Bij Uitgeverij Boom komt deze maand de derde druk uit van het welbekende "Mei 1940 - de strijd op Nederlands grondgebied".
Een uitgave in de nieuwe lay-out van het NIMH, dat tegenwoordig veel interessant militair-historisch werk publiceert, op allerlei terrein, met een prettig herkenbare layout en uitvoering. Dat staat wel zo sjiek in de boekenkast en leest prima, waarbij foto's goed tot hun recht komen op het glossy papier. In een huidige derde druk, met daarin bijvoorbeeld ook kleurenfoto's van Hugo Jäger, is dat erg prettig.
Omdat ik de laatste jaren erg prettig ben gaan samenwerken met het Instituut, het oude zeer over de eerste druk van het boek achter ons gelaten hebbende, heb ik vorig jaar besloten om door mij verzamelde unieke informatie in een besloten archiefdeel voor intern wetenschappelijk onderzoek beschikbaar te stellen aan het NIMH.
Mede daarom heb ik recent met de directeur Piet Kamphuis een prettig gesprek gevoerd. Over verleden en heden. Dat was, ik denk voor beide, zeer verhelderend. Ik heb bij dat gesprek overigens ook mijn excuus gemaakt voor mijn soms overdreven bevlogenheid en persoonlijke aanvallen, die in de beginjaren op dit forum geleid hadden tot overdreven emotionele bijdragen van mijn hand. Ik heb mijn gesprekspartner niet op eenzelfde zelfkritische evaluatie kunnen betrappen, maar eerlijk gezegd hecht ik daaraan niet meer. Het is duidelijk dat we uiteindelijk allemaal niet zo ver van elkaar afliggen qua visie op de meest prangende zaken van destijds. Er werd mij ook een beeld geschetst van wat 'rijkshistorici' allemaal in extremis ten deel kan vallen, zowel werkmatig als privé, als bepaalde opinies het publieke domein bereiken en daar door individuen niet worden gepruimd. Daar kan je je zonder die informatie dus weinig voorstelling bij maken als beschaafd en ongetraumatiseerd mens.
Verhelderend zei ik al. Ook dat een bepaalde kwaliteit die ik (en mijn strijdmakkers van de Greb) van 'Mei 1940' verwacht, niet zo snel zal komen. Op bepaalde punten stroken mijn ambities niet met die van de huidige directeur van het NIMH. Ik vind dat een standaardwerk als Mei 1940, want na drie drukken en een engelstalige druk mag je dit wel een standaardwerk noemen, best nog een niveautje hoger getild mag worden. Ik vind, en de derde druk doorscannend wordt dat bevestigd, dat er nog te veel wordt geteerd op oud onderzoek. Bepaalde hoofdstukken zijn voor mijn gevoel sinds 1990 niet aangepakt, wat ze minstens 22 jaar oud maakt. Anderzijds kwam mijn informatiearchief te laat om prominent in deze druk te worden verwerkt.
Ik ben ervan overtuigd, dat een eventuele vierde druk daarom een echt herziene druk zal gaan worden als het bepaalde onderwerpen betreft. Als ik dan kijk naar bevindingen die ik met Hugo van Dijk samen over Limburg, Noord-Brabant en het Zuidfront allemaal kan aanbieden en bijvoorbeeld het uiterst secure onderzoekswerk van Kees Ruissen over de artillerie aan de Grebbelinie, of het onderzoekswerk van Topper aangaande Wons, dan zie ik zomaar een aantal hoofdstukken die nieuw elan kunnen krijgen in een eventueel herziene druk. En, laten we wel wezen, herziene drukken verkopen beter dan herdrukken.
http://www.uitgeverijboom.nl/boeken/geschiedenis/mei_1940_9789461057020/