Discussiegroep

Tijdens één van de beroemde Polygoon-filmpjes over de mobilisatie hoor je de commentaarstem zeggen "dat er hierbij vele slachtoffers vielen". Dat is niet ongebruikelijk: enkele doden door ongevallen en dergelijke (de eerste doden in Uruzgan kwamen ook niet door oorlogsgeweld om het leven). Zijn er hiervan cijfers (en eventueel namen) bekend?

» Dit bericht is geplaatst op 26 augustus 2009 09:43

Mij zijn daarover geen cijfers bekend. Wellicht dat Eppo Brongers die wel heeft. Zou me niet verbazen.

Dat er vele slachtoffers vielen, lijkt me wat generalistisch. Duidelijk is dat de ML in vredestijd - net als overigens in de vroegere jaren van het straaltijdperk - verliezen leed. Tijdens de neutraliteitshandhaving en oefening ging er nogal eens iets mis. Ook maritiem werd er schade en verlies geleden, omdat de magnetische mijnen al tussen de belligerenten van 3 september 1939 werden 'uitgewisseld', maar het magnetisch veld geen onderscheid maakt tussen belligerenten en neutralen. Overigens zijn zelfs Nederlandse schepen getorpedeerd in de neutraliteitsperiode.

De landmacht had volgens mij niet al te opzichtige verliezen. Er gebeurde inderdaad verkeersongelukken, ongelukken met paarden en karren, luitenant Klop van GS.IIIa werd gedood in het Venlo incident en hier en daar zullen militairen door andere zaken om zijn gekomen. Op de Grebbeberg kennen we het verhaal van de militair die op wacht is vermoord. De kans dat dit door een spion gebeurde is niet zo groot. Eerder een kameraad met wie hij bonje had.

Vele slachtoffers bij of tijdens de mobilisatie is voor mij echter niet eenvoudig te duiden. Maar wellicht dat invulling van onverdachte zijde volgt ...

» Deze reactie is geplaatst op 26 augustus 2009 10:16

Er is mij bijvoorbeeld een verhaal bekend van een soldaat die van het paard viel, in de sloot belandde en verdronk. Je kunt je tal van omstandigheden uit die tijd voorstellen die bijna garant staan voor ongevallen, soms met dodelijke afloop.

Van het ene op het andere moment komt een grote massa in beweging die moet worden ondergebracht, gevoed, tewerkgesteld, wapens krijgt, etc, etc. Mensen werden uit hun normale omgeving gehaald, ze kregen met allerlei onbekende en soms gevaarlijke toestanden te maken, ze kregen verantwoordelijkheden die ze niet konden dragen, etc, etc.

Denk bijvoorbeeld aan het feit dat het autoverkeer nog lang niet zo gereguleerd was als nu het geval is, de enige rotonde was volgens mij die van het Keizer Karelplein in Nijmegen. De verlichting van de wegen en de wagens was beduidend minder goed dan nu, etc. etc. Ergo het verkeer was op zichzelf al veel gevaarlijker dan nu. Hoewel de benzine werd gerantsoeneerd en er autoloze zondagen kwamen nam het militair verkeer natuurlijk fors toe. Veel chauffeurs hadden niet veel ervaring met vrachtwagens, de gevorderde wagens vertoonden soms technische gebreken of problemen, kortom verkeersslachtoffers zullen er bij de gemobiliseerden zeker zijn gevallen.

Bedenk daarbij ook dat een groot deel van het Nederlandse leger nog niet gemotoriseerd was en er in de praktijk dus bijvoorbeeld veel paardentractie voorkwam. Dat was in de samenleving verhoudingsgewijs natuurlijk ook wel zo, maar duidelijk mag zijn dat ervaring met paarden die noodzakelijk was bij de het leger bij vele gemobiliseerden ontbrak. Daar komt nog bij dat veel paarden werden gevorderd. De Nederlanders kennende stelden ze natuurlijk niet de beste en/of gemakkelijkste paarden beschikbaar voor het leger en zoals je wellicht weet kunnen paarden in de praktijk nog wel eens rare sprongen maken.

Een volledig en uitputtend beeld ontbeer ik, maar dat er slachtoffers zijn gevallen lijkt me buiten kijf. Of dat er veel zijn geweest, durf ik echt niet te zeggen. Er zijn wel mensen die bijvoorbeeld bidprentjes verzamelen. Je zou daar eens navraag kunnen doen. Dan heb je in ieder geval van een deel van de gemobiliseerden een beeld.

Het is jammer dat je bij de zoekinstructie bij genlias een naam moet opgeven anders zou daar mogelijk het een en ander uit af te leiden kunnen zijn. Neemt niet weg dat je bij die enorme databank wel een specifieke vraag kunt stellen, wellicht dat men die vraag wel kan beantwoorden.

Bedenk daarbij wel dat er in die stamgegevens geen onderscheid gemaakt wordt tussen burgers en soldaten, dus ook dan blijft het gokken.

» Deze reactie is geplaatst op 26 augustus 2009 10:56

Tijdens één van de beroemde Polygoon-filmpjes over de mobilisatie hoor je de commentaarstem zeggen "dat er hierbij vele slachtoffers vielen".

Ja, een van de grotere ongelukken tijdens de mobilisatie is wel de ramp met de mijnenveger Hr.Ms. Willem van Ewijck op 8 september 1939 bij de controle van de eigen mijnenvelden bij de kust van Terschelling.
Het schip liep op een mijn van de eigen versperring in het Boomkensdiep
en brak in tweeën.
Hierbij kwamen 30 opvarenden om het leven (de namen zijn bekend).

Op 1 oktober 1939 raakten de schroeven van de mijneveger Hr.Ms. Jan van Gelder nabij het Boomkensdiep bij Terschelling een mijn van de eigen versperring. Door de explosie werd het achterschip zwaar beschadigd.
Hierbij verloren 6 opvarenden het leven. (de namen zijn bekend).

Op 6 maart 1940, tijdens de opname voor de film "Ergens in Nederland"
werd de onderzeeboot Hr.Ms. O 11 in de havenmond van Den Helder door het bewakingsvaartuig Hr.Ms. BV 3 (ex-sleepboot "Amsterdam")aangevaren en zonk onmiddellijk. 3 bemanningsleden van de onderzeeboot kwamen om het leven
(de namen zijn bekend).

In de nacht van 13 op 14 april 1940 verongelukte door onbekende oorzaak het op het Marine Vliegkamp Veere gebaseerde Fokker C-XI W drijvervliegtuig "W 9" nabij Kamperduin. De twee bemanningsleden kwamen hierbij om het leven (de namen zijn bekend).

Ook is er bij de Militaire Luchtvaart en bij de Landmacht personeel t.g.v. van dit soort ongevallen om het leven gekomen. Momenteel geen inzage in het aantal gevallen en de namen.

» Deze reactie is geplaatst op 26 augustus 2009 12:43

Paar zaken naar aanleiding van Joost:

Het leger had een uitstekende remontering afdeling die de te vorderen en gevorderde paarden niet alleen keurde voor afname (lees: inbeslagname), maar deze tevens uitgebreid voor het aanstaande werk geschikt maakte. Er was voor de paarden een scala aan gradaties waaraan paarden moesten voldoen voor ze een zekere rol kregen. De legerremontering keek bovendien niet wat hen aangeboden werd, maar selecteerde zelf.

Daarbij zou het inmiddels tot de kennis moeten behoren dat het Nederlandse leger relatief net zoveel of bijna net zoveel motorisatie kende als het Belgische, Franse of Duitse leger. Het fabeltje van het paarden- en voetvolk leger versus de moderne tegenstander en vechtende naast de moderne bondgenoten zou niet moeten worden versterkt. Vredesverliezen en verliezen door non-combattante situaties in gemobiliseerde legers waren alom aan de orde. Sterker, het weinig op manoeuvre zijnde Nederlandse leger liep ten opzichte van sommige andere legers beduidend minder kans op verliezen door oefeningen en aanverwante activiteiten, omdat geld voor schietoefening en vuurdopen ontbrak en gelden voor grotere manoeuvres helemaal niet in beeld was. Marcheren en kuilen in het landschap graven was nu eenmaal geen levensgevaarlijk werk ...

Men moet daarbij de denkfout voorkomen te denken dat de 'vredesverliezen' van een leger netto verliezen voor een samenleving vorm(d)en. Zeker in de jaren dertig, was sprake van grote en levensgevaarlijke sloppenwijken in de grote steden waar mensen omkwamen van slecht dieet, slechte levensomstandigheden, algemeen slechte gezondheid, dodelijke vechtpartijen (waarvan men heden ten dage denkt dat het monopolie bij ons huidige jeugd ligt), alcoholisme, ongevallen op de werkvloer (haven Rotterdam was bijvoorbeeld berucht) en het inderdaad gevaarlijke verkeer.

Naar aanleiding van de bijdrage van André:

Zeer goede aanvulling. In Illusies en Incidenten wordt de mobilisatieperiode uitgebreid besproken in met name hoofdstuk 7. Enkele relevante extracten:

- Op 22 nov 39 verongelukte een D-21 [237] te Hilligersberg, piloot overleed.
- 4 jan 40 stortte vlieger Coppers bij Waalhaven neer met de FK-56 die werd ingevlogen voor de ML.
- 15 mrt 40 stortte de Douglas no 386 na een schijnaanval op een luchtafweerstelling neer. Piloot (sgt-vl Nijhuis) en waarnemer (elt Plasmans) kwamen beiden om.
- Op 7 apr 40 overleed lt van Montfoort toen hij zijn G-1 323 op Waalhaven landde zonder de wielenrem te hebben vrijgegeven.

» Deze reactie is geplaatst op 26 augustus 2009 14:57

Die ramp met de Ewijck is echt onvoorstelbaar... Ruim 30 doden in vredestijd. Goeie genade. Bij de cafébrand in Volendam en de vuurwerkramp in Enschede vielen er respectievelijk 14 en 22. Kun je nagaan wat een impact dat gehad moet hebben.

Ik neem aan dat verreweg de grootste ramp van de mobilisatiemaanden was?

» Deze reactie is geplaatst op 27 augustus 2009 12:41

Joost Bruinsma schreef:
"(...)de enige rotonde was volgens mij die van het Keizer Karelplein in Nijmegen (...)"

Ook in andere steden bestonden rotondes, het waren er wel beduidend minder dan nu. De bekendste is wel de rotonde (nu knooppunt) Oudenrijn die op 25 november 1939 voor het verkeer werd vrijgegeven. In 1941 werd er zelfs verlichting aangebracht. Of die regelmatig heeft gebrand lijkt mij, gezien de verduisteringsvoorschriften destijds, overigens onwaarschijnlijk.

» Deze reactie is geplaatst op 28 augustus 2009 12:17

Hoi Menno,

Bij de koopvaardij zijn gedurende de periode september 1939 - mei 1940 de verliezen veel groter geweest dan bij de Marine.

Ik denk dat de ondergang van de Simon Bolivar op 18 november 1939 de grootste ramp in deze periode is geweest. Dit passagiersschip liep bij het lichtschip "Sunk" op 2 Duitse mijnen.

Er bevonden zich 265 passagiers aan boord, waaronder 30 kinderen onder de 12 jaar. Daarnaast had het schip een bemanning van 132 koppen. In deze ramp kwamen 80 personen bij om, waaronder de kapitein.

» Deze reactie is geplaatst op 29 augustus 2009 17:23

Dat is wederom een mooie aanvulling die ook inzicht biedt in welke tol de schaduwoorlog periode buiten gemobiliseerd personeel om eiste van ons volk.

Overigens is het wel aardig om eens wat oude kranten te bekijken die deze berichten onder de aandacht brachten. De (relatieve) bescheidenheid van die berichten is zeer opvallend. Als men dat vergelijkt met de huidige hype-cultuur in de media, dan was de berichtgeving toentertijd bijna onderkoeld te noemen.

» Deze reactie is geplaatst op 29 augustus 2009 17:28

Ik kwam het volgende tegen in de stukken van II./SS-Artillerie-Regiment V./T.

"Wirkung holländische Minen.
Im Januar 1940 explodierte in einer holländischen Strassensperre bei Neuschanz eine Landmine, als holländische Soldaten versuchten, die eiserne Abdeckplatte eines Minenschachtes vom Eis zu befreien und die Platte abhoben. Es wurde hierbei 6 Mann getötet."

» Deze reactie is geplaatst op 16 september 2009 22:13

Uit de dagbladen:

"Ernstig ongeluk bij een oefening met springmiddelen in het Oosten
van de provincie Groningen, op zaterdag 13 januari 1940".

Twee soldaten direct gedood en vier gewonden.
Van deze gwonden zullen er later nog 3 overlijden.

De 5 doden zijn;
Sgt. R. van der Zee,
Dpl. Sold. T.D. Homan, Dpl.Sold. F.L. Kolthof, Dpl. Sold. J. Rooda en
Dpl. Sold. H.J. Visser.

Of de laatste gewonde in leven is gebleven is mij onbekend.
In de berichtgeving wordt de plaatsnaam Nieuweschans niet genoemd,
dit i.v.m. de geheimhouding......, het bekende: "Ergens in Nederland".

» Deze reactie is geplaatst op 17 september 2009 12:13

Het Vaderland 23 januari 1940:

Doodelijk ongeluk met een mitrailleur te Katwijk aan Zee.

Door het breken van een cordonbeugel van een lichte mitrailleur heeft gisteren te Katwijk aan Zee een ongeluk plaats gehad. De lichte mitrailleur viel op den schouder van den helper J. van Duyvenbode. Deze werd door eenige schoten doodelijk getroffen. De overledene was 23 jaar oud en woonde te Katwijk aan Zee.

MvG,
F. Oorschot.

» Deze reactie is geplaatst op 17 september 2009 19:16

Beste allen,

Onlangs zag ik op het oorlogsmonument 1940-1945 in Aduard (Groningen) de naam 'Ekke van der Net' staan, met deze data: 1919-1939.

Bij nader onderzoek bleek dat Ekke een diensplichtig soldaat was, die een ondermijnde brug in Bellingwolde bewaakte. De springlading ontplofte toen hij een passant de brug overhielp. Beiden kwamen om. Dit geschiedde op 10 november 1939.
Zie: http://www.wkregister.nl/personen/ekke-van-der-net/

Vreemd genoeg is hij in de database van de Oorlogsgravenstichting niet terug te vinden. Die meldt voor de mobilisatieperiode slechts 67 namen. Bij aanvullend onderzoek heb ik gemerkt dat heel veel oorlogsslachtoffers die in deze periode bij de Koninklijke Marine (inclusief Marine-luchtvaartdienst) (tenminste 43 doden), Militaire Luchtvaart (tenminste 5 doden), Landmacht (onbekend aantal), KNIL (onbekend aantal) en koopvaardij/visserij (260 doden) vielen, niet in die database te traceren zijn.

» Deze reactie is geplaatst op 11 augustus 2018 15:11

De Oorlogsgravenstichting vermeldt wel deze soldaat:

Karel Heinrich Nieuwland.
Geboren op 19 mei 1911 te Langendreer (D)
Overleden op 1 december 1939 te Mill
Begraven Begraafplaats Samenwerking te Treebeek. Graf geruimd.

Het gaat om soldaat Karel Nieuwland, die al fietsende werd aangereden. De Provinciale Noordbrabantsche en 's Hertogenbossche courant, 01-12-1939:

"“Men meldt ons uit Mill, d.d. 1 dec.: Hedenmorgen 11 uur heeft op den Langenboomschen weg een noodlottig ongeluk plaats gehad. De militair Nieuwland uit Hoensbroek, gelegerd te Mill, vader van 4 kinderen is door een achterop rijdende luxe wagen, bestuurd door den heer S. uit Langenboom aangereden. Ernstig gewond werd hij in een nabijgelegen woning binnengedragen. Nadat geestelijke en medische hulp bijstand hadden verleend is de man overleden.
De militair reed per rijwiel in de richting Mill en hield zich aan een met paard bespannen wagen vast.
Toen hij de auto hoorde is hij waarschijnlijk naar links uitgeweken, met het vermelde droevige gevolg.”

Hij was in 1933 gehuwd met Maria Neff, en was toen mijnwerker.

Eenheid: IIe compagnie, bataljonscommandant Jate, regimentscommmandant Van Aelst.
Met militaire eer begraven op protestantse begraafplaats Treebeek (bij Hoensbroek).

Bronnen:
Archieven Burgerlijke Stand.
Militair onder Mill doodgereden. Provinciale Noordbrabantsche en 's Hertogenbossche courant, 01-12-1939. https://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMSADB01:000019922:mpeg21:a0058
Karel Nieuwland †. Limburger koerier, Heerlen, 05-12-1939. https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:011024437:mpeg21:a0164
Hoensbroek begrafenis slachtoffer. Limburgsch dagblad, 06-12-1939. https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:010948515:mpeg21:a0043

» Deze reactie is geplaatst op 11 augustus 2018 15:17

De Oorlogsgravenstichting vermeldt wel deze soldaat:

Karel Heinrich Nieuwland.
Geboren op 19 mei 1911 te Langendreer (D)
Overleden op 1 december 1939 te Mill
Begraven Begraafplaats Samenwerking te Treebeek. Graf geruimd.

Het gaat om soldaat Karel Nieuwland, die al fietsende werd aangereden. De Provinciale Noordbrabantsche en 's Hertogenbossche courant, 01-12-1939:

"“Men meldt ons uit Mill, d.d. 1 dec.: Hedenmorgen 11 uur heeft op den Langenboomschen weg een noodlottig ongeluk plaats gehad. De militair Nieuwland uit Hoensbroek, gelegerd te Mill, vader van 4 kinderen is door een achterop rijdende luxe wagen, bestuurd door den heer S. uit Langenboom aangereden. Ernstig gewond werd hij in een nabijgelegen woning binnengedragen. Nadat geestelijke en medische hulp bijstand hadden verleend is de man overleden.
De militair reed per rijwiel in de richting Mill en hield zich aan een met paard bespannen wagen vast.
Toen hij de auto hoorde is hij waarschijnlijk naar links uitgeweken, met het vermelde droevige gevolg.”

Hij was in 1933 gehuwd met Maria Neff, en was toen mijnwerker.

Eenheid: IIe compagnie, bataljonscommandant Jate, regimentscommmandant Van Aelst.
Met militaire eer begraven op protestantse begraafplaats Treebeek (bij Hoensbroek).

Bronnen:
Archieven Burgerlijke Stand.
Militair onder Mill doodgereden. Provinciale Noordbrabantsche en 's Hertogenbossche courant, 01-12-1939. https://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMSADB01:000019922:mpeg21:a0058
Karel Nieuwland †. Limburger koerier, Heerlen, 05-12-1939. https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:011024437:mpeg21:a0164
Hoensbroek begrafenis slachtoffer. Limburgsch dagblad, 06-12-1939. https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:010948515:mpeg21:a0043

» Deze reactie is geplaatst op 11 augustus 2018 15:59

In het bovenstaande stuk over Nieuwland mist het regiment. Het gaat om het 3e regiment infanterie. Bedoeld zal zijn II - 3 RI ( dus 2e bataljon van 3 RI ).

» Deze reactie is geplaatst op 13 augustus 2018 13:11

Ik ben daar niet zo zeker van. Denk namelijk dat uit veiligheidsoverwegingen alleen de compagnie (de 2e) met het nummer aangeduid is, een nummer dat noch bij het bataljon, noch bij het regiment vermeld wordt.

Een beetje spion had aan de hand van de namen van de commmandanten die nummers kunnen achterhalen.

» Deze reactie is geplaatst op 3 september 2018 17:50

Na twee maand inyensief onderzoek - o.a. door alle edities van De telegraaf uit de perode 28 augustus 1939- 10 mei 1940 door te nemen, kom ik op ruim 400 doden uit de periode dat de moblisatie samenviel met de eerste acht maanden van de Tweede Wereldoorlog.

Zie:
'Onderzoek: 431 Nederlandse oorlogsslachtoffers van WOII niet erkend'. The Post Online, 17-10-2018, https://tpo.nl/2018/10/17/onderzoek-431-nederlandse-oorlogsslachtoffers-van-woii-niet-erkend/
De 431 vergeten Nederlandse oorlogsslachtoffers. 'Gevallen voor het vaderland' - niet erkend als oorlogsslachtoffer. Droog Magazine, 17-10-2018. http://www.droog-mag.nl/1939-1940/

Het echte aantal zal ongetwijfeld hoger zijn: de meeste aan ziektes of zelfdoding overledenen heb ik niet kunnen traceren, noch het in deze discussie gemelde slachtoffer van een levensdelict op de Grebbeberg.

» Deze reactie is geplaatst op 17 oktober 2018 20:25

Klasse weer Bart. Excuus dat ik door gebrek aan tijd je niet verder kon ondersteunen, maar prachtig hoe je dit in kaart hebt gebracht. Een aanwinst qua informatie.

Het is intens droevig hoe klein onze overheid was, is en blijft als het aankomt op tijdige erkenning van slachtoffers en de rechten die hen toekomen op erkenning, regelingen en onderscheidingen. Helaas blijft die krenterigheid voortbestaan in onze Hollandse koopmansgeest.

» Deze reactie is geplaatst op 23 oktober 2018 12:54

Dank je Allert. Het is inderdaad intens droevig hoe de overheid in deze opereert. Het schrijnendste geval is toch wel de nasleep van het Venlo-incident, november 1939. Luitenant Dirk Klop kwam daarbij om - na te zijn neergeschoten door een SS-er. Hij is nooit erkend als oorlogsslachtoffer.

Dezelfde krenterigheid vindt je overigens terug naar de nabestaanden van de Nederlandse Eerste Wereldoorlogsslachtoffers. Toen vielen er door oorlogsomstandigheden (zeer grof geschat) zo'n 2600 Nederlandse doden.

Die schatting vond ik in deze zeer boeiende (online gepubliceerde) studie:
Heijmans. 'Gevallen Nederlanders in de Eerste Wereldoorlog Een overzicht van de Nederlandse slachtoffers ten gevolge van de grote oorlog.'Scriptie. Faculteit der Geesteswetenschappen, Universiteit van Amsterdam, 15 juli 2013. http://www.scriptiesonline.uba.uva.nl/454616

Formeel gezien zijn er overigens wat kanttekeningen te plaatsen bij dit getal: zodra een Nederlander zonder toestemming van H.M. in vreemde overheidsdienst trad, verloor deze automatisch het Nederlandschap. Dat betekent dat de Nederlandse vrijwilligers die in de loopgraven omkwamen bij het Britse, Amerikaanse, Duitse, Oostenrijkse of Franse leger, door de Nederlandse overheid niet meer beschouwd werden als Nederlander.

Dit geldt overigens ook voor de Tweede Wereldoorlog: formeel gezien is er geen enkele Nederlander in Duitse dienst gestorven.

In 1953 kregen overigens vrijwel alle ex-Nederlandse veteranen het Nederlanderschap terug. Dat ging toen om 70.000 mensen ('vooral ex-SS en ex-NSKK alsmede hun vrouwen en kinderen; 150 Spanjeveteranen en een onbekend aantal uit WOI).

» Deze reactie is geplaatst op 4 november 2018 10:10

Alhoewel ik het volkomen eens ben met de soms absurde krenterigheid van de Nederlandse overheid, kan ik mij toch niet voorstellen waarom iemand erkent moet worden als oorlogsslachtoffer wanneer hij een bewuste keuze maakt om in krijgsdienst te treden van een ander land. Of, zowiezo als vrijwilliger in dienst te treden. Als dat zo is dan zou ook elke Engelandvaarder die het niet gehaald heeft, als oorlogsslachtoffer te boek staan. Ik kan het mis hebben maar dat is volgens mij niet zo. Die krijgen ook geen erkenning. En ik denk dat dat ook terecht is. Een vrijwillige beslissing waarvan je de consequenties aanvaard. Daar hoef je als overheid toch geen tegemoetkoming aan te koppelen?

» Deze reactie is geplaatst op 5 november 2018 15:16

Wanneer een land in staat van oorlog verkeert is in beginsel iedere ingezetene van zo'n land die direct of indirect door oorlogshandelingen het leven laat een oorlogsslachtoffer, dus ook een Engelandvaarder die het niet haalt. Er zijn echter heel veel indirecte slachtoffers die op allerlei wijzen buiten officiële lijsten van slachtoffers blijven. Dat heeft met krenterigheid van de overheid maar ook met harensplitsen van instanties of andere 'beslissers' te maken.

Vergelijk het met het theater ('excusez le mot') rond de MH-17. Er vallen allerhande termen als oorlogsslachtoffers en terreurslachtoffers en de slachtoffers viel een ongekende eer ten deel. Dat was niet te bespeuren voor slachtoffers die tijdens de periode van september 1939 - mei 1940 vielen toen Nederland vele landgenoten zag 'sneuven' door oorlogsomstandigheden die voor veel omringende landen al golden. Toen geen eer. Bart Droog slaat daar terecht op aan wat mij betreft.

» Deze reactie is geplaatst op 11 november 2018 11:40