij vertellen dat hij in de oorlog met iemand samen naar de Grebbeberg is geweest om Evert te zoeken. Zijn graf was snel gevonden en op het graf lagen de eigendommen van Evert, een portemonee, een portefeuille met wat foto's, een vulpen en zijn horloge. Die spullen zijn in de loop der jaren verdwenen uit het familiebezit. Ook het postuum verleende oorlogsherinneringskruis is niet meer in het bezit van de familie helaas.
Alles wat Wim Hoksbergen nog heeft is een fotocopy van het handgetekende portret van Evert. Hij was ook zeer verbaasd over de omstandigheden van de dood van Evert. Een dienstmakker, Holland (voornaam weet ik niet)is bij hem geweest om te vertellen van Everts dood. Hij heeft de familie toendertijd verteld dat Evert een scherf onder zijn helm kreeg en dus sneuvelde. Misschien om piëteitsredenen, heeft hij niet verteld wat er verder is gebeurd zoals de SGT Sellies in zijn rapport vermeld over de evacuatie naar de kalkzandsteenfabriek, maw het evt langzaam sterven van Evert. Even voor de duidelijkheid, Sld Holland was met Evert in de CP 8 RI.
Ben ook reeds naar deze naam aan het zoeken edoch zonder resultaat. Van het veldgraf bij de steenfabriek is de familie niet op de hoogte geweest.
Het rapport van de SGT Grisel (nogmaals)gelezen en het zou best eens zo kunnen zijn dat bij de gewonden van de springende granaat mijn oudoom zat.
Ik ben een aantal dagen vrij voor ik op uitzending ga en besteed het grootste gedeelte van mijn laatste dagen thuis voor ik vertrek met het rondneuzen op deze site en evt links naar andere. De zoektocht wordt vervolgd.... Heb inmiddels ook weer een foto op een andere site gevonden van het graf van Evert, dit betreft de documentatiegroep '40-45'. Tevens wat inclompete data over E.W. Hoksbergen.

» Deze reactie is geplaatst op 2 juli 2007 14:49

Voor alle zekerheid: sergeant Sellies vermeldt in zijn rapport niet de evacuatie op zichzelf, alleen de plek waar Hoksbergen is gevonden. Maar in feite bevestigt zijn rapport zodoende toch die evacuatie, al blijft het vreemd dat hij in die toestand vervoerd zou zijn. Hoksbergen kan best gezien zijn geweest bij zijn dienstkameraden, maar het is toch moeilijk voorstelbaar dat overste Hennink toestemming zou hebben gegeven voor zijn evacuatie, die uiteindelijk de uitbraak alleen maar kon ophouden. Op de keeper beschouwt klinkt het relaas van Holland logischer, maar daar staat het rapport van Sellies tegenover.

.

» Deze reactie is geplaatst op 2 juli 2007 15:29

Inderdaad vermeld het rapport van SGT Sellies niet de evacuatie. Op het moment van reageren zat ik tot over mijn petkapje in de bijzonderheden van de diverse rapporten en verslagen van de Lt-Kol Hennink, mn de inrichting van de Roode-Kruis post voor het verlaten van de CP 8 RI, de overste had mijn respect al lang maar na het lezen van zijn relaas in zijn dagboek helemaal. "Er zijn eenige dooden, die begraven worden en 22 gekwetsten, van welke een aantal ernstig, die reeds lang zonder ook maar eenigszins voldoende hulp zijn. Ten behoeve van deze laatsten zullen achterblijven de Regimentsarts, 2 man keukenpersoneel en een viertal menschen van mijn commandogroep als ziekenverplegers. De schuilplaatsen van de gekwetsten doe ik voorzien van het Roode-Kruis-teeken."
Ik nam even abusievelijk aan dat Sellies de evacuatie vermeld zou hebben. Ben daarom zeer benieuwd hoe eea nou precies is verlopen tijdens de evacuatie naar de Rijn (kalkzandsteengebied), maar dat wacht ik rustig af.

» Deze reactie is geplaatst op 2 juli 2007 18:32

Het is een merkwaardig verhaal. Als Hoksbergen inderdaad herkenbaar zwaar gewond is geraakt in de CP van Hennink dan is het uitgesloten dat hij met de evacuatie is meegegaan. Alleen goed ter been zijnde mensen zouden meegaan omdat het plan was over de rivier te evacueren. Er zijn dus mijns inziens maar twee reële opties [en vermoedelijk enkele die wij niet kunnen verzinnen]: Of hij is slechts schijnbaar licht gewond geraakt in de CP en de verwondingen bleken later - tijdens de evacuatie - ernstiger, en Hoksbergens is daaraan overleden, of Hoksbergen raakte pas bij elders zwaar gewond. Dat laatste echter zou slecht stroken met de gebeurtenissen op 14 mei.

Daarnaast is het mogelijk dat de lijst van Sellies een fout bevatte of - wellicht aannemelijker - dat bij de overname van de gegevens door De Leeuw een fout gemaakt is.

» Deze reactie is geplaatst op 3 juli 2007 13:13

Het blijft allemaal wel interessant al deze meningen en feiten die de revue passeren. Als Holland de familie vertelde dat Hoksbergen een granaatscherf in zijn schedel kreeg in de CP, zal dat waarschijnlijk wel zo zijn. Ik denk dat hij dus ondanks de scherf toch nog in redelijk goede gezondheid moet zijn geweest om de Rijn te halen. Met hoofdletsel weet je het maar nooit, het trauma kan op een later tijdstip altijd verslechteren zodat hij daaraan overleed, ben natuurlijk geen arts, maar je hoort en ziet dat wel vaker. Feit blijft wel dat zijn veldgraf op het terrein van de steenfabriek lag, dus moet hij daar in de onmiddelijke omgeving gesneuveld zijn. Vraag me dan ook af of er op de foto van dat graf (in het boek "ergens in Nederland", nog wat te zien is van de omgeving of dat het een close up is van de plaats met aanduiding van de gesneuvelde. Als dat geen uitsluitsel biedt ga ik met u mee in uw mening dat er een fout kan zijn gemaakt bij de overgaven van Sellies aan De Leeuw. Ik ben al een paar dagen aan het proberen om de voornaam van Holland te achterhalen, misschien dat hij (mits nog in leven)of zijn nabestaanden nog iets van licht op deze mysterie kan schijnen. Het boek "Doodenwacht bij onze gevallenen" van GH Hoek heb ik reeds in bezit, leuk om te lezen maar belangrijker een tastbare vermelding van het sneuvelen van mijn oudoom. Ben nog ernstig op zoek naar het boek "ergens in Nederland" voor een nette prijs.

» Deze reactie is geplaatst op 3 juli 2007 15:23

Nee, die foto in dat boek blijkt " gewoon " op het Erekerkhof te zijn genomen.
Er werd weliswaar in de door mij geraadpleegde bron naar het veldgraf verwezen, maar ik heb dat inmiddels gecontroleerd. Het klopt niet.
Nu is het op de foto afgebeelde graf ook maar tijdelijk geweest ( de grafstenen waren destijds nog niet uniform ), dus misschien verklaart dat de hier ontstane misvatting.
Overigens met de naam Hoksbergen heel duidelijk zichtbaar op de toen geplaatste witte steen.
De foto komt niet voor op de website.

» Deze reactie is geplaatst op 3 juli 2007 15:49

Ik heb eens gekeken wie er nog meer is gesneuveld bij Staf 8 RI.Misschien lag daar een oplossing voor ons vraagstuk.
Het bleek er, behalve dus Hoksbergen, maar een te zijn, de soldaat L Cornelisse. Ook hij is volgens de bekende Lijst gewond geraakt in de cp. van Hennink, vervolgens meegevoerd ( ook hij ) en bij de kalksteenfabriek overleden. Ook hier een hoofdwond.
Hier is toch iets vreems aan de hand.
Ik vond het verhaal over het vervoer van Hoksbergen al niet waarschijnlijk en nu, met dat 2e verhaal ga ik er nog meer aan twijfelen.


Ik denk zolangzamerhand toch dat we het verhaal van Holland maar moeten aanhouden.

Hieronder de gegevens van Cornelisse.
Cornelisse

Lambertus
Nederhorst den Berg/wpl.Ede
14-03-13
Grebbeberg/Commandopost van 8 RI (gewond)
13-05-40
Militair Ereveld Grebbeberg
Rij 06 - Graf 21
St.-8 R.I.
Dpl.Sld.Motord.

N.H.

I08

GGW
Lotno.: Ede 50. Stam: 2 RW. Lnr.: 33-II-113
Aanvankelijk bevond hij zich met 2 R.W. in de
omgeving van Eindhoven. Hij werd gedetacheerd bij
8 R.I. Op weg hierheen mocht hij zijn ouders in Ede
bezoeken. Gezien de oorlogsdreiging raadde iedereen
hem thuis te blijven. Door plichtsgevoel gedreven
ging hij niet op deze raad in en vertrok naar de
Grebbelinie.

Hij overleed aan hoofdwond. Plaats van overlijden cf
nalatenschap van Kpl. M. Poortman van 1-II-19 R.I.

ovle. 14-5-1940 Grebbeberg in de kalkzandsteen-
fabriek
begr. 14-5-1940 Grebbeberg veldgraf bij de fabriek.
herb. 3-6-1940 Militair Ereveld Grebbeberg.
N.B. Voor verwondingsdatum 13 mei is aangehouden;
toen lag de cp onder artillerievuur. Op 14 mei week
de RC uit naar de Steenfabriek; aangenomen wordt dat
hij gewond is meegevoerd.
Zie Nierstrasz "Optreden Veldleger" p.374-376
De bij CRB genoemde 15 mei waarschijnlijk een
aanzegdatum.
---------

» Deze reactie is geplaatst op 3 juli 2007 16:45

Het wordt alleen maar mysterieuzer. Nu al 2 gewonden die meegenomen zijn. Ook ik twijfel aan de correctheid van de gegevens. Hennink heeft,zoals het een goed commandant betaamd,gezord voor een veilig en beschermd(zo goed en zo kwaad als dat ging onder de omstandigheden)heenkomen voor de gewonden. Hij heeft zelfs mensen van zijn commandopost achtergelaten voor de zorg voor deze gewonden, buiten het veplegend personeel om wiens taak het zowiezo was. Omdat meerder mensen deze discussie volgen (meer speurtocht naar het onbekende zou ik zeggen) nog even de gevens van mijn oudoom.

Hoksbergen

Evert Wilhelmus
Heteren
27-01-14
Grebbeberg/Commandopost van 8 RI (gewond)
13-05-40
Militair Ereveld Grebbeberg
Rij 07 - Graf 37
St.-8 R.I.
Dpl.Sld.

R.K.

I08

GGH
Lotno.: Heteren 97. Stam: 8 RI. Lnr.: 34-II-40
Met de cp van C.-8 RI uitgeweken naar de
Steenfabriek; waarschijnlijk gewond geraakt bij het
artillerievuur op de eerste cp op 13 mei en
meegevoerd op 14 mei. Doodsoorzaak cf Verlustmeldung
= granaatscherf in schedel.


Bronnen: Rapport van begravingen van Sgt.Sellies
(bijlage 84) en De strijd op Nederlands grondgebied
tijdens WO II, Hoofddeel III/ Deel 3: De operati‰n
van het veldleger en het oostfront van de Vesting
Holland Mei 1940, pag. 374-376.
Afbeelding eerste graf in ' Ergens in Nederland '
van Brink en Cramer. Plaats van overlijden cf
nalatenschap van Kpl. M. Poortman van 1-II-19 R.I.

ovle. 14-5-1940 Grebbeberg Kalkzandsteenfabriek
begr. 14-5-1940 Grebbeberg veldgraf bij de fabriek.
herb. 3-6-1940 Militair Ereveld Grebbeberg. Graf
7-38. Graf is hernummerd.

Blijft toch allemaal een vreemd verhaal, tijdens een uitbraak/evacuatie je (ernstig) gewonden meenemen terwijl er een regimentsarts achter blijft (ik neem aan vd Made).
Ik ben trouwens nog nergens de naam J.van Gelder tegengekomen die in de staf zat met Hoksbergen...

» Deze reactie is geplaatst op 3 juli 2007 17:11

De arts die achterbleef was natuurlijk niet vd Made (verkeerd geknipt/geplakt) maar de huisarts uit Rhenen Dr Paris.

» Deze reactie is geplaatst op 3 juli 2007 17:17

In of bij de cp. van 8 RI zijn absoluut meer militairen gesneuveld, maar ik heb alleen die van Staf 8 RI bekeken. De rest kwam van andere onderdelen,zoals I - 24 RI, die een toevlucht hadden gezocht op de cp.
Wie dat geweest zijn is veel moeilijker na te gaan.

Bij de kalksteenfabriek is tijdens een patrouilleactiviteit in elk geval een Nederlandse militair gesneuveld. Volgens een der verslagen van Staf 8 RI ( sergeant Smith ) zou het zich om iemand van de koksploeg gehandeld hebben. Maar ook hier is moeilijk na te gaan wie en wat. Dat het iemand van de koksploeg was had hij van horen zeggen. Bij koksploeg denk je trouwens aan Staf 8 RI, maar noch Hoksbergen, noch Cornelisse komen hiervoor in aanmerking.

» Deze reactie is geplaatst op 3 juli 2007 17:37

Ik ben er van overtuigd dat de lijst met overlijdensgegevens niet correct is. Zojuist weer een half uur aan de telefoon gezeten met Oom Wim Hoksbergen, de broer van Evert Hoksbergen. Verbazend vinden wij het allemaal dat na een inleiding in de materie, iedereen gaat nadenken over 67 jaar gelden, en de jaren erna dat er over het onderwerp werd gesproken. Het verhaal is volgens oom Wim als volgt; op 13 mei 1940 hebben Holland en Hoksbergen de opdracht gehad de lichte mitrailleurs te gaan halen
(waarschijnlijk met meerderen want het waren er 70). Bij terugkomst in de CP zijn deze wapens uitgeladen, het was op dit moment, zei Holland, dat Evert Hoksbergen een granaatscherf net onder zijn leeuwenhelm kreeg. Hij was op slag dood, volgens Holland geen fraai gezicht... Dit komt ook overeen met het stukje verslag van SGT Grisel "Toen ik op 13 Mei in de loopgraaf bezig was met de lichte mitrailleurs in elkaar te zetten, werd ik evenals de Luitenant Moski, sergeant Elfering en sergeant Heuting en eenige anderen door een springende granaat gewond. Ik werd zwaar gewond en raakte bewusteloos. 16 Mei 's avonds om 10 uur werd ik door burgers naar Rhenen gebracht". Evert is dus niet ergens mee naar toe genomen, dit wordt bevestigd door Oom Wim,hij was namelijk op de zondag na de capiltulatie op de Greb om het graf van Evert te zoeken. Dat was 19 mei 1940!!! Dus Evert kan dus niet herbegraven zijn op 3 juni 1940, want hij lag er al! Oom Wim weet dit 100% zeker. De militairen die eea bewaakten hebben nog gevraagd of de spullen op het graf van Evert waren. Ook was Oom Wim verbaasd over de bakken ontsmettingsmiddel die her en der stonden opgesteld. Evert was die zondag volgens de soldaten ook net begraven. Wat Oom Wim ook nog wist te vertellen was dat de Majoor Jacometti die zondag ook op de hoek van rij 7 was begraven en pas later naar een andere rij is verplaatst.

» Deze reactie is geplaatst op 4 juli 2007 21:08

Mijn moeder heeft in haar bezit nog enkele foto's van net na de oorlog. Het betreft de overhandiging van het huis dat 8RI heeft geschonken aan de moeder van Evert (gratis huurwoning tot zij zou overlijden). Op deze foto staan Aoo Pieper in uniform, H van Gelder en waarschijnlijk Holland. Oom Wim moet daar uitsluitsel over geven. Dit kan pas als ik uit den vreemde ben wedergekeerd, dus ergens okt/nov. Ben van plan om met mijn ouders oom Wim te bezoeken en nog eens naar zijn verhalen te luisteren. De foto's zal ik ook aan de stichting doen toekomen, digitaal uiteraard voor plaatsing op deze site. Ook heeft oom Wim een zelfgemaakte shagkoker van mijn opa in bezit, gemaakt van aluminium met daarop een gravure van de militaire gedenksteen van Evert. Leuk detail is de steen die de familie op het graf van Evert heeft doen plaatsen na de capitulatie, toen deze werd verwijderd en er een militaire steen geplaatst werd is de steen naar oom Wim gegaan. Na het overlijden (electrisch ongeval) van mijn opa Piet Hoksbergen enkele jaren na de bevrijding, heeft oom Wim de steen laten herbehandelen door een Amsterdamse steenhouwer. De kant van Evert werd dichtgesmeerd en op de achterzijde heeft oom Wim een Christusbeeld en de gegevens van mijn opa laten houwen. Helaas is het graf van mijn opa vorig jaar geruimd en de steen waarschijnlijk vernietigd. Mijn moeder en ik waren niet op de hoogte van het dubbelgebruik van de grafsteen helaas.

» Deze reactie is geplaatst op 4 juli 2007 21:23

Tja, de databank Nederlandse gesneuvelden zit er een enkele keer naast (dat hebben we al eerder beleefd, al zullen van veruit de meeste gesneuvelde militairen de gegevens gewoon correct zijn ) en is mogelijk ook wel eens foutief overgenomen.
Ik kan met recht zeggen dat ik vanaf het begin al twijfelde aan het meenemen van de zwaargewonde Hoksbergen bij de uitbraak van Hennink. Vooral natuurlijk ook omdat de mogelijkheid bestond ze onder de hoede van een arts achter te laten. Het identieke verhaal over Cornelisse maakte het zeker niet geloofwaardiger.
Het relaas van Holland lijkt mij het enige echte verhaal. Behalve mogelijk het aantal van 70 lichte mitrailleurs, waaraan door anderen ( zoals luitenant Moskie ) ronduit wordt getwijfeld. Mij lijkt het ook nogal veel.

Ik geef toe dat het wel bijzonder is dat 67 jaar na dato zo'n zaak ineens weer hevig tot leven komt, maar voor ons is dat al minder verrassend. Er zijn meer van dit soort gevallen geweest. Die overigens niet steeds tot een bevredigende oplossing hebben geleid, zoals in dit geval m.i wel.

» Deze reactie is geplaatst op 4 juli 2007 21:56

Dan lijkt het me duidelijk dat een fout is gemaakt, vermoedelijk in het overnemen van de lijst van sergeant Sellies. Overigens lijken de bakken ontsmettingsmiddelen me een verwijzing naar ongebluste kalk die men over begraven lijken plachtte te gooien.

» Deze reactie is geplaatst op 4 juli 2007 23:08

Oom Wim had het over lysol of iets dergelijks. Om de persoonlijke eigendommen te ontsmetten misschien?

» Deze reactie is geplaatst op 4 juli 2007 23:13

De zoektocht naar de heer J van Gelder is gestaakt. Hij heet dus Hannes van GelderEN en is al in 1980 overleden. Zijn echtgenote leeft nog wel en runt op haar 85ste een cafe in Assendelft. Het cafe heet "grand cafe Hannes". Na mijn uitzending wil ik er eens langs gaan. Ik ben nog wel op zoek naar Holland, hij had een cafe aan de dijk in Haalderen. Hij is de voornaamste ooggetuige geweest. Dus als iemand wat info heeft.....

» Deze reactie is geplaatst op 7 juli 2007 17:26

Met deze informatie is mogelijk nog best wat te achterhalen. Afgezien van die weduwe kunnen er best ook nog nakomelingen ( in de eerste lijn dan ) zijn, die iets van deze zaak weten. Temeer omdat beide heren tot jaren na de oorlog bezoeken zijn blijven afleggen aan de familie van uw oudoom. En waarom zouden er geen foto's bewaard kunnen zijn uit b.v de mobilisatie?
Het lijkt me zeker de moeite waard om deze sporen na te lopen.
Tevens het beste toegewenst in verband met de komende uitzending.

» Deze reactie is geplaatst op 7 juli 2007 17:41

Inderdaad zijn er nakomelingen, ik weet via een krantenartikel van het bestaan van in ieder geval twee zonen af. Ik zal zeker contact leggen met deze mensen. Bedankt alvast voor uw inspanningen, misschien dat ik vanuit een andere omgeving nog wat toe kan voegen aan dit verhaal...

» Deze reactie is geplaatst op 8 juli 2007 11:24

Na een aantal maanden inactief te zijn geweest aangaande dit onderwerp heb ik mij weer volledig op de materie gestort. Via de familie krijg ik een bidprentje van E.W. Hoksbergen. Heb inmiddels een origineel (ongebruikt in cellofaan uit die tijd na de oorlog)OHK in bezit ter vervanging van Everts OHK. Vandaag kreeg ik een mailtje van de dochter van Hannes van Gelderen. Ik probeer volgende week met de vrouw van Hannes af te spreken, zij heeft foto's en verhalen!!, en wil me heel graag ontmoeten. De dochter van Hannes heeft nog steeds!! contact met de dochter van Berend Holland, hoera een naam... en dus nog meer info, hij was er bij toen Evert sneuvelde, het lichte mitrailleur verhaal kan zij misschien ophelderen. Mijn verzoek bij DARIC neergelegd omtrent Everts militaire gegevens. Misschien nog naar NIMH voor wat verdere details. Vraag me af of Evert ook het mobilisatiekruis kon hebben ontvangen, postuum misschien?

» Deze reactie is geplaatst op 16 november 2007 13:09

Het mobilisatiekruis was een bijzondere orde omdat deze niet verleend werd vanwege een andere verdienste dan zes maanden of meer in werkelijke dienst geweest zijn. Bovendien werd het kruis niet zonder meer uitgereikt maar moest het worden aangevraagd en gekocht. Dat kostte 7,50 gulden, een zeer hoog bedrag in die tijd. De vraag is dan waarom dit postuum aangeschaft zou worden nu het geen dapperheidsonderscheidings is. De kans is dus klein dat er een mobilisatiekruis postuum is aangevraagd.

» Deze reactie is geplaatst op 16 november 2007 15:55

Gisteren bij de weduwe geweest van Hannes (Johannes) van Gelderen en zijn dochter. Hele fijne middag gehad, zonen ook gezien en kennis mee gemaakt, erg hartelijke mensen. Weer wat details wijzer en belangrijker, foto's, bidprentjes en verhalen uit die tijd. Op deze site staan zeker een aantal foto's weet ik nu, waar Hannes van Gelderen op staat. Een paar uit 1934 tijdens zijn dienstplicht en twee foto's uit de mobilisatie. Die laatsten staan in het verslag "Dagboek van de Sergeant H.J. Jansen". De 1e Sectie tijdens de mobilisatie. Op de linkerfoto staat hij 3de van rechtsboven en de rechterfoto middenvoor. De andere foto waarvan ik zeker weet dat hij daar op staat is die in het verhaal "Ik was soldaat van 8RI", het fotoonderschrift heet "Juli 1934 - Een detachement van het 8ste Regiment Infanterie liep de 4 daagse afstandmarsch in Nijmegen". Hannes staat achter 6de van rechts. De twee waar ik niet zeker van ben staan ook in dit verhaal en laat ik de familie identificeren. Johannes van Gelderen is opgekomen in 1934 als milicien 8RI staf vaandelwacht, gemobiliseerd in augustus 1939. Hij zat in 1-II-8RI en was soldaat. Krijgsgevangen afgevoerd naar Stalag II A. Vrijwillig gaan werken ergens in Polen en veel later dan zijn maten teruggekeerd in Nederland. Het krantenknipsel dat de terugkeer naar Nederland uit krijgsgevangenschap aanhaalde is nog in bezit van zijn weduwe evenals wat veldpost en brieven uit Duitsland en tijdens de mobilisatie. Zelf foto's en bidprentjes van mijn familie zijn in bezit van zijn vrouw. Een originele foto van Evert Hoksbergen tijdens zijn dienstplicht in 1934, de zg statiefoto die de familie alleen als tekening bezit. Ook een foto uit begin vijftiger jaren met de schuine stenen op de begraafplaats. Foto's van B. Koops (voormalig voorzitter vereniging 8RI)tijdens de uitreiking van de sleutel van het huis voor de moeder van Evert, mijn overgrootmoeder, waar mijn oma en moeder ook op staan. Foto's van de familie Hoksbergen kompleet na de oorlog dus zonder Evert en mijn grootvader. Foto's van mijn overgrootouders. Bidprentjes van mijn overgrootouders, grootvader en diverse uitvoeringen van die van Evert. Van alle foto's van mijn familie en de bidprentjes krijg ik replica's cq herafdrukken. Heb ook een originele foto van Hannes in tenue uit 1934 in bezit gekregen. Misschien leuk voor de site als ik de foto's in mijn bezit heb?

Heb nog een adres en telefoonnummer gekregen van de dochter van Berend Holland (korporaal staf 8RI). Hij staat vermeld bij de foto's in het dagboek van Jan Kense. Inmiddels ook ernstig aan het verzamelen geslagen, diverse boeken en memorabilia in bezit waaronder de speld Grebbeberg mei 1940 8RI.

Van de verhalen wat kleine details die ik hier wil openbaren, zonder in bijzonderheden te treden, gaan over de dood van Evert. Volgens oom Wim Hoksbergen was Berend Holland bij Evert toen hij viel. Ook heeft Berend verteld waar en hoe. Hannes van Gelderen zat bij 1-II-8RI en wist te vertellen aan zijn gezin waar, maar het hoe was anders... Zou Hannes in de cp van Lt-Kol Hennink zijn geweest of heeft hij de informatie uit 2de hand??? Vraag, kon hij naar daar zijn teruggetrokken? Mijn moeder kan zich herinneren dat Berend Holland hetzelfde verhaal (als dat van oom Wim) aan een andere oom (Toon Selbach, echtgenoot van Aleida Hoksbergen, zus van Evert)heeft verteld en dat zij als meisje dat stiekem heeft afgeluisterd.

Evert Hoksbergen, Hannes van Gelderen, Berend Holland, Jan Kense en Willem Lammers waren vrienden en de overgebleven vier zijn dat tot hun dood ook gebleven. De familie Kense is niet meer (geen kinderen), Berend Holland en zijn vrouw zijn er ook niet meer, een dochter die nog eea weet, Hannes is er ook niet meer evenals Willem Lammers en zijn vrouw. Willem Lammers staat ook op deze site (luchtverdedigingsdienst). Een foto staat in het verhaal "Afscheid van commandant Tino Deen". Tot 1997 is de weduwe van Hannes van Gelderen nog bij de herdenkingen geweest, toen was het voor haar klaar, bijna geen bekenden meer...

Evert en Hannes zijn beiden ingekwartierd geweest bij familie van de Peppel in Rhenen tijdens de mobilisatie die een winkel of iets dergelijks hadden.

Tot zover....

» Deze reactie is geplaatst op 24 november 2007 20:40

Of Johannes van Gelderen ook in de cp. van Hennink is geweest kan ik niet bevestigen. Maar als je weet dat het daar een allegaartje is geweest van (in de meeste gevallen teruggetrokken ) militairen van allerlei onderdelen (zowel van 8 RI, 24 RI, 11 RI en 19 RI ) lijkt me dit niet a priori onmogelijk.

» Deze reactie is geplaatst op 25 november 2007 00:48

Helaas, vandaag een telefoongesprek gehad met de dochter van Berend Holland, Ria Dinnissen-Holland (Dinnissen is geen relatie met Dinnissen van staf 8RI) zijheeft geen herinnering aan de doodsoorzaak van Evert Hoksbergen weet wel wie hij was en heeft er veel over gehoord. Berend Holland is 17 jaar geleden overleden, veel gesprekken met oom Han(nes) van Gelderen en oom Jan Kense en oom Willem Lammers en ene meneer Huetink(g). Helaas geen bruikbare informatie. Ria Dinnissen bezit een boek met foto van haar vader, krijg nog de juiste titel. Ongelofelijk hoe blij mensen zijn met de informatie die er van deze site te halen is. We schrijven 67 1/2 jaar na dato en de nabestaanden praten er nog steeds over, dat was mijzelf al duidelijk maar de familie is er ook nog steeds mee bezig. Dat bleek vanmiddag uit mijn gesprek met Ria Dinnissen, "wilt u nog foto's van uw vader zien?", die staan op de site www.grebbeberg.nl, antwoord: "ja heel graag"...
Je word er stil van.
Allemaal,(nabestaanden) vertellen over de band die deze mannen hebben, de trance op de Greb,de feeststemming naderhand. Deze ongewone band die soldaten/militairen bindt. Samen knokken, samen huilen, samen herdenken en samen een biertje drinken en vertellen over toen. Dat doen we/ze nog steeds. Gisteren kwam mijn kameraad thuis uit Afghanistan, traantje gelaten vanwege zijn veilige thuiskomst. Dat is wat de kinderen van de mannen van mei 1940 zo opviel, grote vaders, volwassen mensen die zo onder de indruk zijn van hun gemoedstoestand, het ene moment met tranen, het andere moment onder het genot van een biertje zo gemoedelijk met elkaar.
Laten we de herinnering aan deze mannen levend houden, ook als ze er niet meer zijn, dat zijn we verplicht.

» Deze reactie is geplaatst op 25 november 2007 21:25

Ik krijg binnenkort een boek opgestuurd van Ria Dinnissen-Holland "de citadel van Antwerpen", met foto's van haar vader en een aantal foto's van het vierdaagsedetachement Nijmegen 1934. Tevens een losse foto met geheel 8RI omstreeks 1939. In een documantaire van de VPRO "hoe dood zijn onze doden" komt die foto volgens mij ook voorbij. Misschien dat iemand die foto kent/heeft?
Ik heb vorige week wat foto's gestuurd maar er nog niks van op de site teruggezien, misschien is het handiger om ze bij de informatie van mijn oudoom toe te voegen met details van mijn hand? Zou dat zeer op prijs stellen. Heb inmiddels wat meer foto's gekregen. De familie van Gelderen zit ook sinds vorige week vrijdag aan deze site gekluisterd en hunkert naar meer informatie/foto's. Treffend is ook de documantaire "De Greb" uit 1990 van de VPRO-site waar Jan Kense in wordt geinterviewd en waar de foto van hem en Evert weer in beeld komt.

» Deze reactie is geplaatst op 30 november 2007 10:24

Wij hebben de afgelopen paar weken heel veel tijd in andere zaken moeten steken. Omdat wij allen dit naast ons reguliere werk doen, is onze tijd helaas beperkt. We hadden een nieuwe site van onze Greb familie die afgelopen zondag live ging, we hebben plannen die met de provincie worden uitgewerkt voor subsidietrajecten, en andere dringende zaken. Maar wat in het vat zit verzuurd niet. Wij zullen uw kwestie bekijken, en u laten weten hoe wij kunnen en zullen assisteren. We vragen om enig begrip voor de eventuele vertraging.

» Deze reactie is geplaatst op 30 november 2007 12:01

De genoemde groepsfoto van 8RI staat ook op de website:
http://www.grebbeberg.nl/bibliotheek/8ri.html

De door u gemailde foto's zijn ontvangen, waarvoor dank, door drukte op het werk nog niet aan toe gekomen om ze te plaatsen, doe ik morgen!

Gr,
Rutger.

» Deze reactie is geplaatst op 30 november 2007 17:54

Weer een aanvulling. Vanochtend een kopie ontvangen, van het Utrechts archief, van de overlijdensakte van EW Hoksbergen. Wat me opviel was dat de aangever de zwager van Evert was en dit pas deed op 8 november 1940. Volgens de akte is Evert overleden op 13 mei 1940 om 0930 uur. Ik moet dus echt in de verslagen duiken voor meer bijzonderheden.
Ook in de overlijdensakte staat, evenals op deze site, de roepnaam vermeld met de tweede doopnaam dus Evert Wilhelmus. Hij heet van geboortenaam dus Everardus Wilhelmus Hoksbergen, roepnaam Evert. Als bijzonderheid nog de trouwakte van zijn ouders, mijn overgrootouders gevonden in het Genlias archief("opoe" heb ik als klein kind nog gekend en kan me haar ook nog herinneren). Fijn dat de foto van Evert nu bij zijn "dossier" staat, mijn dank hiervoor. Ik moet nog de foto's van J. van Gelderen ordenen en beschrijven, een paar heb ik reeds gemailt een aantal moet ik nog sturen. Zou dat iets voor de bibliotheek zijn om deze verzameling te inventariseren als onderdeel 1-II-8RI?

» Deze reactie is geplaatst op 21 december 2007 14:36

Gisteren na een bezoek aan het graf van Evert en het plaatsen van een bloemetje, bij mijn oudoom Wim Hoksbergen geweest. Heel veel informatie meegekregen, veel opgeschreven en diverse foto's gekopiëerd. De beruchte tekening van Evert gezien, de "kunstenaar" is erg creatief geweest door op de linkermouw een Duitse steelgranaat te tekenen in plaats van de bom met vlammen, in blauw/groen nog wel dus erg opvallend. De tekening had als voorbeeld Evert staand naast het tafeltje met sjako. Oom Wim heeft een kopie, de dochter van Grad Pastoors (zwager van Evert)heeft het origineel.
Evert was erg trots op zijn kepie.

In oom Wim's overtuiging is er maar één relaas omtrend Everts dood, ook oom Wim kent de verhalen die de ronde gingen na de capitulatie, de lichte mitrailleurs met SGT Grisel, de springende granaat en de scherf in de schedel is HET verhaal. Berend Holland heeft dit bij de familie verklaard, sterker nog, later heeft Berend Holland de familie Hoksbergen uitgenodigd in Haalderen in het cafe dat hij uitbaatte, om eea nogmaals duidelijk in alle details te vertellen.

Ik heb diverse prangende vragen afgevuurd, ongelofelijk wat een geheugen deze man heeft, namen, plaatsen en details zijn schijnbaar zonder nadenken voor handen. Zelfs tijdens de mobilisatietijd heeft Evert niet verteld wat zijn functie bij de staf 8RI inhield, en dat terwijl oom Wim hem regelmatig bezocht. Evert was de favoriete broer vertelde hij. Wat Evert wel heeft verteld is dat hij tijdens de mobilisatie veel, bijna dagelijks, met de priesters/dominees op pad ging met de motorfiets (of hij nu dus motorordonans was is onduidelijk, oom Wim vraagt zich af of hij dat in dienst had geleerd maar weet dat dus niet). Als dank daarvoor heeft hij hiervoor een vulpen gekregen. Deze vulpen lag op zijn graf op 19 mei 1940 maar de bezittingen mochten niet aangeraakt worden omdat ze nog ontsmet moesten worden (de bakken met lysol achtige vloeistof!). De aanwezige personen vertelden dat de ouders de bezittingen thuis gestuurd kregen. Misschien dat hierover wat info te vinden is de boeken "ons werk aan de Grebbe" en "priesters in het veldgrijs" die ik al bezit maar nog niet heb kunnen lezen.

Verder alle details gekregen omtrent de schenking van het huis inclusief meubels en kleding aan Everts moeder, mijn oma en mijn moeder door "de vereeniging 8 RI-1940". De acte is in bezit van mijn moeder, duidelijk leesbare kopie hiervan gemaakt. Binnen de familie heeft lang onbegrip bestaan (eigenlijk nu nog) waarom de gemeente Heteren (waar Randwijk onder valt) nooit een monument of straatnaam aan Evert Hoksbergen heeft gewijd. Dat terwijl er 43 militairen naar de oorlog gingen en alleen Evert is gesneuveld. In Driel is dat wel gebeurd, J. Kosman (verre familie van me!) heeft daar een straat vernoemd gekregen. J. Kosman is een oudoom van de man van mijn achternicht (dochter van zus van Evert). J. Kosman zat bij 1-III-8RI en ligt ook op de Greb begraven.

Nog het hele verhaal te horen gekregen omtrent de plotselinge evacuatie in mei 1940 van oom Wim met zijn vrouw en baby van drie dagen oud. Daar heeft zijn vrouw nu weer erg veel herinneringen en dromen over. Af en toe schokkende verhalen gehoord...

Weer veel indrukken gekregen in mijn quest naar de geschiedenis van Evert Hoksbergen...

» Deze reactie is geplaatst op 4 januari 2008 21:08

Over de in onderstaand stuk genoemde Johan Kosman nog het volgende: deze (destijds in Heeteren wonende en in Groesbeek geboren ) militair, die behoorde tot de 1e sectie van 1 - III - 8 RI, werd op 11 mei 1940 met vrijwel de hele groep van sergeant Mulder gedood in zijn stelling bij boerderij Middelkoop in het voorpostengebied tussen Wageningen en de Grebbeberg.

» Deze reactie is geplaatst op 4 januari 2008 21:33

Zo af en toe wordt er nog wel eens wat gevonden...
Gisteren ontving ik van een neef van Evert Hoksbergen een boekje over de oorlogsdagen in Randwijk, geboorte-/woonplaats van Evert Hoksbergen. In het boekje de originele brief van Hare Majesteit koningin Wilhelmina waarin ze haar deelneming betuigde aan mijn overgrootvader Petrus Hoksbergen met het sneuvelen van Evert. Weer een mooi moment zo vlak voor mijn volgende missie.

» Deze reactie is geplaatst op 24 september 2008 12:33

Ik heb het... Het handgetekende portret van EW Hoksbergen, gemaakt in juli '41. 55x75 cm groot, dus een behoorlijke poster. Uiteraard beschadigd door de tand des tijds maar niet te erg dus voor in een mooie lijst. Tevens een paar brieven gericht aan de familie Hoksbergen, geschreven door Hannes van Gelderen net na zijn terugkeer uit Polen in 1941 geschreven. Enkele woorden over het sneuvelen van Evert, het respect wat hij had voor hem, hij noemde hem een kameraad, een echte soldaat....
Het verdriet over het verlies van Evert, zijn ziekte in Polen (krijgsgevangenschap) en de hartelijkheid van de familie Hoksbergen die hij gedurende de mobilisatie had ontvangen. Een emotionele brief. Zijn dochter zal er blij mee zijn want daar gaat hij naar toe.
De andere brief is de speech (uiteraard met enkele woorden over Evert)ter ere van het huwelijk van de zwager van Evert, Grad Pastoors (die op 18 mei 1940 het graf van Evert aantrof op de Greb en later dat jaar aangifte deed van zijn sneuvelen). Deze man is daar de verdere rest van zijn leven mee bezig geweest. Van zijn dochter kreeg ik het portret. Mijn achternicht dus. Tevens nog wat krantenknipsels over het huis dat de vereniging 8 R.I. 1940 aan mijn groot- en overgrootmoeder schonk gekregen en wat familieberichten uit de krant. Ik ben er weer zeer content mee....

» Deze reactie is geplaatst op 29 september 2008 10:47

Ontvangen van het CDC de militaire staat van dienst van Evert Hoksbergen.
Hij was in 1934 gewoon dienstplichtig en ingedeeld bij 2 bataljon 1ste compagnie 8RI. Tijdens zijn mobilisatie is hij pas ingedeeld bij staf 8RI als helper mitrailleurschutter. Het verhaal Grisel...?!
Grappig is de pentoevoeging op zijn boekje 14.01.27.014. Lijkt op mijn registratie nummer, geboortedatum achterstevoren met een volgnummer. Gestempeld met de machtiging verleend tot het "dragen van het Oorlogsherinneringskruis met gesp, voor bijzondere krijgsverrichtingen 'Nederland Mei 1940' (Nr P730)". Zijn diensttijd was van 19 maart 1934 tot 1 septembver 1934, groot verlof, 15 september 1938 tot 1 oktober 1938, groot verlof en zijn tijd van 25 augustus 1939 tot 13 mei 1940.

» Deze reactie is geplaatst op 21 januari 2009 10:12

Nog even een paar aanvullingen; de potloodtekening van mijn oudoom hangt inmiddels ingelijst (stijl 40-er jaren)in mijn woonkamer, een echte blikvanger. Een bodemvondst hembrug bajonet komt ook mijn kant op, de dochter van Hannes van Gelderen heeft die in haar bezit, althans haar partner, zit ook een verhaal achter. Deze partner heeft na de oorlog samen met zijn opa op hun grondgebied gezocht naar de wapens en uitrusting die terugtrekkende Nederlandse soldaten na een overnachting op het landgoed hebben begraven. Alleen die ene bajonet is teruggevonden.

Vorige maand bij het NIMH geweest, veel gelezen, weinig nieuwe dingen gezien. Kopieën meegekregen van een verslag van sgt H.A.J. Thomassen (8RI) en sgt E. Veldkamp (19RI). Beide verslagen melden de artillerie aanval op de CP van overste Hennink in de ochtend van 13 mei 1940. Op de overlijdensacte van E.W. Hoksbergen staat overlijdenstijd voormiddag ten half tien. Veldkamp vermeldt over 13 mei 1940 in zijn veldrapport "Onze verliezen waren vijf gewonden en één gesneuveld, allen door het inslaan van een voltreffer der Duitsche art.". Deze verliezen zijn waarschijnlijk van 19 RI, maar zeker weten doe ik dat niet. Tevens de fotodatabase mogen aanschouwen, ook nagenoeg geen foto's die ik nog niet gezien heb. Zeer behulpzame collega's daar bij het NIMH!

» Deze reactie is geplaatst op 13 maart 2009 11:01

Voor mijn vertrek naar Afghanistan werd ik benaderd door een nabestaande van iemand die begraven ligt op de Greb. Of ik wilde delen hoe ik aan mijn informatie kom gezien mijn vasthoudendheid om zoveel mogelijk informatie over mijn oudoom te verkrijgen. Dat wilde ik wel, ik ben in staat geweest om voor deze nabestaande een overlijdensacte op te sporen via internet. We zullen in de nabije toekomst wel weer contect hebben. Intussen heb ik het rode kruis benaderd voor hun informatie over EW Hoksbergen. Dat is in behandeling en verwacht ik ieder moment te ontvangen. Aankomende weken even vrij, en dus tijd om wat instanties te bezoeken. In mijn bezit is inmiddels een hembrug bajonet die ik in een vorige reactie vermeldde.

Tijdens mijn afwezigheid heb ik kunnen genieten (zij het mondjesmaat, vanwege slecht internet) van jullie nieuwe site. Ik vond het al erg mooi maar het ziet er fantastisch uit. Even wennen aan de opzet en manier van zoeken, die werkt blijkbaar anders want veel resultaat krijg ik niet op mijn zoekopdracht. Desalnietemin een geweldige prestatie!

Ook heb ik via de discussiegroep de meningen gevolgd over de serie over de oorlog van de NPS. Ik heb er vluchtig even naar gekeken op internet gisteren (ben pas 36 uur thuis)en vond wat ik zag leuk van opzet. Zeker omdat er nieuw beeldmateriaal bij zit een aanrader.

Ik heb nog wel een vraag en wil jullie niet haasten maar in september 2008 heb ik materiaal ingestuurd van de maat van mijn oudoom Hannes van Gelderen. Ondanks de toezegging van plaatsing heb ik nog niets gezien. Ik heb begrip voor de drukte waar jullie in zitten en een eindeloos geduld, echter de weduwe van van Gelderen is niet lang meer onder ons, haar gezondheid is tanende. Ze heeft wel mijn stuk gezien maar na editting zal het er ongetwijfeld anders uitzien. Ik hoop op een reactie.

Met vriendelijke groet,

» Deze reactie is geplaatst op 22 december 2009 11:16

Vandaag weer eens kunnen telefoneren met de broer van EW Hoksbergen, oom Wim voor mij. De man is in aflatende gezondheid maar nog steeds onuitputtelijk blijkbaar wat informatie aangaat. Hij wist zich ineens feilloos te herinneren wat Evert nu precies deed tijdens de mobilisatiemaanden en voor wie, wat hij daarvoor kreeg, een lederen etui met vulpen en potlood(18 mei 1940 lagen deze spullen op zijn graf en werden later aan de familie gegeven). Hij deed dus ordonnansdiensten voor van Exel en Joosten. Waarschijnlijk per motorfiets. Ook het inkwartieradres nadat Evert uit de Cuneratoren moest vanwege vocht en tocht wist hij te vertellen, van de Peppel, een bakker/bezorger en geen fietsenwinkel zoals de familie van Gelderen dacht. Ik belde dus om zijn toestemming te vragen om een biografisch verslag te maken voor deze site en hij was daar erg verheugd over en trots op hetgeen ik allemaal doe ter nagedachtenis van Evert Hoksbergen. Nog wat gegevens over zijn opgroeien en werk gekregen maar het merendeel wist ik al, wat meer bijzonderheden en namen gekregen. De steenfabriek waar Evert werkte, die bestaat nog steeds. Ook gevraagd of Evert soms voorkomt op de "erelijst der gevallenen" dat zich in de hal van de tweede kamer bevind. Oom Wim weet daar niets van, hij was toen dat geïnitieerd werd niet meer inwonend thuis en kan zich daar ook niets van herinneren, ik moet naar het NIOD dus.
Ik zal het allemaal in een verslag zetten wat tzt te lezen is op deze site.
Tweede Kerstdag had ik nog een bloemetje gezet op Everts graf, smiddags werd er nog een bloemetje gezet bij de "in memoriam" steen van Adriaan van Hal door zijn dochter en schoonzoon... Er stond nog een kerststukje onder de sneeuw bij het graf van AJ Rison. Weinig bloemen, veel bezoekers die dag, jammer...

» Deze reactie is geplaatst op 24 januari 2010 13:53

Van de dochter van Hannes van Gelderen kreeg ik vandaag een mail in reactie op de biografie van EW Hoksbergen die ik met toestemming van de familie en op verzoek- en samenwerking met Stichting Kennispunt Mei 1940/ Stichting De Greb heb mogen maken.



------------------------------------------------------------------------
Lieve Peter en familie,

Nou zeg, daar mag je zeker trots op zijn. Wat een mooie nagedachtenis van het slaapie van mijn vader. Gefeliciteerd ook namens mijn moeder...

------------------------------------------------------------------------

» Deze reactie is geplaatst op 15 februari 2010 17:01

Vanavond vind ik tijdens mijn onderzoek naar de genealogie van de familie Hoksbergen een huwelijksacte van de overgrootvader van Evert. In de acte staat vermeld dat voor de ambtenaar van de burgelijke stand van de stad Arnhem, Cornelis Hoksbergen, Ridder Militaire Willemsorde 4de Klasse staat. Na wat speurwerk gevonden dat, bijzonder vond ik zelf, Cornelis Hoksbergen, fusilier 5de nationale militie onderdeel van de 8ste militie (Oranje Gelderland,vaandel 8RI, Quatre-Bras en Waterloo). Zijn achterkleinkind diende bij 8RI...

» Deze reactie is geplaatst op 24 maart 2010 22:18

Correctie; Everts overgrootvader zat dus niet in het 8ste maar in de 2de Nederlandse divisie 1ste Brigade, 5de nationale militie bataljon (482). Het 8ste was onderdeel van die zelfde 1ste Brigade van de 2de Nederlandse divisie.

» Deze reactie is geplaatst op 25 maart 2010 13:56

Eindelijk bericht gehad van het Nederlandse Rode Kruis. Ik moest er ruim acht maanden op wachten maar het resultaat is er dan ook naar. Ongevraagd kreeg ik ook informatie over de gesneuvelde motorordonnans L. Cornelisse. De behandelaar van mijn ingediende verzoek om informatie omtrent het rapport Sellies/Verhoeven, over de vindplaats na de capitulatie bij de Kalkzandsteenfabriek, is zelf op zoek gegaan naar vergelijkbare informatie en kwam zodoende op Cornelisse uit. Cornelisse is dus volgens hun (oorlogsarchief Rode Kruis) gegevens gevonden (plaats van sneuvelen is wel vermeldt, steenfabriek!)OF geïdentificeerd bij de steenfabriek maar de gegevens zijn NIET ondertekent door een arts waardoor volgens het Rode Kruis de informatie onbetrouwbaar wordt geacht. De steller van de brief vermoedt dan ook dat de sneuveldatum van Cornelisse geschat is vanwege het ontbreken van gegevens in zijn archief omdat Cornelisse niet via de medische afvoerketen is behandeld, de oorzaak van sneuvelen is ook niet opgetekent.

Anders gaat het bericht over mijn oudoom; Hierin staan specifiek alle gegevens vermeldt, doodsoorzaak, plaats van sneuvelen en dit is wel ondertekent door Regimentsarts Dr. CH. H. Paris. Geen verwijzing naar de kalkzandsteenfabriek te vinden. De doodsoorzaak was "penetrerende granaatscherf in schedel".

» Deze reactie is geplaatst op 10 juni 2010 15:14

Na maanden inactief te zijn geweest door uitzendingen/oefeningen kreeg ik vandaag weer eens een leuk stukje geschiedenis te lezen. Vorige week vond ik via genealogieonline.nl een meneer die wat familieleden van mij in zijn stamboom had staan. Contact gelegd en meneer is een schoonzoon van Grad Pastoors. Jan van Orden heet deze meneer, heeft enkele jaren geleden foto's gemaakt van de markante grafsteen van mijn oudoom Evert en later van mijn Opa Piet op de begraafplaats te Indoornik (gem Heteren). Volgens zijn bericht is de tekst, hoewel ernstig verweerd van Evert nog goed te lezen. Volgens mijn oudoom Wim, Everts broer was de tekst dicht gesmeerd na plaatsing op mijn grootvaders graf. Mijn moeder liet het graf drie jaar geleden ruimen en daarbij is de steen helaas vernietigd. De foto's krijg ik thuisgestuurd...

» Deze reactie is geplaatst op 6 december 2010 15:39

Maandag overleed de weduwe van Grebbeveteraan Hannes van Gelderen. Tante Truus van Gelderen werd bijna 90 jaar. De bezoeken die ik met haar mocht hebben om over mijn oudoom Evert Hoksbergen te informeren zullen me alijd bij blijven. Helaas heeft ze het stukje met foto's over haar man niet online mogen zien.

» Deze reactie is geplaatst op 16 maart 2011 17:06

Vanavond heb ik de aanvulling op de pagina van mijn oudoom EW Hoksbergen gelezen. Een paar dingen wil ik hier wel over zeggen. Dat Berend Holland een getuige was die erbij was dat Evert sneuvelde klopt, echter volgens zeggen, niets op schrift of enige bewijslast, ik heb zelf niets van waarde van zijn dochter kunnen horen. Deze info komt van Wim Hoksbergen en een klein deel van mijn moeder dus uit tweede hand, echter volgens hen wel door Holland verteld. In mijn bezit een rapport van het rode kruis met daarin de vermelding dat Dr Paris het rapport omtrent vindplaats, aard der verwonding "penetreerende scherf in de schedel" en sneuveldatum heeft opgesteld en getekend, wat volgens de rode kruis medewerker de gegevens betrouwbaarder maakt. Berend Holland was op 3 juni al in Duitsland dus of Dr Paris de sneuveldatum van hem heeft lijkt me twijfelachtig. Ik begrijp dus niet de waarde die hier blijkbaar wordt gehecht aan Hollands getuigenis. Het feit dat Evert bij de steenfabriek een veldgraf kreeg en het sneuvelen op 13 mei kan ik al helemaal niet rijmen laat staan logisch verklaren. Ik krijg meer het idee dat omwille van de capitulatie, de gesneuvelden maximaal op 13 mei zijn geneuveld om geen verkeerd beeld van de naweeën hiervan te creëren. En welke data moet er in het veldgraf van Evert gevonden zijn wat iets zegt over zijn sneuveldatum? Dat Evert dus na 13 mei omkwam lijkt me voor de hand liggen, of Evert de scherf in zijn hoofd kreeg op 13 mei? Wie zal het zeggen. Oom Wim moet zich ook hebben vergist omtrent de datum van het aantreffen van Everts graf op de berg. Hij weet zeker, en houd dat ook vol, dat Evert al begraven lag op 19 mei toen hij en Grad Pastoors daar waren om Evert te zoeken. Elders op de site is te lezen dat graf 7 pas in juni is gemaakt. Ik denk dat zonder het originele rapport Sellies/Verhoeven niets echt zeker is...

» Deze reactie is geplaatst op 24 april 2011 23:05

En wat is nu uw punt, de grafpagina van Hoksbergen goed (!) lezende?

» Deze reactie is geplaatst op 25 april 2011 00:36

Mijn punt is dat de suggesties net zo goed achterwege hadden kunnen blijven. Te veel onwaarschijnlijkheden en niets om de hypotheses te staven. Volgens het rode kruis is ook nergens rapport gemaakt dat Evert bij de steenfabriek in een veldgraf lag. Ook de hoofdverwonding op de pagina van Cornelisse is suggestief. In zijn rode kruisrapport is niets over verwondingen vermeld laat staan dat het door een arts is ondertekend.

» Deze reactie is geplaatst op 25 april 2011 09:20

Op basis van een dergelijke redenatie zou er geen geschiedenisboek meer worden geschreven.

Wij hebben de rapportage van Sellies, de beschrijvingen van het bureau begravingen en menige andere bron. Daaruit putten wij de gegevens. In de wetenschap dat in die dagen talloze fouten zijn gemaakt, talloze aannames zijn gedaan en er wellicht aan bepaalde militairen volkomen onjuiste hypotheses worden gehangen, wordt er toch voor gekozen bekende gegevens met het publieke domein te delen. Een ieder kan daarmee doen wat hem of haar goeddunkt.

Sellies stelt dat betrokkene een veldgraf bij de 'kalkzandsteenfabriek' kreeg en aldaar op 14 mei overleed en begraven werd. Over de aard van de verwonding die hem fataal werd lijken de bronnen het eens: scherf in het hoofd c.q. in de schedel, opgelopen in de CP van C-8.RI. De hypotheses zien slechts op het feit of hij nu wel of niet is meegevoerd als gewonde en of hij nu op 13 mei in de CP of op 14 mei bij de steenfabriek overleed.

Wij kunnen niet zoveel met wat gemopper over hypotheses. Ons doel is altijd geweest zaken helder te delen met het publieke domein en zodoende informatie te bieden die we hebben, zodat een ieder mee kan denken of er het zijne mee kan doen. Dan zijn er altijd mensen die daar dan weer bezwaar in zien. Het zij zo.

» Deze reactie is geplaatst op 25 april 2011 11:11

Heb sinds kort een speld gevonden .
Met grebbeberg 1940 Bri en hoofdje met ned soldaat.
Iemand enig idee waneer die zijn uitgereikt?.
groet ron

» Deze reactie is geplaatst op 24 juni 2011 22:56

In mijn zoektocht naar bewijslast over het sneuvelen van mijn oudoom Evert Hoksbergen kwam ik een boek tegen, geschreven door timmerman en amateuronderzoeker Jan Hendriks, die jaren van zijn leven heeft besteed met onderzoek over de geschiedenis en inwoners in de ruimste zin van het woord van het dorp Randwijk behorende bij de gemeente Heteren. Het boek heet "Mobilisatie, oorlog, evacuatie, bevrijding en wederopbouw Randwijk 1939-1945". Uitgegeven door B.O.S. te Zetten. De naam Hendriks zei me wel wat dus mijn notities opgezocht en daar stond inderdaad Jan Hendriks in vermeld als betrouwbare informatiebron aangegeven door Wim Hoksbergen. Volgens oom Wim, die heb ik nog even gesproken daarover, weet Jan Hendriks ook wie er bij Evert was tijdens zijn sneuvelen en zou ik dat maar eens moeten navragen. Of Jan Hendriks nog leeft weet ik niet, dat moet ik gaan uitzoeken. Ik heb een oud adres en een telefoonnummer van voor de omzetting van 1995 dus misschien kom ik daar verder mee.

De tekst waar het mij om gaat in zijn boek zal ik hier letterlijk plaatsen;

"DE STRIJD WERD HEVIGER OM ONS HEEN, SOLDAAT UIT RANDWIJK SNEUVELDE OP DE GREBBEBERG.

Zware gevechten ontstonden van man tegenover man, ook toen daar nog eens de harde Duitse SS'ers bij betrokken raakten. Tijdens deze moordende strijd sneuvelde op maandag 13 mei, tweede pinksterdag dus, soldaat Evert Wilhelmus Hoksbergen uit Randwijk. Evert, zoals hij genoemd werd, kwam uit een groot gezin. Hij werd door granaatvuur getroffen en moet op slag dood geweest zijn. Een in zijn naaste omgeving op enkele meters afstand van Evert in een felle strijd gewikkeld was met de Duitsers, was getuige van deze afschuwelijke dood. Hijzelf heeft de slag op de Grebbeberg wel overleefd. Evert Hoksbergen ligt daar met zovele kameraden op dat kerkhof begraven."

Wat opvalt is de kromme zin die start met "Een in zijn naaste omgeving" en dan de twee spaties en het vervolg daarop. Alsof iemand een naam heeft verwijderd achteraf en de zin niet meer heeft aangepast om het te laten kloppen. Die iemand moet Holland zijn geweest en daarmee zou de auteur met Holland hebben gesproken? Misschien dat Hendriks een antwoord heeft of JJ Arissen die aan de uitgave heeft meegewerkt. Het boek heeft een dagtekening, n.l. juni 1997.

In het boek overigens ook foto's van de bouw van de noodwoningen waar mijn overgrootmoeder van de stichting 8RI in mocht wonen.

...

» Deze reactie is geplaatst op 8 april 2012 10:47

Waarmee de portee van het bericht van 25 april 2011 wellicht inmiddels om nadere nuancering vraagt? Uiteindelijk blijkt immers dat de stichting de Greb een uitstekende weergave van de archievenstatus geeft, nietwaar?

» Deze reactie is geplaatst op 8 april 2012 12:03