|
Allert,
Kennelijk waren anderen beter ingelicht of trokken hun conclusies waar anderen dat niet deden. Misschien zijn er meer geweest maar deze is opgetekend.
7 mei 1940, Tonny van Renterghem, C.-2-2-1RHM,
Alhoewel het nog vrede was, had de overste jhr. Teding van Berkhout ons enige dagen tevoren bijeen geroepen. Hij vertrouwde de toestand niet. Er waren geheime inlichtingen en rapporten over een komende invasie en parachutistenlandingen in de omgeving van Wassenaar. Andere Nederlandse commandanten hadden weinig aandacht besteed aan deze geruchten aangezien dit zo ongeveer de 12e soortgelijke waarschuwing in een half jaar was. Die dag drong Teding van Berkhout er echter op aan het gehele regiment volledig van scherpe munitie en handgranaten te voorzien en beval ons allen die avond volledig gekleed bed te gaan.
Huzaar J. van der Zon, 3-2-1RHM, in een botenhuis aan de Princehaven te Wassenaar:
10 mei 1940 begon ‘s morgens omstreeks half vier met wat toenemend tumult. Ik weet nog goed, hoewel het toch al meer dan 55 jaar geleden is, dat m’n slapie Cor Thijssen uit Schiedam, wat een heel opgewekte jongen was, ‘s morgens tegen me zei, "wat maken ze toch een rotherrie, ik lig nog zo lekker". We hoorden in de verte, vliegtuigen en schoten, wat een luchtgevecht bleek te zijn tussen een Fokker G 1 en een Duitse Stuka. Binnen een minuut zat ik in de kleren. We hadden die nacht goed geslapen. De vorige dag waren we met onze motoren langs de grote weg geweest en toen we ‘s avonds laat weer terug kwamen trakteerde Ritmeester Eland ons op 20 cm grote krentenbollen met chocolademelk. Er werd toen nog helemaal geen alarm geslagen. Nu we buiten kwamen keken we naar een luchtgevecht boven Den Haag, we zaten midden in de oorlog.
De Pelotonscommandant, Opperwachtmeester Gernaart, riep: "jullie staan de verkeerde kant op te kijken, draai je maar om, dan zie je wat er aan de hand is". En toen we de andere kant opkeken, zagen wij de parachutisten uit een Junker 52 springen. Uiteraard ontstond er onder de superieuren verbazing dat er nog maar steeds geen alarm was doorgekomen. Het gevolg hiervan was dat we met opperwachtmeester Gernaart met onze motoren langs de linkerweghelft onder dekking van bebouwing en begroeiing op zoek gingen naar parachutisten. Dit hadden we toch niet zomaar verwacht.
Toch had onze overste van ons wapen van het eerste Regiment, luitenant-kolonel Jhr. Mr. Teding van Berkhout, ons zo’n veertien dagen van tevoren al gewaarschuwd, "ik zal geen namen noemen, maar de buren komen en daar gaan we ons de komende weken op instellen."
MvG,
F.Oorschot » Deze reactie is geplaatst op 18 augustus 2009 10:26 |