Beste,
Zoals eigenlijk mijn vraag hier boven al beschreven, hoe werden familieleden op de hoogte gesteld van het sneuvelen van hun vader, zoon, broer enz? En hoe snel ging dit? Ging dit per post of werd dit persoonlijk verteld? Ik heb ook wel eens gehoord dat familieleden naar Rhenen kwamen om de mensen te indentificeren.
Met vriendelijke groet,
Tim Bruggink » Dit bericht is geplaatst op 13 september 2012 11:18 |
|
|
(redactie)
Totaal berichten: 2.294
|
Voor zover ik heb begrepen gebeurde dit per post Wat de snelheid ervan betreft: het zal zeker enige tijd hebben genomen,ik vermoed/schat datje moet denken aan zo'n 10 dagen tot 2 weken. Soms volgde later dan wel een huisbezoek van de betreffende commandant of van kameraden van het onderdeel. Maar dan was het nieuws feitelijk al bekend.
Wat de laatste zin betreft: ja, dat klopt. » Deze reactie is geplaatst op 13 september 2012 11:50 |
|
|
|
|
Beste dhr. Groenman,
Bedankt voor uw snelle reactie en waardevolle informatie.
Met vriendelijke groet,
Tim Bruggink » Deze reactie is geplaatst op 13 september 2012 13:11 |
|
|
|
|
Ter aanvulling wellicht. Volgens mij duurde het vaak veel langer voor men wat hoorde. Bovendien was het bericht lange tijd 'vermist' als de dood niet was vastgesteld en reeds geregistreerd. Vergeet niet dat enige tienduizenden mannen naar Duitsland waren vervoerd als krijgsgevangenen. Bij mijn weten is van hen nooit een complete lijst namen tijdig via de Rode Kruizen in Duitsland naar Nederland gekomen en aan de families bekend gemaakt. Dat men was afgevoerd vernam men via via of d.m.v. een zelf geschreven bericht. Het duurde daarom regelmatig vele weken voordat een bericht werd ontvangen. Vergeet daarbij niet dat menigeen niet direct geïdentificeerd kon worden.
Het Ministerie van Defensie zorgde meen ik voor de telegrammen (of brieven) met de berichten. Het Rode Kruis was betrokken bij de afhandeling van zaken zoals begrafenis, eigendommen, informatie omtrent sneuvelen, etc. etc.
Er was in dat opzicht nul zorgreflex vanuit de overheid. Zo moest de familie zelf achter bijvoorbeeld in (aan Defensie in) bruikleen gegeven eigendommen aan. Menig officier had een eigen paard, eigen motor of auto. Dat gold ook voor ordonnansen, van wie vele een eigen motor gebruikten voor het 'werk'. Omdat deze zaken wegens de capitulatie sec gesproken de Duitsers toekwamen, zou je denken dat er vanuit Defensie nazorg was richting de oorspronkelijke eigenaren. Niets was minder waar. Men moest zelf achter de eigendommen of vergoedingen aan.
We kunnen er in onze huidige 'de staat regelt alles samenleving' geen voorstelling bij maken, maar in feite was er nauwelijks iets geregeld en was een bijstand of dienstverlening van de overheid alles behalve een automatisme. Tegenwoordig mogen populisten wel wauwelen dat het allemaal 'socialer' moet, maar dat komt uit de mond van de meest verwende generaties ooit. Anno mei 1940 mocht men zelf achter alles aan. En dat werd over het algemeen tamelijk normaal ervaren.
Overigens ter nuance. In het Belgische of Franse leger was het nauwelijks anders. Je had vooral recht te sterven voor het vaderland, maar het vaderland deed betrekkelijk weinig terug ter compensatie. Dat waren de mores anno 1940. » Deze reactie is geplaatst op 13 september 2012 13:32 |
|
|
|
|
LS,
Voor wat betreft de strijd in de Vesting Holland.
Het gecapituleerde leger was op 15 mei geen leger meer, de verbanden waren verloren geraakt. Hoewel men feitelijk krijgsgevangen was, hadden Nederlandse bevelvoerders onder de Duitsers de leiding.
Men kan aannemen dat die militairen die zich dicht bij huis bevonden ook naar huis gingen. Anderen onttrokken zich aan de verplichting “normaal” dienst te doen.
Op last van, ik meen de OLZ, moesten legeronderdelen zich op 21 mei verplaatsen naar hun mobilisatielegering. Daarbij werden legeronderdelen op last van de bezetter bevolen andere legeringen op te zoeken daar deze in beslag werden genomen.
Kennelijk functioneerde de post niet meer want in de toenmalige couranten (www.kb.nl) werd, of dat in opdracht was is mij niet duidelijk, omstreeks 20 mei onder de kop "Leger Berichten" door bevelvoerenden locaties opgegeven van die legeronderdelen. Daarbij werd dan vermeld of dat betreffende onderdeel gewonden, vermisten dan wel gesneuvelden te betreuren had.
Naar aanleiding van die Leger Berichten kan de conclusie getrokken worden dat het nogal een chaos was.
MvG.
F. Oorschot. » Deze reactie is geplaatst op 13 september 2012 16:16 |
|
|
|
|
» Deze reactie is geplaatst op 19 september 2012 11:41 |
|
|
|
|
Excuus voor mijn late reactie op dit bericht. Ik lees dit echter per toeval nu pas. Ik wist niet dat er meerdere reacties waren. Bedankt in ieder geval voor de uitgebreide informatie. Hier ben ik zeker mee geholpen.
Met vriendelijke groet
Tim » Deze reactie is geplaatst op 10 oktober 2012 16:37 |
|
|
|
|
Wat de snelheid betreft, bij uitzondering kon het de zelfde dag al gemeld worden dat een militair was gesneuveld.
Een voorbeeld is het sneuvelen van dienstplichtig soldaat W.Schenk op 10-5 te Ypenburg. De rouwadvertentie was geplaatst op 11 mei.
Dit is te lezen in de verzamelserie "Nederland en de 2e wereldoorlog".
Het lag er dus aan of er overzicht was en de familie (in dit geval uit Soest)bereikt kon worden. » Deze reactie is geplaatst op 26 oktober 2012 14:27 |
|
|
|
|
Goedendag,
misschien een beetje off-topic maar ik las in het verslag van de 8e compagnie pioniers 2e sectie dat op 14 mei tijdens het neerleggen van de wapenen dpl. chauffeur H.W.A. Hirschfeld zelfmoord pleegde. Hoe staat er niet bij. Hoe ging men hier mee om? Kregen deze ook een militaire begravenis en is deze persoon ook meegerekend tot het totaal omgekomen Nederlandse soldaten tijdens de slag om Nederland?
Groet » Deze reactie is geplaatst op 18 juni 2013 21:06 |
|
|
|
|
Hierbij onze gegevens van Hirschfeld
Hirschfeld
Helmut Werner Ulrich
Darmstadt (D)/wpl.Amsterdam
16-06-17
Oostfront Vesting Holland/vak VIII Div (gewond)
14-05-40
Loenen OGS Ereveld
A - Graf 082
8 C.Pn.
Vw.Sgt.
Isr.
G08P
NX
Lotno.: geen. Stam: K.Md.
Bij het vernemen van de capitulatie (ca.2200 uur)
heeft hij een zelfmoordpoging ondernomen door zich
door de slaap te schieten. Hij overleed in het
Centraal Militair hospitaal in Amsterdam
Bron: M.Og '40
Rang cf MilGesch KL = Vdg. Verlustmeldung geeft als
stamonderdeel: 5 RI.(= oorspronkelijke stam; in CRB
lijst is dit veranderd in K.M.D.)
ovle. 14-5-1940 Amsterdam in het Centraal Militair
hospitaal Amsterdam
begr. 18-5-1940 Amsterdam BP Zorgvliet algemeen graf
herb. 17-1-1953 Loenen OGS Ereveld.
Hirschfeld was een Joodse Nederlander, geboren in Duitsland.
Zijn zelfmoord zal direct te maken hebben gehad met zijn toekomstverwachtingen na de zekerheid van een Duitse bezetting. Hij was niet de enige die op een dergelijke manier reageerde en zeker zijn deze militairen meegerekend bij het totaal aantal omgekomen Nederlandse militairen. Ik neem voor zeker aan dat er een militaire begrafenis is geweest. » Deze reactie is geplaatst op 18 juni 2013 21:26 |
|
|
|
|
Zie het boek NEDERLANDSE GESNEUVELDEN IN DE MEIDAGEN 1940 geschreven door J.W. De Leeuw. Uitgeverij Aspekt, Soesterberg, 2012. Hierin staan meerdere zelfdodingen genoemd die hebben plaatsgevonden na de capitulatie. » Deze reactie is geplaatst op 9 juli 2013 18:05 |
|
|
