Discussiegroep

Ik ben me eens aan het verdiepen in het gebruik van de Bohlers tijdens de meidagen.
Pas recentelijk heb ik begrepen dat deze stukken zeer modern waren in 1940, maar heb tot nu toe nog niet veel terug kunnen vinden over de inzet ervan. Ik weet dat er stukken aanwezig waren op de Grebbeberg, maar dat er daar nauwelijks tot gebruik is gekomen.
Zijn deze stukken wel in Noord Brabant gebruikt? Zijn er rapporten bekend over de inzet, en misschien zelfs cijfers over uitgeschakelde pantserwagens/tanks?

» Dit bericht is geplaatst op 5 augustus 2010 23:44

De PAG was qua vuurmond een goed wapen, zij het weinig praktisch. Het werd vaak statisch ingezet in Nederland met zijn statische verdedigingslinies, waardoor het wapen kwetsbaar werd. Bovendien was bij een aanzienlijk aantal eenheden, ook bij de Grebbeberg, het aantal brisantgranaten minimaal of zelfs afwezig. Dat beperkte de waarde, zodoende ook bij de Grebbeberg, waar slechts enige pantserbestrijding (paw van de SS) aan de orde was.

In Noord-Brabant was nauwelijks PAG. Een groot deel van de PAG werd met de Lichte Divisie en 3e Legerkorps mee afgevoerd naar de Vesting Holland. De Peeldivisie had bijna geen PAG, hoewel enige stukken die door 8-staal vervangen zouden worden nog niet waren weggehaald.

De grootste inzet van PAG tegen pantserwagens en tanks vond plaats op het Eiland van Dordrecht en bij Barendrecht, waar één stuk PAG drie tanks uitschakelde (2 x Pz.II, 1 x Pz.III). Op de Zeedijk en in de binnenstad van Dordrecht werden ook enige tanks door diverse stukken PAG (en 7-veld) uitgeschakeld.

Exacte cijfers zijn er niet, alleen al bij ontstentenis van exacte Duitse verliezen. Daar komt bij dat 6-veld, 8-staal, 5 lang 50 en 7-veld ook enige verliezen aan Duitse voertuigen, pantserwagens en tanks veroorzaakten. Niet in alle gevallen is te onderscheiden welk wapen wat aan schade aanrichtte.

Overigens was de 4,7 cm Böhler ook bij de Italianen in gebruik. Het was een redelijk succesvol wapen, maar spoedig gedurende de oorlog werden deze relatief lichte anti-tank kanonnen onsuccesvol als bestrijdingsmiddelen van middelzware en zware tanks.

» Deze reactie is geplaatst op 6 augustus 2010 02:48

"De Peeldivisie had bijna geen PAG, hoewel enige stukken die
door 8-staal vervangen zouden worden nog niet waren weggehaald"

Toch boekte uitgerekend deze ( spaarzame / in dit geval bij Vak Weert ingedeelde ) PAG nog een incidenteel succes. In de avond van de 11e mei werden bij Maarheeze met zekerheid 3 Duitse pantserwagens uitgeschakeld ( ze brandden volledig uit ), terwijl mogelijk nog een 4e pantserwagen werd getroffen.
Ook in Zuid-Limburg werd op de 10e mei door Nederlandse PAG een plaatselijk succesje behaald. Een even ten zuiden van Wijlre in de 2e vertragingslijn opgesteld stuk PAG schakelde met zijn eerste en enige schot een Duitse tank uit.

» Deze reactie is geplaatst op 7 augustus 2010 09:21

De Bohler PAG was voor zijn tijd een eersteklas wapen. Vergeleken met zijn tijdgenoten, de Duitse PAK36 van 37mm, de Franse 25mm, de Engelse 2-ponder en de Russische 45mm komt hij er goed uit. Het betrekkelijke gebrek aan mobiliteit was een nadeel wat al het getrokken anti-tank geschut deelde. In ieder geval kon de eerste generatie AT geschut nog op korte afstanden door zijn eigen bediening bewogen worden.
Het gebrek aan voldoende brisantgranaten is natuurlijk een grote belemmering geweest dit stuk ook tegen "soft targets" in te kunnen zetten. Een minder eenvoudig te verhelpen nadeel is het gebrek aan een schild, wat de bemanning vrij kwetsbaar maakt. Alle boven vermelde soortgenoten hadden dit wel.
De hoeveelheid AT geschut per divisie was magertjes. Toch moeten we dit ook in verhouding plaatsen. Een Nederlandse divisie had bijvoorbeeld meer AT geschut dan een (toegegeven, binaire) Italiaanse divisie. Buiten de Legerkorpsen en de Lichte Divisie was de indeling bedroevend. Ik vraag me eigenlijk af hoe hoog de theoretische produktiecapaciteit van de Hembrug lag. En hoeveel er is geproduceerd tussen september '39 en april '40.

FM

» Deze reactie is geplaatst op 12 oktober 2010 17:51

De Böhler zou idealiter alleen vergeleken moeten worden met min of meer kaliber gelijken, zoals de Franse en Belgische 4,7 cm. De 40 mm 2 pounders, de Bofors 3,7 cm en PAK 36 mag men daar dan met enige tolerantie toe rekenen, de Hotchkiss 2,5 cm zeker niet.

De Böhler had vergelijkbare prestaties aan de Franse en Belgische 4,7 cm AT wapens. De Duitse 5 cm PAK was beter. De Britse 2 pdr was qua penetratievermogen vrijwel gelijk en in kaliber/penetratie vermogen volgens mij de beste van alle AT wapens. De beide 3,7 cm wapens kwamen niet aan die prestaties.

Dat alles maakte weinig uit voor de Nederlandse Böhler, daar deze maximaal pantserplaten van 35 mm tegenkwam, daar de Pz.III/IV die in mei 1940 werd gebruikt geen dikker hoofdpantser dan dat had. De beperking van de Duitse PAK 36 kwam echter tegenover de zwaar gepantserde S-35 en B-1 Bis duidelijk aan het licht.

Overigens was er voor de Böhler gewoon een schild voorhanden, maar waren die wegens de onpraktisch grote hoek die deze had, vrijwel overal verwijderd.

De Hembrug zelf produceerde geen Böhler licentiewapens. Ze liet dat over aan onderaannemers, zoals Philips, die dat op haar beurt ook weer onderbracht. Het feit dat er zo weinig Böhlers waren op 10 mei lag in de late blokkade van de importroute, wegens de Duitse veroveringen en het slot op de transitomarkt eind 1939. Essentiële onderdelen kwamen toen niet meer. Toen werden de nog niet geleverde PAK's in Nederland gauw bij onderaannemers in opdracht gegeven. Dat leidde echter niet snel tot een hoge productie. Die lag erg laag in het laatste jaar, hoewel exacte cijfers ontbreken bij mij. Dat terwijl bijna een verdubbeling van de ca. 400 aanwezige stukken was voorzien.

Overigens hadden de Fransen een relatief veel groter tekort aan AT geschut. Alleen de Active divisies, zo'n 22 stuks, hadden voldoende 2,5 en 4,7 cm AT geschut, maar de A-type divisie had al tekort. De B-type divisies ontbeerden vaak geheel eigen AT geschut. De 4,7 cm AT compagnieën werden meestal als onderdeel van een regiment artillerie ingezet en gedetacheerd bij lagere onderdelen. Ook de Belgen hadden in hun 2e en 3e klasse divisies tekorten aan AT geschut. Relatief gezien deed Nederland qua AT geschut niet onder voor beide legers.

» Deze reactie is geplaatst op 12 oktober 2010 20:00